Co to jest Trust Busting?

Co to jest Trust Busting?

Trust busting to manipulacja gospodarką, przeprowadzana przez rządy na całym świecie, w celu zapobieżenia lub wyeliminowania monopoli i trustów korporacyjnych. Trusty są zazwyczaj dużymi konglomeratami, które mogą posiadać tytuł własności lub aktywa kilku organizacji. Ogólnie rzecz biorąc, organizacje te należą do tego samego rodzaju przemysłu. Trusty mogą być korzystne dla członków, ponieważ zapewniają im większy udział w rynku. Jednakże, może to być szkodliwe dla gospodarki.

Zamykanie monopoli na niektórych rynkach sprzyja wolnej i nieograniczonej konkurencji, która jest korzystna zarówno dla gospodarki, jak i konsumentów. Chociaż prawo antymonopolowe i polityka trust busting występują na całym świecie, termin trust busting jest najczęściej kojarzony z polityką gospodarczą Theodore’a Roosevelta, 26. prezydenta Stanów Zjednoczonych. W artykule przedstawiono genezę trust bustingu, negatywne konsekwencje ekonomiczne monopoli i dużych trustów, praktykę stosowania prawa antymonopolowego na świecie oraz wdrożenie trust bustingu przez byłego prezydenta USA Roosevelta.

Pochodzenie Trust Busting

Trust busting jest zakorzeniony w prawie konkurencji, które jest również znane jako prawo antymonopolowe lub prawo antymonopolowe. Prawa te pozwalają rządom regulować działalność konkurencyjną w gospodarce i mogą być egzekwowane zarówno przez sektor publiczny, jak i prywatny. Kilka teorii ekonomicznych próbuje wyjaśnić znaczenie zapewnienia konkurencji na rynku. Teoria neoklasyczna sugeruje, że gospodarki z wolną konkurencją działają na rzecz poprawy jakości życia w społeczeństwie.

Historycy wierzą, że prawo konkurencji było po raz pierwszy praktykowane przez Imperium Rzymskie w celu utrzymania uczciwego rynku dla handlu zbożem. To prawo ochrony zboża zabraniało jednostkom robienia czegokolwiek, co celowo manipulowałoby ceną zboża, np. kupowania i przechowywania całej podaży lub uniemożliwiania przesyłkom dotarcia do portu. Prawo konkurencji rozprzestrzeniało się w całej Europie Zachodniej i w Anglii, gdzie zostało rozszerzone w średniowieczu.

W Anglii w 15 wieku, ograniczenie handlu stało się wspólnym prawem. Prawo to sprawiło, że nielegalne dla każdej osoby lub korporacji do tworzenia lub zawarcia umowy handlowej z zamiarem powstrzymania innej osoby lub podmiotu praktyk handlowych. Restraint of trade common law jest obecnie uznawane za źródło dzisiejszych przepisów antymonopolowych. Kanada stała się pierwszym krajem, który uchwalił nowoczesne przepisy antymonopolowe pod koniec XIX wieku. W następnym roku Stany Zjednoczone przyjęły ustawę Shermana z 1890 r., która została uznana za krok w kierunku sformalizowania kwestii znanych wcześniej jako prawo zwyczajowe.

Dlaczego monopole i trusty to zła rzecz?

Monopole, duże konglomeraty i trusty korporacyjne mogą mieć bardzo negatywne konsekwencje dla środowisk gospodarczych. Kiedy pojedynczy przemysł jest kontrolowany przez tylko jedno przedsiębiorstwo lub firmę, konsumenci zazwyczaj cierpią. Duży udział w rynku oznacza, że firmy mogą podnosić ceny bez ryzyka ze strony konkurencji. Dodatkowo, duże trusty lub monopole mogą oferować produkty niższej jakości, ponieważ ryzyko, że konkurent zaoferuje coś lepszego jest mało prawdopodobne. Praktyka ta usuwa konkurencję z rynku.

