10 French Classics: Books to Read

10 Francuskich Klasyków: Books to Read

Gdybym miała wybrać jedną ulubioną rozrywkę, musiałoby to być czytanie. Uwielbiam czytać odkąd byłam małym dzieckiem i mam tak wiele wspaniałych wspomnień związanych z czytaniem książek, które porywają mnie w wir opowieści. Kocham czytać tak bardzo, że dostałem mój tytuł magistra w literaturze!

Francuzi są znani na całym świecie z wielu rzeczy: jedzenie, wino, ich styl, i oczywiście, ich literatura. Istnieje tak wiele francuskich klasyków do wyboru, że było to dla mnie bardzo trudne, aby zawęzić moją listę do zaledwie 10.

Ale, myślę, że wymyśliłem wielki asortyment książek, które należy dodać do swoich list „do przeczytania”. Przygotuj się do notatek … oto moje ulubione 10 francuskich klasyków, które musisz przeczytać!

1. The Tales of Mother Goose by Charles Perrault

Będę szczera i przyznam, że nie miałam pojęcia, że The Tales of Mother Goose były oryginalnie w języku francuskim! To jedna z tych książek z bajkami, które myślę, że wszyscy czytaliście, a jeśli nie… to pewnie i tak słyszeliście historię lub dwie z tego zbioru!

Książka została pierwotnie opublikowana w 1696 roku, więc jeśli to nie jest klasyk, nie jestem pewien, co jest. Opowiadania w środku zawierają Śpiącą Królewnę, Kota w butach, Kopciuszka i Czerwonego Kapturka.

Autor, Charles Perrault, jest znany jako jeden z pierwszych, którzy spisali opowieści ludowe, które były przekazywane przez lata i przekształcili je w nowy gatunek zwany „bajkami”. W języku francuskim, książka nazywa się Histoires ou contes du temps passé, avec des moralités (Historie lub opowieści z przeszłości, z morałami) lub Contes de ma mère l’Oye (Opowieści mojej matki Gęsi).

Mój ulubiony cytat: „Przespać wiek spokojnych snów, A potem, do lepszych snów, znów się obudzić! Takie czekanie jest radością, choćby się wydawało długie. Długa zwłoka przynosi jeszcze większą błogość; Największa błogość musi cierpieć długie zwłoki.” – Sleeping Beauty, The Tales of Mother Goose

2. The Flowers of Evil by Charles Baudelaire

Charles Baudelaire to nazwisko znane w całej Francji, a także w wielu miejscach na całym świecie. Jest znany z tłumaczenia pism Edgara Allena Poe na język francuski, a także z tego, że sam był dość chorobliwy i mroczny.

Kwiaty zła (Les Fleurs du mal) to książka z wierszami, które koncentrują się na tematach takich jak seks, śmierć i moralność. Baudelaire żył i pracował w Paryżu w połowie do końca 19 wieku, a w tym czasie, tego rodzaju tematy były tabu. Francuski rząd poszedł tak daleko, aby oznaczyć książkę „obsceniczne.”

Gdy książka została po raz pierwszy opublikowana, większość społeczeństwa odrzuciła Baudelaire’a i jego poezji. To powiedziawszy, inni pisarze i artyści natychmiast pokochał swoją pracę, a on zyskał małą następujące. Dziś jest on studiowany w szkołach w całej Francji i w innych krajach!

Mój ulubiony cytat: „Moje serce jest stracone; bestie je zjadły”

3. W poszukiwaniu straconego czasu Marcel Proust

W jednej z najbardziej epickich powieści w historii, W poszukiwaniu straconego czasu (À la recherche du temps perdu), Marcel Proust dzieli się opowieściami o swoim dzieciństwie i dorastaniu w arystokratycznym świecie Paryża. Powieść ta rozciąga się na 7 tomów i jest najdłuższą powieścią, jaką kiedykolwiek opublikowano. Najdłuższe zdanie kiedykolwiek opublikowane jest również zawarte, na 847 słów!

Ten francuski klasyk był natychmiastowym hitem, jak tylko został opublikowany, jednak, gdy Proust szukał firmy wydawniczej do wydania go, został odrzucony wiele razy. W końcu zdecydował się wydać książkę samodzielnie.

Ta powieść jest tak szeroko czytana, że wyszło z niej francuskie wyrażenie. „La madeleine de Proust” (Proust’s madeleine) odnosi się do sekcji w pierwszym tomie powieści, Droga Swanna, w którym Proust wspomina czasy w dzieciństwie, że jego matka podawała mu madeleines (małe francuskie ciastko) i herbatę. Za każdym razem, gdy je madeleine, przenosi się do tych chwil. Czy masz swoją własną „madeleine”?

Mój ulubiony cytat: „Jeśli trochę marzyć jest niebezpieczne, lekarstwem na to nie jest marzyć mniej, ale marzyć więcej, marzyć cały czas.”

