Zbudowany w ciągu sześciu miesięcy w 1929 roku most Royal Gorge Bridge, w pobliżu Cañon City w Kolorado, jest najwyższym przęsłem w Stanach Zjednoczonych, a jego drewniana jezdnia znajduje się pomiędzy dwoma klifami, 955 stóp nad rzeką Arkansas. Nośność starego mostu wiszącego wynosząca 910 ton była więcej niż wystarczająca, aby udźwignąć 89 Chryslerów PT Cruisers i ich pasażerów pozujących do zdjęcia grupowego w 2009 roku. Mimo to, lekkie, ale zupełnie normalne wstrząsy były odczuwalne, gdy samochody poruszały się, przez co niektórzy czuli się zdenerwowani.
Wyczyn, część corocznej imprezy „Cruise the Rockies” organizowanej przez Colorado PT Cruisers Club, wywołał, z perspektywy czasu, pewien rodzaj przypadkowego symbolizmu. W 2000 roku, kiedy Chrysler wprowadził swój funky retro-stylowym, high-roof hatchback jako model 2001, Royal Gorge Bridge był jeszcze najwyższy na świecie. Do czasu zrobienia zdjęcia dziewięć lat później, było siedem wyższych, wszystkie oprócz jednego w Chinach.
Również do 2009 roku, emocje rynkowe, które otaczały PT Cruiser przez pierwsze kilka lat znacznie przyćmione, ze sprzedażą 18.000, a następnie tylko 9.400 w 2010 roku, jego ostatni rok. To było w dół od szczytu 2001 prawie 145,000.
The Colorado PT Cruisers pokazać podobny wzór. Klub był jednym z wielu, które pojawiły się wokół samochodu. Na początku i w połowie lat 2000, jego coroczna wycieczka przez przełęcze górskie w Kolorado przyciągnie do 165 samochodów. Kiedy grupa powtórzyła wizytę na Royal Gorge Bridge w 2014 roku, uczestniczyły w niej tylko 62 samochody. Na tegoroczny bieg w sierpniu, współprzewodnicząca klubu Cindy Liles spodziewa się około 30 PTs.
„Każdego roku robi się trochę mniejszy”, mówi Liles, która dołączyła do klubu po zakupie i dostosowaniu jej PT Cruiser GT w 2004 roku. „W czasach świetności PT, niektóre imprezy krajowe mogły przyciągnąć 400 samochodów. Jeździliśmy na imprezy PT od Kalifornii po Wschodnie Wybrzeże.”
Niektóre większe spotkania PT nadal występują. Jedno w Oregonie w zeszłym roku, którym Liles pomagał zarządzać, przyciągnęło 100 samochodów. Kluby PT o różnych rozmiarach są nadal aktywne w Australii, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii, Włoszech i Japonii, a grupy na Facebooku również zaspokoić fanów samochodów.
Choć entuzjazm biegnie wysoko w niektórych kwartałach, numery nadal kurczą się jako własność PT starzeje. Liles i jej mąż, Patrick, który również posiada dostosowanego PT, są teraz po pięćdziesiątce, ale są wśród młodszych członków swojej grupy.
„Wielu z nich ma 70, a nawet 80 lat”, mówi Liles. „Nazywamy to 'samochodem dla starych ludzi’.'”
„Pogromca segmentu”
The PT Cruiser, który jechał na fali nostalgii, która przyniosła Volkswagena New Beetle i Mini Coopera, zdawał się kultywować tę reputację od samego początku. Podczas gdy te dwa ostatnie były nowoczesnymi wersjami starszych, dobrze znanych samochodów, PT był nowym modelem, ukrytym w stylistyce lat 30-tych i 40-tych.
Początkowo przeznaczony dla młodych, początkujących nabywców, niedrogi PT przyciągnął wzrok starszej publiczności. Zapoczątkował on również trend personalizacji, który wykorzystał charakterystyczny dla hot rodów kształt, zaprojektowany przez Bryana Nesbitta.
Chrysler słynnie nazwał PT Cruisera „pogromcą segmentów”, ponieważ wymykał się on łatwej kategoryzacji. PT oznaczało „transport osobisty”, a samochód miał nosić oznaczenia Plymouth, tak jak samochody koncepcyjne, dopóki Chrysler nie zakończył produkcji tej marki w 1999 roku.
