Przez 107 akrów Fishlake National Forest w Utah rozciąga się jeden z największych organizmów świata: las około 47 000 genetycznie identycznych osik trzęsących się, które wszystkie wywodzą się z jednego systemu korzeniowego. Pando, jak znany jest ten organizm (jego nazwa to po łacinie „rozprzestrzeniam się”), rośnie od co najmniej 80 000 lat. Ale według Yasmin Tayag z Inverse, stan zdrowia gaju dramatycznie się pogorszył w ciągu ostatnich kilku dekad. Pando, ostatnie badanie wykazało, że umiera.
Ważący 13 milionów funtów, Pando jest największym na świecie organizmem pod względem masy („humungous fungus” z Oregonu rozprzestrzenia się na większą odległość). Osiki trzęsące się mogą rozmnażać się przez rozprzestrzenianie nasion, ale częściej wysyłają pędy z korzeni i tworzą masę drzew trafnie znanych jako „klon”.”
Nowe badanie, opublikowane w PLOS One, pokazuje, że Pando nie regeneruje się w sposób, w jaki powinien. Naukowcy ocenili 65 działek, które zostały poddane różnym stopniom ludzkich wysiłków w celu ochrony gaju: niektóre działki zostały otoczone płotem, niektóre zostały ogrodzone i uregulowane przez interwencje-usuwanie krzewów i selektywne wycinanie drzew, a niektóre były nietknięte. Zespół śledził liczbę żywych i martwych drzew, a także liczbę nowych pni. Naukowcy zbadali również odchody zwierząt, aby określić, w jaki sposób gatunki wypasane w Fishlake National Forest mogą wpływać na zdrowie Pando.
Ich wnioski były dość ponure. W większości obszarów gaju, nie ma „młodych lub w średnim wieku drzew w ogóle”, główny autor badania Paul Rogers, ekolog z Utah State University, mówi Yasemin Saplakoglu z Live Science. Pando, dodaje, składa się prawie całkowicie z „bardzo starszych seniorów.”
Jeleń mułów i bydło wydają się być główną przyczyną upadku Pando. Zwierzęta w zastraszającym tempie zżerają wierzchołki drzew, pozostawiając gaj z niewielkimi możliwościami regeneracji.
Ale tak naprawdę to nie zwierzęta są winne. W ramach przydziału pastwiska U.S. Forest Service, ranczerzy mogą wypasać swoje bydło w Pando przez około dwa tygodnie każdego roku, zgodnie z badaniami. Innym poważnym problemem jest brak drapieżników wierzchołkowych na tym obszarze; na początku XX wieku ludzie agresywnie polowali na zwierzęta takie jak wilki, lwy górskie i niedźwiedzie grizzly, które pomagają utrzymać jelenie mule w ryzach. A większość ogrodzeń, które zostały wzniesione, aby chronić Pando, nie działa; jelenie mule, jak się wydaje, są w stanie przeskoczyć przez ogrodzenia.
„Ludzie są w centrum porażki”, Rogers mówi Yessenia Funes z Earther.
W ramach nowych badań, zespół przeanalizował również zdjęcia lotnicze Pando wykonane w ciągu ostatnich 72 lat. Zdjęcia te pokazują, w jak fatalnym stanie znajduje się gaj. W późnych latach trzydziestych XX wieku, korony drzew były wzruszające. Ale w ciągu ostatnich 30-40 lat w lesie zaczęły pojawiać się luki, wskazujące na to, że nowe drzewa nie wyrastają na miejsce tych, które obumarły. I to nie jest świetna wiadomość dla zwierząt i roślin, które zależą od drzew, aby przetrwać, Rogers mówi w oświadczeniu.
Na szczęście, wszystko nie jest stracone. Istnieją sposoby, w jakie ludzie mogą interweniować, aby dać Pando czas, którego potrzebuje, aby wrócić na właściwe tory, wśród nich wybijanie żarłocznych jeleni i stawianie lepszych ogrodzeń, aby utrzymać zwierzęta z dala od sadzonek. Jak mówi Rogers, „Byłoby szkoda być świadkiem znacznego zmniejszenia tego kultowego lasu, gdy odwrócenie tego spadku jest możliwe do wykonania, jeśli wykażemy taką wolę.”
.