4. Indiana autorstwa George Sand

George Sand to tak naprawdę pseudonim kobiety o nazwisku Amantine Lucile Aurore Dupin. Sand urodziła się w 1804 roku, a w tamtych czasach kobiety po prostu nie były szanowanymi pisarkami. Oczywiście były kobiety, które publikowały swoje prace, ale nie były one traktowane poważnie. Dlatego Sand zdecydowała się na męskie nazwisko.

Indiana jest powszechnie uważana za jej arcydzieło. To była pierwsza powieść, jaką kiedykolwiek opublikowała pod nazwiskiem George Sand, i opowiada historię kobiety, która jest nieszczęśliwie zamężna. Życie naśladuje sztukę, a raczej powinnam powiedzieć, że sztuka naśladuje życie, ponieważ Sand sama tkwiła w nieszczęśliwym małżeństwie.

Powieść nie jest technicznie autobiograficzna, ale jest jasne, że Sand czerpała inspirację z własnego życia.

Mój ulubiony cytat: „Urodziłam się, by kochać – ale nikt z was nie chciał w to uwierzyć, i to nieporozumienie było kluczowe w kształtowaniu mojego charakteru. To prawda, że natura była dziwnie niekonsekwentna, dając mi ciepłe serce, ale także twarz, która była jak kamienna maska i język, który był ciężki i powolny. Odmówiła mi tego, czym obdarzyła nawet najbardziej prostackiego z moich bliźnich. . . . . Ludzie oceniali mój wewnętrzny charakter na podstawie zewnętrznego okrycia, a ja, jak jałowy owoc, usychałem pod szorstką łupiną, której nie mogłem zrzucić.”

5. Les Misérables Victora Hugo

Jeśli nie rozpoznaliście żadnego z autorów, których do tej pory przywołałam, jestem prawie pewna, że słyszeliście o Victorze Hugo! Oprócz napisania Les Misérables, Hugo napisał również klasyk Disneya, Garbus z Notre-Dame. Czy nazwy Esmeralda i Quasimodo dzwonią?

Les Misérables został po raz pierwszy opublikowany w 1862 roku, a Hugo spędza większość powieści mówi o niesprawiedliwości społecznej we Francji, zwłaszcza w Paryżu, w tym czasie. Hugo był pasjonatem podnoszenia świadomości na temat warunków panujących w klasie robotniczej w Paryżu, ponieważ w tym czasie większość biednych ludzi w mieście ledwo żyła w zatłoczonych slumsach.

Praca Hugo była tak potężna i tak szeroko czytana, że kwestie, które porusza w powieści (zatłoczone mieszkania, złe warunki pracy i wysoki wskaźnik przestępczości w slumsach) były omawiane w Zgromadzeniu Narodowym w roku, w którym Les Misérables zostało opublikowane.

Mój ulubiony cytat: „Not being heard is no reason for silence.”

6. The Stranger by Albert Camus

Nieznajomy (czasami nazywany The Outside, L’Étranger w języku francuskim), jest prawdopodobnie najbardziej znaną powieścią Alberta Camusa. Opowiada historię głównego bohatera Meursault, który jest Francuzem mieszkającym w Algierii. Camus wyraźnie czerpał inspirację z własnego życia, ponieważ był Francuzem, ale dorastał w Algierii.

Dość dziwne, że książka prawie nie została opublikowana. Camus ukończył dzieło w 1941 roku, podczas II wojny światowej. Oprócz braków żywności, Francja doświadczała również niedoboru czegoś bardzo potrzebnego do wydania książki: papieru.

W końcu wydawca Camusa był w stanie znaleźć wystarczającą ilość papieru, aby wydrukować 4000 egzemplarzy Nieznajomego. Dziś sprzedano ponad 10 milionów egzemplarzy arcydzieła Camusa!

Mój ulubiony cytat: „Może nie byłam pewna tego, co mnie naprawdę interesowało, ale byłam absolutnie pewna tego, co mnie nie interesowało.”

7. Kochanek autorstwa Marguerite Duras

Marguerite Duras to kolejna francuska pisarka, która dorastała w tym, co kiedyś było francuską kolonią: Wietnamie (wówczas Indochinach Francuskich). Kiedy Duras miała 17 lat, postanowiła przenieść się do Francji, aby pójść na uniwersytet. Zdobyła dyplom na Sorbonie w Paryżu.

Kochanek (L’Amant) został opublikowany w 1984 roku, i jest jednym z najbardziej udanych powieści Duras. To jeden Prix Goncourt w 1984 roku, jak również, który jest prestiżowy zaszczyt przyznany francuskiej literatury.

