Serpico on Police Racism: 'We Have This Virus Among Us’

W ostatnich tygodniach ten problem eksplodował w światową furorę po raz kolejny po tym, jak biały policjant z Minneapolis został nagrany na wideo, jak swobodnie dusił zakutego w kajdanki czarnego mężczyznę, George’a Floyda, na śmierć. Wielu ekspertów stwierdziło, że gdyby nie to nagranie, oficer Derek Chauvin – który został później zwolniony i oskarżony o morderstwo drugiego stopnia – prawdopodobnie nadal byłby w policji w Minneapolis. Serpico zauważa, że mamy tu do czynienia z tragicznym kontinuum: Tak jak dzisiaj nadużycia policji są ujawniane tylko przez obywateli z telefonami komórkowymi, tak 50 lat temu jedynym wyjściem dla Serpico było zwrócenie się do New York Timesa po tym, jak odkrył, że NYPD nie jest w stanie przeprowadzić dochodzenia, a władze miasta nie chcą działać. Teraz, kiedy Kongres oraz stanowe i lokalne władze ustawodawcze wreszcie zmierzyły się z problemem odpowiedzialności i nadużyć, proponując nowe przepisy, Serpico mówi, że może wreszcie jest nadzieja, ale przed nami długa droga. Ten wywiad został zredagowany dla długości i jasności.

Polityka zagraniczna: Czy był pan zaskoczony reakcją na zabójstwo George’a Floyda?

Frank Serpico: Paliwo gromadziło się od dziesięcioleci – sprawa Floyda była iskrą, która je zapaliła. To zaszło za daleko, za długo. Korupcja w policji jest endemiczna. Jest tam od początku istnienia policji, kiedy policjanci musieli kupować swoją pracę. To, co dzieje się teraz, jest również przejawem tej korupcji. Brutalność to korupcja w policji. Jest to okazja, aby niektórzy policjanci wreszcie dostrzegli, że odziedziczyliśmy grzechy naszych braci i wypada nam teraz coś z tym zrobić. Jestem w kontakcie z policją w całym kraju i na całym świecie. Do tej pory wszystkie moje komunikaty dotyczyły sygnalistów i korupcji oraz tego, że sygnalista prawie zawsze staje się ofiarą. Problem polega na tym, że w większości przypadków agencje, do których się udają, aby powiedzieć o nieprawidłowościach wewnątrz lub na zewnątrz departamentu, odpowiadają zgodnie z zasadą: Gdybyśmy to zrobili , podważylibyśmy stabilność społeczeństwa. Albo mówią: „Nie możemy sobie pozwolić na skandal. To podważyłoby zaufanie społeczeństwa do naszej policji.” Ale to, co widzimy teraz, to fakt, że już zostało podważone.

FP: Reakcja była jeszcze większa i bardziej intensywna – z pewnością bardziej globalna – niż pięć czy sześć lat temu, kiedy ruch Black Lives Matter wybuchł po tym, jak Michael Brown został zabity w Ferguson, Missouri, a Eric Garner został uduszony przez nowojorskiego policjanta. Garner, podobnie jak Floyd, zawołał: „Nie mogę oddychać”, zanim umarł.

FS: Myślę, że to, co doprowadziło do domu tym razem, jak nie stało się z Ericem Garnerem, jest to tak w twojej twarzy. Wszystko było nagrane na wideo: Jedna istota ludzka powoli zabijająca inną bezbronną istotę ludzką. To naprawdę przeszło wszelkie pojęcie. Miejmy więc nadzieję, że ruch będzie kontynuowany. Mieliśmy koronawirusa, który wciąż trwa, wiele osób traci pracę, a wrzód pękł. To była idealna burza. Mam wrażenie, że koronawirus jest odpowiednikiem korupcji w policji. Mamy wśród nas tego wirusa i nie wiemy, kto go ma. Korupcja w policji też jest wirusem.

FP: Międzynarodowa reakcja była nadzwyczajna, nie sądzisz?

FS: To się nazywa solidarność. Ponieważ ludzie na całym świecie mają dość. Spójrz na to, co dzieje się z policją w Turcji, gdzie strzelają do tych społeczności. Chodzi o biedę w tych społecznościach, o desperację. To, czym należy się zająć, to dysproporcje ekonomiczne w kraju i na świecie. Marnujemy tak wiele pieniędzy na technologię BS, która mogłaby być lepiej wykorzystana do rozwiązania tego problemu.