Nie wszystkie monopole, konglomeraty i trusty korporacyjne uczestniczą w tego typu kontroli rynku. Prawa antymonopolowe, prawa antymonopolowe i polityki niszczenia trustów działają jednak na rzecz rozwiązania każdej z dużych organizacji, które wykorzystują swój większy udział w rynku. Rządy pracowały, by zapobiec tym negatywnym rezultatom rynkowym poprzez ścisłe monitorowanie zachowań korporacji. Niektóre z zachowań postrzeganych jako wykorzystywanie lub posiadanie większego udziału w rynku obejmują: celowe utrzymywanie niskiego poziomu produkcji towarów; pakowanie dwóch produktów do jednej sprzedaży, co usuwa możliwości rynkowe konkurentów; oraz odmawianie dostaw potencjalnym konkurentom.

Prawa antymonopolowe na całym świecie

Wraz z nowoczesnymi prawami antymonopolowymi obowiązującymi zarówno w Kanadzie, jak i w Stanach Zjednoczonych, ta prawna i ekonomiczna koncepcja nadal rozprzestrzenia się na całym świecie. Dane wskazują, że w 2008 roku, 111 krajów uchwaliło prawa antymonopolowe. Ponad połowa z tych krajów wprowadziła te przepisy dopiero w ciągu ostatnich kilku dekad. Ekonomiści twierdzą, że ten szybki wzrost był spowodowany powstaniem Unii Europejskiej i rozpadem Związku Radzieckiego. W Azji, prawa te pomogły gospodarkom w rozwoju i ekspansji.

Trust Busting i prezydent USA Theodore Roosevelt

Ale Stany Zjednoczone oficjalnie przyjęły ustawę Shermana w 1890 roku, prawo to nie było zazwyczaj egzekwowane przez sądy w całym kraju. W większości przypadków sędziowie mieli tendencję do stawania po stronie przedsiębiorstw i korporacji. Jednym z powszechnych tego przykładów była American Sugar Refining Company, która została postawiona przed sądem za kontrolowanie około 98% amerykańskiego handlu cukrem. W 1895 roku, zaledwie 5 lat po uchwaleniu Ustawy Shermana, sądy amerykańskie orzekły na korzyść American Sugar Refining Company i odmówiły rozwiązania jej kontroli nad przemysłem.

Jednakże, kiedy Theodore Roosevelt objął urząd w 1901 roku, wszystko to się zmieniło. W 1902 roku Roosevelt ożywił ustawę Shermana, pozywając Northern Securities Company, kolejowy trust, który kontrolował następujące firmy: Great Northern Railway; Northern Pacific Railway; oraz Chicago, Burlington, and Quincy Railroad. Decyzja sądu spowodowała rozwiązanie konglomeratu. W 1903 roku ściśle współpracował z Kongresem, aby ustanowić ustawę Elkinsa, która zabraniała firmom kolejowym udzielania rabatów dużym przedsiębiorstwom rolniczym. Zniżki te utrudniały mniejszym przedsiębiorstwom rolniczym korzystanie z usług kolejowych, a ustawa ta miała na celu wyrównanie szans w tym zakresie. W tym samym roku były prezydent Roosevelt również popchnął do przodu ustawę o przyspieszeniu. Kiedy ustawa ta stała się legalna, doprowadziła do rozpadu kilku dużych trustów, które manipulowały rynkiem i, zdaniem Roosevelta, wykorzystywały konsumentów, podnosząc ceny bez ograniczeń. Do trustów, które zostały rozbite w wyniku tej ustawy, należały: przemysł stalowy, kolejowy, naftowy i przetwórstwo mięsa.

W ciągu pierwszych 7 lat swojej prezydentury, Theodore Roosevelt nieustannie naciskał na politykę niszczenia trustów i decyzje sądowe. W tym czasie wniósł do sądu co najmniej 43 trusty. Kiedy nie był zajęty usuwaniem trustów, były prezydent Roosevelt był zajęty zapewnianiem, że duże trusty i konglomeracje nie będą mogły być nowo zakładane. Na przykład w 1903 roku pracował nad utworzeniem Biura Korporacji (Bureau of Corporations), którego zadaniem było zarządzanie i badanie korporacji, które brały udział w handlu międzystanowym. Prezydent Theodore Roosevelt był często określany mianem „pogromcy trustów” w uznaniu jego wysiłków politycznych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.