To opowiada historię francuskiej kobiety, która zakochuje się w dużo młodszym Chińczykiem. Jeśli wiesz cokolwiek o życiu osobistym Duras, rozpoznasz, że jest to książka na wpół autobiograficzna. Duras miała kilka związków z mężczyznami, którzy byli znacznie młodsi od niej w ciągu jej życia.

Mój ulubiony cytat: „Nagle, wszystko na raz, ona wie, wie, że on jej nie rozumie, że nigdy nie zrozumie, że brak mu siły, by pojąć taką przewrotność. I że nigdy nie może poruszać się na tyle szybko, by ją złapać.”

8. The Beast Within by Émile Zola

Bardzo podobnie jak inni autorzy z mojej listy, Émile Zola jest we Francji nazwiskiem domowym. Był nominowany do Literackiej Nagrody Nobla w 1901 i 1902 roku, i napisał słynne J’accuse…!, list otwarty do prezydenta Francji, w którym potępił fakt, że niesłusznie oskarżył Żyda Alfreda Dreyfusa o kolaborację z Niemcami w 1894 roku.

W dodatku do jego zaangażowania w tej słynnej sprawie, on również napisał 20 tomów serii, która śledzi życie dwóch francuskich rodzin w 19 wieku. Seria nazywa się Les Rougon-Macquart, a 17 tom nosi tytuł The Beast Within (La Bête humaine).

Tom jest skoncentrowany wokół głównego bohatera, człowieka o imieniu Lantier. Lantier długo zmagał się z chorobą psychiczną, a nawet chciał zamordować różne kobiety na kilka różnych okazjach. Historia jest komentarzem na temat zła, które może istnieć w najbardziej nieprawdopodobnych ludziach.

Mój ulubiony cytat: „Nie patrz tak na mnie, bo zużyjesz sobie oczy.”

9. Le Père Goriot by Honoré de Balzac

Honoré de Balzac był francuskim pisarzem i dramaturgiem, który znany jest z tomu powieści zatytułowanego La Comédie Humaine. Wewnątrz, bada życie we Francji po Napoleonie Bonaparte. Balzac jest powszechnie uważany za jednego z twórców realizmu w literaturze francuskiej.

Le Père Goriot jest jedną z powieści przedstawionych w La Comédie Humaine. Jest on skoncentrowany wokół trzech głównych bohaterów: Goriot, starszy człowiek, Vautrin, przestępca, i Eugène de Rastignac, student prawa. Wszystkie trzy postacie pojawiają się w innych powieściach w serii.

Wielu krytyków i uczonych uważa Le Père Goriot za jedno z najlepszych dzieł Balzaca. Głównym tematem książki jest awans trzech bohaterów w społeczeństwie francuskim podczas Restauracji Burbonów, który jest okresem w historii Francji po upadku Napoleona w 1814 roku.

Mój ulubiony cytat: „Jestem wielkim poetą. Nie przelewam moich wierszy na papier: składają się one z czynów i uczuć.”

10. Candide by Voltaire

Voltaire to jeden z najważniejszych pisarzy francuskich w historii. „Voltaire” to tak naprawdę pseudonim François-Marie Arouet, a co ciekawe, nikt tak naprawdę nie wie, skąd wziął się ten pseudonim.

Voltaire jest również znany ze swojego zaangażowania w ruch oświeceniowy w Paryżu, obsesji na punkcie kawy (podobno wypijał 40 filiżanek dziennie) i miłości do zwierząt (był wegetarianinem, zanim stało się to „rzeczą”).

Jest również znany ze swojej noweli Candide. W języku angielskim, to jest czasami tłumaczone jako Candide: Optymizm. Nowela opowiada historię głównego bohatera, Kandyda, człowieka, który żyje tym, co wydaje się być idealnym życiem. Wycofuje się on ze swojej idyllicznej sytuacji, aby doświadczyć „prawdziwego życia” i jest zszokowany, gdy dowiaduje się o cierpieniu i bólu, jaki mogą odczuwać inni ludzie. Nowela oferuje ciekawe spojrzenie na kondycję ludzką.

Mój ulubiony cytat: „Uprawiajmy nasz ogród.”

Zakończenie

Mam nadzieję, że macie jakieś nowe książki do dodania do swoich list czytelniczych, a może już przeczytaliście wszystkie książki z mojej listy! Szczęściarz z ciebie, jeśli tak jest w tym przypadku. Oficjalnie przeczytaliście wszystkie moje ulubione francuskie klasyki!

Rozsiądźcie się wygodnie i bierzcie się do pracy. Powinieneś mieć wystarczająco dużo tytułów, aby zadowolić Cię na co najmniej kilka miesięcy.

Jeśli jesteś w Paryżu i jesteś zainteresowany dowiedzeniem się więcej o słynnych francuskich autorach, artystach i osobowościach, zachęcam Cię do przyłączenia się do jednej z naszych pieszych wycieczek! Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej i dokonać rezerwacji. Do tego czasu…szczęśliwego czytania!