FP: Jak wiele z tego ma wspólnego z rasizmem, tak po prostu?

FS: Jest coś w kulturze, co jest jednoznacznie rasistowskie. Nie wiem, ilu jest tam białych facetów, na jakimkolwiek stanowisku, którzy budzą się każdego dnia i mówią: „Co mam zamiar zrobić dzisiaj, aby walczyć z rasizmem?”. I założę się, że każdy czarny mężczyzna budzi się i mówi: „Jezu, czy dzisiaj oberwie mi się po dupie?”. Wielu kolorowych ludzi ma PTSD z tego powodu, czy biali ludzie, zwłaszcza policjanci, rozumieją to, czy nie. Wpadają w panikę na widok munduru. To prawie stało się częścią ich DNA. Kiedy byłem gliną, pracowałem pewnego dnia z tym białym facetem, i dostaliśmy skargę do zbadania. Pojechaliśmy na miejsce zdarzenia, a tam jest biały mężczyzna i czarny. Mój partner mówi do białego: „W czym problem?”. A czarny mówi: „To ja dzwoniłem.” Był automatycznie podejrzany, ze względu na kolor skóry. To jeden z powodów, dlaczego czarne społeczności są tak przestraszone i angry.

FP: Policja powiedziałaby, cóż, większość przestępstw jest w czarnych i mniejszościowych społecznościach, więc to tam muszą mieć najcięższą obecność.

FS: Gdzie jest najwięcej biedy? Ponieważ wchodzisz do tych społeczności, czy musisz się nad nimi znęcać, czy traktujesz ich jak istoty ludzkie? Chodzi o podstawowe ludzkie zachowanie. Pod rządami Giulianiego, kiedy zmasakrowali Amadou Diallo, śledztwo było pełne kłamstw i tuszowania sprawy. Powiedzieli, że jego portfel, po który sięgał, był bronią. Policjanci powiedzieli nawet, że takie rzeczy istnieją, portfelowe pistolety. Wszystko po to, aby zdyskredytować niewinną, ciężko pracującą ofiarę, która jednak była czarna. System, w którym policja ma immunitet, musi się zmienić. Korupcja wewnątrz departamentów, jak na ironię, tylko sprawia, że rzeczy są bardziej niebezpieczne dla policji, sprawiając, że ludzie w tych społecznościach są bardziej rozgniewani, jak widzieliśmy w Ferguson.

FP: W swoim słynnym zeznaniu przed Komisją Knappa w 1971 roku, po tym jak doszedłeś do siebie po postrzale w twarz podczas narkotykowego bustu i pozostawiony na śmierć przez swoich kolegów oficerów, powiedziałeś: „Problem polega na tym, że nie istnieje jeszcze atmosfera, w której uczciwy policjant może działać bez obawy przed ośmieszeniem czy odwetem ze strony kolegów funkcjonariuszy. Musimy stworzyć atmosferę, w której nieuczciwy funkcjonariusz boi się uczciwego, a nie na odwrót.” I powiedziałeś, że jedynym sposobem, aby tak się stało, jest utworzenie niezależnego, a zwłaszcza stałego organu śledczego, ponieważ policyjna struktura władzy nie może prowadzić śledztwa sama z siebie. Jednak to się nigdy nie stało – nie utworzono żadnego stałego organu, prawda?

FS: Nie. W wyniku działania Komisji Knappa, wielu funkcjonariuszy niskiego szczebla zostało oskarżonych, a wielu innych straciło pracę. Niestety, politycy, sędziowie i prokuratorzy – architekci korupcji – nigdy nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności. Policjant wykonywał tylko ich polecenia. Ale komisja została rozwiązana w 1972 roku. Pod koniec lat 90. przemawiałem przed Radą Miejską Nowego Jorku na ten temat – przywrócenia nadzoru nad policją. Giuliani zawetował to osiem razy. A teraz widzimy, gdzie on jest i kto jest jego szefem. Te rzeczy się kumulują, a rak rośnie. Czy możemy zatrzymać ten nowotwór? Prawda jest taka, że przeszłość jest teraz. A teraźniejszość jest przyszłością.

