Biceps brachii

Opis

Biceps brachii (powszechnie znany jako biceps) znajduje się w przednim przedziale ramienia. Działa w trzech stawach i jest w stanie generować ruchy w stawach ramienno-łopatkowych, łokciowych i promieniowo-nadgarstkowych.

Biceps składa się z dwóch głów, długiej i krótkiej, które powstają proksymalnie i łączą się z promieniową jako ścięgno bicepsa.

Pochodzenie

Biceps ramienny składa się z dwóch głów i obie wywodzą się z łopatki.

• Głowa krótka: wierzchołek wyrostka rylcowatego łopatki.

• Głowa długa: Trzon nadkłykciowy łopatki.

Wkład

Cewka promieniowa i powięź przedramienia przez mięsień dwugłowy

Nerw

Inerwacja mięśnia dwugłowego ramienia przez nerw mięśniowo-skórny C5, C6, C7.

Tętnica

Krew dostarczana przez gałęzie mięśniowe tętnicy ramiennej

Funkcja

Pierwotną funkcją mięśnia dwugłowego ramienia jest zgięcie łokcia i supinacja przedramienia. W rzeczywistości, jest on głównym motorem supinacji przedramienia. Ponieważ krzyżuje się ze stawem ramienno-głowowym, służy również do wspomagania unoszenia ramienia.

W różnych kątach łokcia, biceps brachii działa w różny sposób na ruchy kończyny górnej.

• Rozszerzony łokieć: Biceps jest czystym zginaczem łokcia do momentu osiągnięcia 90 stopni zgięcia
• Przy zgięciu 90 stopni i przedramieniu supinowanym: Najbardziej efektywny w wytwarzaniu zgięcia łokcia
• Przy zgięciu 90 stopni i przedramieniu pronującym: Biceps staje się głównym supinatorem przedramienia

Clinical Relevance

Biceps ramienny jest podatny na powtarzające się mikrourazy z powodu stresu lub nadmiernej eksploatacji. Sporty wymagające rzucania (np. baseball i krykiet) oraz używania rakiet (np. badminton i tenis) często powodują przeciążenie ścięgien mięśnia dwugłowego ramienia i wywołują stan zapalny. W wyniku tego, tendinopatia głowy długiej bicepsa lub ścięgna mięśnia dwugłowego są częstymi schorzeniami tego mięśnia.

Poważniejsze schorzenia, na przykład zwichnięcie i zerwanie ścięgna głowy długiej bicepsa, nie są rzadkie we wszystkich grupach wiekowych.

Ocena

Dokładny wywiad powinien być przeprowadzony przed badaniem fizykalnym. Podstawowe badanie powinno obejmować obserwację, badanie palpacyjne, test siły mięśniowej i zakres ruchu. W przypadku zerwania ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia można zaobserwować wyraźne zniekształcenie, znane jako „objaw Popeye’a”.

• Badanie palpacyjne przedniego odcinka ramienia powinno obejmować całą długość mięśnia. Tkliwość podobna do tej, na którą skarży się pacjent, może być odtworzona palpacyjnie. Jest to również przydatne do zlokalizowania miejsca urazu.
• Badanie siły mięśniowej mięśnia dwugłowego ramienia powinno być wykonane w pozycji leżącej lub siedzącej, z ramieniem pacjenta dobrze podtrzymywanym przez poduszkę lub rękę badającego. Łokieć pacjenta jest ustawiony nieco mniej niż lub pod kątem prostym z przedramieniem w supinacji. Egzaminator powinien wywierać nacisk na dolną część przedramienia w kierunku wyprostu. Osłabienie może być objawem pacjenta.
• Egzaminator może obserwować zakres ruchu łokcia za pomocą goniometru. Egzaminator może również badać palpacyjnie i szukać trzeszczenia w stawie łokciowym.
  palpacja
• Test długości mięśni: patrz wideo poniżej

Zasoby

.

Rupture Long Head Biceps

Biceps Load II Test

Biceps Tendonitis

Test Yergasons

1. 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 Moore KL, Dalley AF, Agur AM. Clinically oriented anatomy. Lippincott Williams & Wilkins; 2013 Feb 13.
2. Yoshida N, Tsuchida Y. „Popeye” sign. N Engl J Med. 2017 Nov 16;377:1976.
3. Kendall FP, McCreary EK, Provance PG, Rodgers M, Romani WA. Mięśnie, badanie i funkcja: z postawą i bólem. Baltimore, MD: Williams & Wilkins; 1993.