PT, samochód
Pod fasadą gangsterskiego wozu PT krył się prawdziwie pojemny i praktyczny samochód kompaktowy, zbudowany na 103-calowym rozstawie osi i rozciągający się na mniej niż 170 cali od zderzaka do zderzaka. Wysoka pozycja siedząca i duża przestrzeń nad głową przy wysokości 63 cali były atrybutami wspólnymi z małymi SUV-ami, które stawały się wówczas popularne. Podobnie jak te pojazdy, PT był certyfikowany jako lekki samochód ciężarowy, aby zakwalifikować się do niższych wymagań dotyczących zużycia paliwa.
Oszczędność paliwa PT była rzeczywiście po niskiej stronie, z 18 mpg miasto i 24 mpg autostrady ocen. 150-konny, 2,4-litrowy silnik rzędowy o mocy 2,4 litra zapewniał jedynie odpowiednią wydajność dla ważącego 3,120 funtów hatchbacka.
Niektórzy opisywali PT jako oparty na ekonomicznym sedanie Neon, ale Chrysler zawsze twierdził, że miał on swoją własną, odrębną platformę, dzieląc tylko kilka części Neona. Tylna oś skrętna z zawieszeniem Wattsa pozwoliła na uzyskanie przestronnej przestrzeni ładunkowej, a wszystkie fotele oprócz fotela kierowcy mogły być złożone lub usunięte, otwierając maksymalnie 65 stóp sześciennych przestrzeni bagażowej, jak w małym SUV-ie.
Wnętrze nawiązywało do motywu retro z dopasowanymi kolorystycznie panelami na desce rozdzielczej, staromodnie wyglądającą czteroramienną kierownicą, głęboko osadzonymi wskaźnikami i gałką dźwigni zmiany biegów w stylu cue ball dla standardowej pięciobiegowej skrzyni biegów. W ukłonie w stronę docelowego nabywcy Chryslera, PT był bardzo atrakcyjny cenowo. Cena bazowego modelu 15,935 dolarów obejmowała klimatyzację, sześciogłośnikowy system stereo, tempomat, elektryczne szyby i wiele innych. Czterobiegowa automatyczna skrzynia biegów i czterokołowe hamulce tarczowe z ABS i kontrolą trakcji stanowiły wyposażenie opcjonalne. Wersja Limited ze skórą, 16-calowymi chromowanymi felgami i szyberdachem kosztowała $19,995.
Media fave
Media motoryzacyjne były zachwycone PT Cruiserem. W 2001 roku Chrysler zdobył tytuł Samochodu Roku przyznawany przez Motor Trend. Car and Driver, choć niewzruszony osiągami silnika PT, chwalił jego obsługę, styl i wszechstronność, a także umieścił go na swojej liście „10Best Cars” w tym samym roku. Consumer Reports początkowo polecał PT, ale dzięki nierównej kontroli jakości, nie trwało to długo.
„Niektórzy ludzie mówią, że to najlepszy samochód, jaki kiedykolwiek mieli, inni, że najgorszy”, mówi Liles.
Gdy PT został wprowadzony na rynek, miał listy oczekujących i marże dealerów. Jednak na początku 2002 roku Chrysler oferował 1000 dolarów rabatu, aby utrzymać tempo sprzedaży.
„Ludzie albo je kochali, albo nienawidzili” – mówi Liles. „To był kult.”
$100k PT Cruiser?
Chrysler dostrzegł potencjał w trendzie personalizacji PT i zaoferował pakiety wyglądu Flame i Woodie. Później pojawiły się edycje „Dream Cruiser”, nazwane tak na cześć dorocznego Woodward Dream Cruise w Detroit, oraz „Street Cruisers”, fabryczne customy z limitowanej serii, ze specjalnym malowaniem, kołami i kratkami wlotowymi.
W 2002 roku Chrysler wyprodukował nawet serię 1000 sztuk PT Cruiser Woodie dla sieci sklepów Ron Jon Surf Shop na Wschodnim Wybrzeżu. W 2003 roku, turbodoładowany model GT o mocy 215 KM i momencie obrotowym 245 lb-ft dał PT Cruiserowi odwagę do poparcia jego wyglądu hot roda.