FP: Ale są ruchy na rzecz nowego ustawodawstwa krajowego. W ciągu ostatnich kilku tygodni sen. Kamala Harris z Kalifornii sponsorowała projekt ustawy, który obejmowałby utworzenie Krajowej Rady ds. Przeglądu Systemów Policyjnych, która „zbierałaby dane i dokonywała przeglądu strzelanin policyjnych i innych przypadków poważnych wykroczeń, a także pracowała nad wydaniem zaleceń i wdrożeniem standardów bezpieczeństwa w oparciu o dowody ujawnione w tych przeglądach.” Harris powołała się na sposób prowadzenia dochodzeń przez Narodową Radę Bezpieczeństwa Transportu jako model. Najwyraźniej zainspirował ją Michael Bell, emerytowany oficer Sił Powietrznych, którego syn został zabity przez policję w 2004 roku i którego kampania na rzecz wykorzystania modelu NTSB i przeforsowania w Wisconsin prawa mówiącego, że policji nie wolno prowadzić dochodzeń w sprawie własnych nadużyć, była jedną z tych, które pomogłeś nagłośnić. Osiem stanów do tej pory przyjęło takie ustawodawstwo.

FS: To może być zmiana, ale znowu jest to ta sama stara retoryka, bzdury z kampanii wyborczej? Jest wiele retoryki tam teraz. Wielu szefów policji wychodzi, by kryć swoje tyłki. Pokażcie mi działania. Jak to się mówi, pokażcie mi pieniądze. Bo ja słyszałem tę retorykę od dziesięcioleci. Nawet w Komisji Knappa, martwili się o swoje kariery polityczne.

Patrz Andrew Cuomo, gubernator Nowego Jorku, wychodzi i mówi, „Stoję z protestującymi.” To bardzo miłe, ale gdzie pan był, zanim to się zaczęło? Był prokuratorem generalnym, kiedy Sean Bell został zamordowany, a żaden z oficerów nie został oskarżony. Myślę, że zostali aresztowani, ale wszyscy wyszli na wolność. To jest typowe, połączenie nadmiaru śmiercionośnej siły i niemal całkowitego braku odpowiedzialności. Tak długo, jak nie mają pecha być nagrywani przez świadka, większość policjantów może wyciągnąć broń i strzelać bez obawy, że coś im się stanie. Wszystko, co policjant musi powiedzieć, to że wierzy, że jego życie było w niebezpieczeństwie, a zazwyczaj ujdzie mu to na sucho. Jak myślicie, jak to wpływa na ich psychikę, gdy patrolują ulice – to poczucie nietykalności? Niektórzy z tych policjantów zostają zawieszeni lub zwolnieni, ale potem zostają policjantami w innych miejscach. A co to znaczy, być zawieszonym lub zwolnionym z pracy? To nie jest kara – to jest nagroda. Więc to musi się zmienić. Jest tak wiele aspektów, które muszą zostać zmienione. W tej chwili policjanci są na miejscu kierowcy, a obywatele są traktowani po macoszemu.

I w końcu po prostu nie możesz mieć nikogo związanego z policją prowadzącą te dochodzenia. Lis nie może pilnować kurnika. Oto, co znalazłem. Jestem absolwentem John Jay College of Criminal Justice. Większość tamtejszych profesorów to byli funkcjonariusze policji. Piszą swoje książki, a żadna z nich nie będzie bardzo krytyczna wobec agencji policyjnej. Jednym z przykładów jest James Fyfe, były zastępca komisarza policji ds. szkolenia w nowojorskiej Akademii Policyjnej, który bronił zabójców Diallo. W swojej książce „Ponad prawem”, która była lekturą obowiązkową na zajęciach z prawa na Uniwersytecie Columbia, również sfałszował dowody w mojej strzelaninie, aby rozgrzeszyć policjantów. Nawet dzisiaj jestem persona non grata w NYPD. Patrick Murphy, który był komisarzem policji w tym czasie, napisał w swojej książce, że nie powinienem był awansować.

FP: Ostatnie badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley wykazało, że „co najmniej 630 policjantów zostało skazanych za przestępstwo w Kalifornii w ciągu ostatniej dekady – średnio więcej niż jeden na tydzień.” I to powiedział, „Prawie jedna piąta z tych oficerów nadal pracuje lub były nadal w pracy więcej niż rok po skazaniu.”

