Sacroiliacaal gewricht is anders dan andere gewrichten

De sacroiliacale gewrichten (SI-gewrichten) helpen bij het verdelen van schokken en andere krachten die optreden wanneer u loopt of rent, en zijn belangrijk voor het stabiliseren van uw lichaam.

De meeste gewrichten hebben twee gladde oppervlakken die soepel tegen elkaar glijden als ze in beweging zijn. De SI-gewrichten (sacroiliacale gewrichten) hebben dat niet. In plaats daarvan zijn de oppervlakken waar het heiligbeen en het bekken elkaar raken ruw en onregelmatig. Dit is geen foutje van de natuur; het werkt juist in uw voordeel. Het “op elkaar afstemmen” van de onregelmatige oppervlakken geeft een grotere stabiliteit aan het gewricht. Als de oppervlakken niet goed op elkaar aansluiten, kan SI-gewricht disfunctioneren.

Alle in elkaar grijpende botten van de SI-gewrichten en het bekken blijven op hun plaats omdat sterke gewrichtsbanden het gebied ondersteunen en stabiliseren, terwijl ze tegelijkertijd beweging mogelijk maken. Als dit niet het geval was, zouden lopen, rennen en bevallen niet mogelijk zijn. Het is echter belangrijk op te merken dat de mate van “meegeven” van één of beide SI-gewrichten uiterst gering is. De beweging die wel optreedt, bestaat uit kantelen, schuiven en roteren, en is beperkt tot hooguit enkele millimeters of graden.

Waarom de SI-gewrichten zo belangrijk zijn

Telkens als u loopt, verdelen uw SI-gewrichten de schok van de beweging over het bekken, waardoor de wervelkolom minder wordt belast. De gewrichten helpen ook uw lichaam te stabiliseren, zodat u tijdens het lopen of rennen een rechte houding kunt aannemen.

Lopen, stap-voor-stap

Hier volgt een vereenvoudigde uitleg van de rol van de SI-gewrichten bij het lopen/rennen:

• Het been beweegt naar voren; één hiel raakt de grond
• Het gewicht verschuift van de hiel en gaat via de voet naar de tenen
• SI-gewricht aan dezelfde kant als het bewegende been absorbeert de schok
• SI-gewricht aan de andere kant “vergrendelt” om het bekken in positie te houden
• Het lichaam wordt naar voren of naar achteren voortbewogen; Beide SI-gewrichten draaien mee met de beweging

De banden in/rond de SI-gewrichten voorkomen dat het heiligbeen en het bekken te ver naar voren of naar achteren kantelen.

De bewegingsassen van de SI-gewrichten omvatten:

• Anterieure/posterieure kanteling van het bekken
• Voorwaartse kanteling van het heiligbeen (nutatie)
• Achterwaartse kanteling van het heiligbeen (contrenutatie)
• Voorwaartse kanteling van één kant in combinatie met achterwaartse kanteling van de andere kant

Elke kant van het bekken beweegt tegengesteld tijdens de loopbeweging. Dit vereist een lichte beweging van elk van de sacroiliacale gewrichten. Bepaalde aandoeningen (bijv. artrose, trauma, zwangerschap) kunnen te veel of te weinig beweging van de SI-gewrichten veroorzaken. Wanneer dit gebeurt, kan de abnormale beweging pijn in de onderrug en veranderingen in de mobiliteit veroorzaken.