Wszystkie części rośliny Sassafras albidum były wykorzystywane do celów ludzkich, w tym łodygi, liście, kora, drewno, korzenie, owoce i kwiaty. Sassafras albidum, choć pochodzi z Ameryki Północnej, ma duże znaczenie w historii gospodarczej, medycznej i kulturowej zarówno Europy, jak i Ameryki Północnej. W Ameryce Północnej ma szczególne znaczenie kulinarne, jako składnik charakterystycznych potraw narodowych, takich jak tradycyjne piwo korzenne, proszek filé i kreolska kuchnia luizjańska. Sassafras albidum był ważną rośliną dla wielu rdzennych Amerykanów z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych i był wykorzystywany do wielu celów, w tym kulinarnych i leczniczych, jeszcze przed europejską kolonizacją Ameryki Północnej. Jego znaczenie dla rdzennych Amerykanów jest również powiększone, ponieważ europejskie poszukiwania sasafrasu jako towaru na eksport przyniosły Europejczykom bliższy kontakt z rdzennymi Amerykanami podczas wczesnych lat osadnictwa europejskiego w XVI i XVII wieku, na Florydzie, w Wirginii i części północnego wschodu.
Użycie przez rdzennych AmerykanówEdit
Sassafras albidum był dobrze używaną rośliną przez rdzennych Amerykanów na terenie dzisiejszych południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych przed kolonizacją europejską. Słowo Choctaw dla sassafras jest „Kvfi”. Był znany jako „Winauk” w Delaware i Wirginii i jest nazywany „Pauane” przez Timuca.
Niektóre plemiona rdzennych Amerykanów używały liści sasafrasu do leczenia ran przez pocieranie liści bezpośrednio do rany, i używane różne części rośliny do wielu celów leczniczych, takich jak leczenie trądziku, zaburzenia moczowe i choroby, które zwiększyły temperaturę ciała, takie jak wysokie gorączki. Używali również kory jako barwnika i jako aromat.
Drewno sasafrasu było również używane przez rdzennych Amerykanów w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych jako podpałka z powodu łatwopalności jego naturalnych olejów.
W kuchni, sasafras był używany przez niektórych rdzennych Amerykanów do aromatyzowania tłuszczu niedźwiedziego i do leczenia mięs. Sassafras jest nadal używany dzisiaj do leczenia mięs. Wykorzystanie proszku filé przez Choctaw w południowych Stanach Zjednoczonych w gotowaniu jest związane z rozwojem gumbo, charakterystycznego dania kuchni kreolskiej Luizjany.
Współczesne zastosowania kulinarne i prawodawstwoEdit
Sassafras albidum jest stosowany przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych jako kluczowy składnik piwa korzennego warzonego w domu oraz jako zagęstnik i środek aromatyzujący w tradycyjnym luizjańskim gumbo kreolskim.
Proszek filé, zwany również gumbo filé, ze względu na jego zastosowanie w produkcji gumbo, jest pikantnym ziołem wytwarzanym z wysuszonych i zmielonych liści drzewa sasafrasowego. To był tradycyjnie używany przez rdzennych Amerykanów w południowych Stanach Zjednoczonych, i został przyjęty do Louisiana Creole kuchni. Wykorzystanie proszku filé przez Choctaw w południowych Stanach Zjednoczonych w kuchni wiąże się z rozwojem gumbo, charakterystycznego dania kuchni kreolskiej Luizjany, w którym wykorzystuje się zmielone liście sasafrasu. Liście i kory korzenia mogą być sproszkowane do smaku zupy i sosu i mięsa, odpowiednio.
Korzenie sasafrasu są wykorzystywane do tradycyjnego piwa korzeniowego, chociaż zostały one zakazane do komercyjnie masowo produkowanych żywności i leków przez U.S. Food and Drug Administration w 1960 roku. Zwierzęta laboratoryjne, którym podawano doustne dawki herbaty sasafrasowej lub olejku sasafrasowego, które zawierały duże dawki safrolu, rozwijały trwałe uszkodzenia wątroby lub różne rodzaje raka. U ludzi uszkodzenie wątroby może rozwijać się latami i może nie dawać widocznych objawów. Wraz z komercyjnie dostępną Sarsaparillą, sasafras pozostaje składnikiem używanym przez hobbystów lub entuzjastów mikrobrowarów. Chociaż sasafras nie jest już stosowany w komercyjnie produkowanych piwach korzennych i czasami zastępuje się go sztucznymi aromatami, dostępne są naturalne ekstrakty, w których safrol jest destylowany i usuwany. Większość komercyjnych piw korzennych zastąpiła ekstrakt z sasafrasu salicylanem metylu, estrem występującym w wintergreen i korze czarnej brzozy (Betula lenta).
Herbata z sasafrasu została również zakazana w USA w 1977 r., ale zakaz został zniesiony wraz z przejściem Dietary Supplement Health and Education Act w 1994 r.
Olejek safrolowy, zastosowania aromatyczne, MDMAEdit
Safrol można dość łatwo uzyskać z kory korzenia Sassafras albidum w procesie destylacji z parą wodną. Był on stosowany jako naturalny środek odstraszający owady i szkodniki. Godfrey’s Cordial, jak również inne toniki podawane dzieciom, które składały się z opiatów, wykorzystywały sasafras do zamaskowania innych silnych zapachów i woni związanych z tonikami. Był on również stosowany jako dodatkowy środek aromatyzujący w celu zamaskowania silnych zapachów domowych trunków w Stanach Zjednoczonych.
Komercyjny „olejek sasafrasowy”, który zawiera safrol, jest na ogół produktem ubocznym produkcji kamfory w Azji lub pochodzi z pokrewnych drzew w Brazylii. Safrol jest prekursorem do produkcji narkotyku MDMA, jak również narkotyku MDA (3-4 metylenodioksyamfetaminy) i jako taki, jego transport jest monitorowany na całym świecie. Safrol jest prekursorem chemicznym z listy I według U.S. Drug Enforcement Administration.
Drewno jest matowe, pomarańczowo-brązowe, twarde i trwałe w kontakcie z glebą; było używane w przeszłości do słupów i szyn, małych łodzi i jarzm wołów, choć niedobór i mały rozmiar ogranicza obecne wykorzystanie. Część jest nadal używana do produkcji mebli.
.