FS: To nie jest tylko korupcja policji – to jest o kulturze systematycznej. Kiedy w niej jesteś, stajesz się jej członkiem. Niebieski mur milczenia jest nawet silniejszy niż omerta, kodeks milczenia w mafii. Wszyscy, łącznie ze związkami zawodowymi policjantów, są w to zaangażowani. Nawet Michael Dowd opowiadał o tym, że kiedy został policjantem, jego koledzy stażyści opowiedzieli mu o gliniarzu, który wydawał innych gliniarzy. Ten facet jakoś później wypadł z balkonu na imprezie i zginął. I tak dalej, i tak dalej.

Oficer, który zabił George’a Floyda miał, nie wiem ile, zarzutów przeciwko niemu, ale ponieważ policja nie ma odpowiedzialności, opinia publiczna nie może zobaczyć ich rekordu. Jeśli widzisz, że ten facet miał 15 zarzutów przeciwko niemu, a on nadal nie jest pociągnięty do odpowiedzialności – jak to jest, że może nadal być policjantem?

FP: Jak poważnym problemem jest militaryzacja policji?

FS: Kiedy byłem policjantem, mieliśmy .38 Specials. Nie były one aż tak skuteczne. W rzeczywistości złamałem zasady i kupiłem sobie automatycznego Browninga 9 mm. Problem polegał na tym, że kiedy policja przeszła na 9 mm, przeszła też na 40 mm, jeszcze potężniejsze. I broń półautomatyczna. W moich czasach uczono nas, aby zmaksymalizować wydajność. Po służbie miałem pistolet półautomatyczny .38 Special z tylko pięcioma nabojami. Zawsze go nosiłem przy sobie, a raz zdarzyło mi się, że byłem świadkiem śmiertelnej strzelaniny, goniłem gościa, oddałem jeden strzał ostrzegawczy i zatrzymałem go z czterema nabojami w rewolwerze. Dzisiaj widzimy policjantów, którzy wystrzeliwują cały magazynek, porzucają go, używają innego magazynka, po prostu opróżniają swoje pistolety i broń automatyczną bez zastanowienia, w aktach bezduszności lub rasizmu. Amadou Diallo w Nowym Jorku został zastrzelony 41 razy w 1999 roku bez wyraźnego powodu. Funkcjonariusze wystrzelili 50 pocisków do Seana Bella i jego przyjaciół. Cała ta niekontrolowana siła ognia, w połączeniu z brakiem dobrego szkolenia i odpowiedniego sprawdzania kandydatów do akademii policyjnej, doprowadziła do poważnego spadku standardów.

A teraz przyjeżdżają z czołgami. Widok tych zmilitaryzowanych pojazdów jest bardzo podżegający. Tworzy to atmosferę strefy wojny po obu stronach. Jasne, policjanci mają prawo bronić się przy użyciu maksymalnej siły, gdy jest to uzasadnione, w przypadkach, gdy, powiedzmy, walczą z zabarykadowanym przestępcą uzbrojonym w broń szturmową. Ale wraz z większym uzbrojeniem powinno przyjść również więcej szkolenia – w niektórych przypadkach policjanci nawet zabili niektórych z nich w wyniku przyjacielskiego ognia. Kiedy masz do czynienia na co dzień z cywilami chodzącymi po ulicach, a wprowadzasz pojazdy opancerzone i broń automatyczną, to wszystko jest nieproporcjonalne. Jeśli nie masz know-how, będziesz po prostu zabijał niewinnych ludzi. Cała ta siła ognia i opancerzenie stawia jeszcze większy mur pomiędzy policją a społeczeństwem i wymusza poczucie „my przeciwko nim”.

Postawa „przeciw” tworzy bariery, opozycję, wroga. Ludzie są oczami i uszami społeczności. Lepsze public relations może stworzyć sojusznika. Policja i społeczność pracują razem z korzyścią dla siebie nawzajem. Telefony komórkowe mogą być wykorzystywane do rejestrowania przestępstw, co czyni policję bardziej skuteczną, bezpieczną i przyjemną, tak jak powinno być, gdy policja i społeczność mogą powiedzieć, że „oni” to „my”. Ludzie nie chcą przestępczości w ich społeczności, ale nie dzwonią na policję, bo nie ufają policjantom.