Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) to schorzenie neurorozwojowe, które dotyka około 1 na 59 dzieci w Stanach Zjednoczonych.
Dzieci autystyczne mają tendencję do postrzegania swojego otoczenia, interakcji z innymi oraz uczenia się i podejścia do rozwiązywania problemów w nietypowy sposób.
Wiele z nich napotyka na trudności w komunikowaniu się, poruszaniu się w interakcjach społecznych i dostosowywaniu się do zmian w rutynie.
Choć te wyzwania mogą dotyczyć dzieci autystycznych od najmłodszych lat, wiele z nich pozostaje niezdiagnozowanych przez lata.
To może utrudnić im dostęp do wsparcia, którego potrzebują.
„Wczesna diagnoza może być korzystna, ponieważ może umożliwić dostęp do wsparcia w nauce, komunikacji, umiejętności adaptacyjnych i innego wsparcia w domu i w szkole. Dostęp do tych pomocy oznacza, że dzieci mogą uczyć się i doświadczać świata w sposób, który im odpowiada”, powiedział Healthline Zoe Gross, dyrektor operacyjny w Autistic Self Advocacy Network (ASAN).
Na przykład, niewerbalne dzieci z autyzmem mogą korzystać z pomocy w komunikacji alternatywnej lub rozszerzonej (AAC), aby pomóc im w komunikacji.
W zależności od ich specyficznych potrzeb, dzieci autystyczne mogą również korzystać z fizykoterapii w celu promowania rozwoju umiejętności motorycznych lub terapii zajęciowej, aby zająć się nadwrażliwością sensoryczną.
Wczesna interwencja może również pomóc dzieciom autystycznym rozwinąć zrozumienie ich stanu, nauczyć się bronić siebie i połączyć się z szerszą społecznością autystyczną.
„Dzieci, które wiedzą, że są autystyczne, mogą dowiedzieć się, jak działa ich niepełnosprawność i jakie wsparcie i dostosowania pomogą im odnieść sukces. To pozwala im czuć się pewniej w tym, kim są, zamiast czuć, że są zepsute lub złe,” Gross said.
However, Gross warned that early diagnosis can also have downsides if it’s used to separate autistic children from their peers or limit their opportunities.
She also raised concerns about therapeutic approaches that prioritize normalization.
„Obawiamy się, że bez większego społecznego zrozumienia i akceptacji niepełnosprawności, badania przesiewowe w kierunku autyzmu u niemowląt mogą prowadzić do tego, że dzieci będą poddawane programom behawioralnym, które koncentrują się na normalizacji, a nie na nauczaniu przydatnych umiejętności,” powiedziała.
„Programy te mają na celu powstrzymanie dzieci przed zachowaniem autystycznym, np. poprzez zmuszanie ich do nawiązywania kontaktu wzrokowego lub tłumienia ruchów takich jak machanie rękami. Dzieci autystyczne nie powinny dorastać ciągle słysząc, że ich naturalne zachowania są złe i że nie mogą być akceptowane takimi, jakimi są”, dodała.
.