Horchata

Horchata de chufa lub kunnu ayaEdit

Dwa duże słoiki aguas frescas w taquería w Seattle. Po lewej stronie znajduje się słoik z herbatą z hibiskusa, a po prawej słoik z horchatą. Pracownicy restauracji podają napoje, nalewając je ze słoików do szklanek.

Napój znany obecnie jako horchata de chufa (czasami nazywany również horchata de chufas lub, w krajach Afryki Zachodniej, takich jak Nigeria i Mali, kunnu aya) jest oryginalną formą horchaty. Wytwarza się ją z namoczonych, zmielonych i posłodzonych orzechów tygrysich. Według naukowców z Uniwersytetu w Ilorin, kunnu z orzechów tygrysich jest niedrogim źródłem białka.

Pozostaje popularny w Hiszpanii, gdzie istnieje rada regulacyjna, która zapewnia jakość i identyfikowalność produktu w odniesieniu do nazwy pochodzenia. Podaje się ją tam na zimno jako naturalne orzeźwienie w lecie, często z fartonami. Horchata de chufa jest również stosowana zamiast mleka mlecznego przez osoby nietolerujące laktozy.

Do produkcji horchata de chufa wykorzystuje się większość hiszpańskich upraw orzechów tygrysich. Alboraya jest najważniejszym ośrodkiem produkcji.

W rzadkich przypadkach różne formy aflatoksyny mogą być obecne w horchata de chufa.

Horchata de arrozEdit

Gorąca horchata w Meksyku

Horchata de arroz jest robiona z ryżu, czasami z wanilią i zazwyczaj z canelą lub cynamonem.

Jest to najbardziej rozpowszechniona odmiana horchaty w Meksyku i Gwatemali. W Stanach Zjednoczonych, jest popularna w taquerías i meksykańskich lodziarniach.

W Alvarado, horchata de arroz jest pachnąca kwiatami azteckiego nagietka (cempasúchil lub Tagetes erecta).

Chociaż horchata de arroz była kiedyś typowo domowej roboty, jest teraz dostępna zarówno w postaci gotowej do spożycia (z półki lub w lodówce), jak i w postaci sproszkowanej w sklepach spożywczych, głównie w USA.S. i Ameryce Łacińskiej.

Horchata de arroz jest jednym z trzech typowych smaków meksykańskich napojów aguas frescas, wraz z tamaryndowcem i hibiskusem.

Horchata de ajonjolíEdit

Horchata de ajonjolí („horchata sezamowa”) jest wytwarzana z opiekanymi mielonymi nasionami sezamu. W Puerto Rico wyrabia się ją zazwyczaj poprzez zalanie nasion sezamu wrzącą wodą i pozostawienie na 24 godziny do namoczenia. Następnie odcedza się ją, dodając cukier, wanilię i cynamon.Można dodać odparowane mleko, mleko kokosowe i rum.

Horchata jest również robiona z nasion sezamu, wody i cukru w Zulii, obszarze na zachodzie Wenezueli.

Horchata de melónEdit

Horchata de melón jest robiona z mielonych nasion melona.

Semilla de jicaroEdit

W krajach Ameryki Środkowej, takich jak Salwador, Nikaragua, Honduras i Kostaryka, horchata odnosi się do napoju znanego jako semilla de jicaro, wytwarzanego z nasion jicaro mielonych z ryżem i przyprawami, takimi jak mielone kakao, cynamon, nasiona sezamu, gałka muszkatołowa, orzechy tygrysie i wanilia. Można dodać zmielone orzeszki ziemne, migdały i nerkowce. Ze względu na te składniki, horchata jest zwykle przecedzana przed podaniem.

Ekwadorska horchataEdit

W Ekwadorze, horchata jest wyraźnym czerwonym naparem z 18 ziół i jest najbardziej znana w prowincji Loja.

.