Wielka część modyfikacji była sprzeczna z niską ceną PT. Liles mówi, że niektórzy właściciele wydali ponad 100 000 dolarów na personalizację swoich pojazdów, dodając drzwi samobójcze, dzielone tylne okna, przeróbki vanów i dzikie malowania. Było nawet kilka konwersji z napędem na tylne koła i silnikami Hemi V-8.
Magazyn, PT Cruiser Quarterly, pokrył scenę aż do złożenia około 2008 roku. Jeden z głównych graczy na rynku wtórnym, PTeazer w Santa Ana w Kalifornii, nadal sprzedaje części i buduje niestandardowe pojazdy.
PT Lilesa jest jednym z około 150 GT wykonanych w Seamist Green, kolorze oferowanym tylko przez część 2004 roku. Miała go dostosowanego z malowanymi płomieniami, dodatkowym chromem i górskim muralem. „Nie jest tak szalony, jak niektóre” – mówi.
Komiksy, piłka nożna, i ryby
Patrick Liles kupił Electric Blue PT Cruiser w 2005 roku i zmienił go w dzieło, które nazwał „Fire & Ice,” z grillem na rynku wtórnym, niestandardowym malowaniem płomieni, a z tyłu muralem namalowanym przez artystę komiksowego Monte Michaela Moore’a.
„To słynny samochód pokazowy w społeczności PT”, mówi Liles. „Przejechaliśmy 2000 mil w obie strony na pokaz w Ohio, ponieważ umieścili jego samochód na swojej koszulce.”
Założyciel PT Cruisers z Kolorado, Rick Conine, również współprzewodniczący klubu, ma kabrioleta PT z motywem futbolowym Denver Broncos, wraz z hatchbackiem nazwanym „Silver Surfer” po postaci z komiksów Marvela.
W początkowych latach customizacji PT, niektórzy właściciele budowali wyszukane wystawy wewnątrz bagażników swoich samochodów. Liles wspomina jedną z nich z St. Louis, zawierającą szczegółową dioramę słynnego łuku Gateway Arch, otoczoną miniaturowymi modelami PT. Inny, wykonany przez człowieka z Hawajów, miał działający wulkan i staw wypełniony żywymi złotymi rybkami. Nic dziwnego, że tylne klapy miały swoje własne zawody.
Strzelająca gwiazda
Chrysler utrzymał zainteresowanie PT wprowadzając kabriolet w 2004 roku jako model ’05. W następnym roku cała linia PT została poddana łagodnemu liftingowi, zmniejszającemu klimat retro poprzez wprowadzenie głębokiego przedniego zderzaka, krótszego grilla i pochylonych reflektorów. Lojaliści PT nie byli zadowoleni, co ujawniło główną pułapkę projektowania w stylu retro: Jak uaktualnić stare?
„Nazywamy je pierwszą i drugą generacją” – mówi Liles. „Samochody drugiej generacji nie są tak kochane przez ludzi z PT.”
Odświeżenie w 2006 roku podniosło moc GT do 230 KM, podczas gdy wersja 180 KM silnika turbo, wykorzystująca inną kalibrację komputera, stała się opcją w innych modelach. W tym samym roku PT otrzymało towarzystwo od Chevy’ego HHR retro-wagon, również autorstwa Nesbitta, który opuścił Chryslera na rzecz GM. HHR przez kilka lat radził sobie całkiem nieźle, odbijając się na sprzedaży PT. Własne małe SUV-y Jeep Compass i Patriot również podkopały rynek PT.
PT Cruiser sprzedał się w USA w liczbie prawie miliona egzemplarzy, a na innych rynkach osiągnął wynik 350 000 sztuk. PT dla Ameryki Północnej były budowane w zakładach Chryslera w Toluca, w Meksyku. Rynki europejskie, które również oferowały silnik wysokoprężny, zaopatrywały się w niego w fabryce w Grazu w Austrii.
Dla wiernych PT, którzy nadal cieszą się i pokazują swoje samochody, nowość retro persony PT nigdy się nie zużyła.
„To nie jest dla nas samochód, to styl życia”, mówi Liles. „Ten mały samochód przyniósł nam najlepszych przyjaciół, jakich kiedykolwiek mieliśmy, z całego świata.”
Jeśli chodzi o przyszłość PT Cruiserów, Liles zastanawia się: „Kto wie, może to będzie ’57 Chevy lat 2040.”
.