Horchata

Horchata de chufa of kunnu ayaEdit

Twee grote potten met aguas frescas in een taquería in Seattle. Links staat een pot hibiscusthee en rechts een pot horchata. Het restaurantpersoneel serveert de drankjes door ze uit de potten in glazen te scheppen.

De drank die nu bekend staat als horchata de chufa (ook wel horchata de chufas genoemd of, in West-Afrikaanse landen als Nigeria en Mali, kunnu aya) is de oorspronkelijke vorm van horchata. Het wordt gemaakt van geweekte, gemalen en gezoete tijgernoten. Volgens onderzoekers van de Universiteit van Ilorin is kunnu gemaakt van tijgernoten een goedkope bron van eiwitten.

Het blijft populair in Spanje, waar een regulerende raad bestaat om de kwaliteit en de traceerbaarheid van het product in verband met de oorsprongsbenaming te garanderen. Daar wordt het ijskoud geserveerd als een natuurlijke verfrissing in de zomer, vaak geserveerd met fartons. Horchata de chufa wordt ook door lactose-intoleranten gebruikt in plaats van melk.

Het grootste deel van de Spaanse tijgernootoogst wordt gebruikt voor de produktie van horchata de chufa. Alboraya is het belangrijkste productiecentrum.

In zeldzame gevallen kunnen verschillende vormen van aflatoxine in horchata de chufa aanwezig zijn.

Horchata de arrozEdit

Volgende informatie: Rijstmelk
Hitte horchata in Mexico

Horchata de arroz wordt gemaakt van rijst, soms met vanille en typisch met canela of kaneel.

Het is de meest voorkomende variant van horchata in Mexico en Guatemala. In de Verenigde Staten is het populair in taquerías en Mexicaanse ijssalons.

In Alvarado wordt horchata de arroz geparfumeerd met bloemen van de Azteekse goudsbloem (cempasúchil of Tagetes erecta).

Hoewel horchata de arroz vroeger typisch zelf werd gemaakt, is het nu verkrijgbaar in zowel kant-en-klare (houdbare of gekoelde) als poedervorm in kruidenierswinkels, voornamelijk in de VS en Latijns-Amerika.

Hoewel horchata de arroz vroeger typisch zelf werd gemaakt, is het nu verkrijgbaar in zowel kant-en-klare (houdbare of gekoelde) als poedervorm in kruidenierswinkels, voornamelijk in de VS en Latijns-Amerika.

S. en Latijns-Amerika.

Horchata de arroz is een van de drie typische dranksmaken van Mexicaanse aguas frescas, samen met tamarindo en hibiscus.

Horchata de ajonjolíEdit

Horchata de ajonjolí (“sesam horchata”) wordt gemaakt met geroosterde gemalen sesamzaadjes. In Puerto Rico wordt het meestal gemaakt door kokend water over de sesamzaadjes te gieten en 24 uur te laten weken. Daarna wordt het gezeefd en wordt er suiker, vanille en kaneel aan toegevoegd.Geëvaporeerde melk, kokosmelk en rum kunnen worden toegevoegd.

Horchata wordt ook gemaakt van sesamzaad, water en suiker in Zulia, een gebied in het westen van Venezuela.

Horchata de melónEdit

Horchata de melón wordt gemaakt van gemalen meloenpitten.

Semilla de jicaroEdit

In de Midden-Amerikaanse landen El Salvador, Nicaragua, Honduras, en Costa Rica, verwijst horchata naar de drank bekend als semilla de jicaro, gemaakt van jicaro zaden gemalen met rijst en kruiden zoals gemalen cacao, kaneel, sesamzaad, nootmuskaat, tijgernoten en vanille. Gemalen pinda’s, amandelen en cashewnoten kunnen worden toegevoegd. Vanwege deze ingrediënten wordt horchata meestal gezeefd voor het serveren.

Ecuadoriaanse horchataEdit

In Ecuador is horchata een helderrode infusie van 18 kruiden, en is het meest bekend in de provincie Loja.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.