Zwaar menstrueel bloedverlies is een veel voorkomend gynaecologisch probleem en kan de levenskwaliteit van een vrouw negatief beïnvloeden.1 Endometriumablatie is een effectieve behandelingsoptie.2 Ondanks de werkzaamheid heeft endometriumablatie echter faalpercentages variërend van 15% tot 30%.3,4 Twee consistente redenen voor falen zijn aanhoudende bloedingen en nieuwe of verergerende pijn. Endometriale hergroei en intra-uteriene littekenvorming worden verondersteld sleutelfactoren te zijn in dit pijnproces.5
Details van het onderzoek
Wishall en collega’s voerden hun retrospectieve cohortstudie uit met behulp van patiëntengegevens van twee grote academische medische centra. Het primaire resultaat was de ontwikkeling van nieuwe of verergerende pijn na endometriumablatie. De twee meest gebruikte endometriumablatieapparaten in deze studie waren thermische ballonablatie en bipolaire radiofrequente ablatie.
Drieëntwintig procent van de patiënten ontwikkelde nieuwe of verergerende pijn na de ablatie, een bevinding die in overeenstemming is met eerdere studies die specifiek naar pijn na endometriumablatie keken.6 Bovendien onderging 19% van de patiënten een hysterectomie na de ablatie – opnieuw binnen het bereik dat gewoonlijk in de literatuur wordt gemeld.3,4
Risicofactoren voor nieuwe of verergerende pijn na de ablatie waren onder meer een voorgeschiedenis van dysmenorroe of sterilisatie van de eileiders. Blank ras was beschermend voor nieuwe of verergerende pijn na de procedure (aangepaste OR, 0,55; 95% CI, 0,34-0,89).
Risicofactoren voor hysterectomie na ablatie waren onder meer een voorgeschiedenis van een keizersnede (aangepaste OR, 2,33; 95% CI, 1,05-5,16) en afwijkingen aan de baarmoeder op beeldvorming, waaronder leiomyomen, adenomyose, een verdikte endometriale voering en poliepen (aangepaste OR, 3,96; 95% CI, 1,25-12,56). Wanneer de ablatieprocedure werd uitgevoerd in een operatiekamer, nam het risico van hysterectomie na de procedure af (aangepaste OR, 0,24; 95% CI, 0,07-0,77). Bij histopathologische analyse van de hysterectomiemonsters waren leiomyomen of adenomyose, of beide, de meest voorkomende bevindingen, consistent met andere rapporten over pathologische bevindingen in deze setting.7
Plaatsing van deze bevindingen in de context
Over het geheel genomen ondersteunen de bevindingen van Wishall en collega’s die van andere onderzoeken naar endometriumablatie, een effectieve baarmoederbehoudende procedure voor de behandeling van hevig menstrueel bloedverlies. Alle conservatieve procedures hebben inherente faalkansen en kunnen leiden tot onbedoelde bijwerkingen. Veel voorkomende redenen voor mislukking na endometriumablatie zijn bloeding of pijn, of beide.
Hoewel er discrepanties zijn tussen studies met betrekking tot sommige van de individuele voorspellers van mislukking of de ontwikkeling van pijn, heeft de verzameling van retrospectieve studies over dit onderwerp tot op heden duidelijk gemaakt: Er zijn voorspellers van mislukking van de behandeling. Toekomstige inspanningen moeten zich richten op modelontwikkeling en prospectieve validatie van deze modellen om de patiëntenselectie te verbeteren.
Wat dit bewijs betekent voor de praktijk
Deze studie versterkt het idee dat de selectie van patiënten voor conservatieve procedures zoals endometriumablatie een van de belangrijkste stappen in het proces is. In het licht van deze bevindingen adviseer ik dat vrouwen met een voorgeschiedenis van dysmenorroe of sterilisatie van een eileider worden geadviseerd over de mogelijkheid van pijn na de procedure en daaropvolgende mislukking van de behandeling.
– Matthew R. Hopkins, MD
Deel uw mening over dit artikel! Stuur uw brief aan de redactie naar . Vermeld uw naam en de stad en staat waar u praktiseert.