Om te begrijpen hoe het mogelijk is om sneller verliefd te worden, moeten we eerst begrijpen hoe een verliefd brein eruit ziet. In de studies beschreven in haar TED Talk, waarvan er een werd gepubliceerd in het Journal of Comparative Neurology, plaatste Fisher mensen – 17 die in een nieuwe relatie zaten, 15 die onlangs te maken hadden gehad met romantische afwijzing – in een functionele MRI (fMRI) om daadwerkelijk te kijken naar de neurologische processen van verliefdheid en verliefdheid.
Toen Fisher nog steeds verliefde mensen in de fMRI foto’s van hun significante anderen toonde, lichtten hun hersenen op als kerstbomen. “We stopten mensen in de machine, en de resultaten verbaasden me echt,” zegt ze. “We ontdekten dat wanneer ze naar een foto keken van de persoon van wie ze hielden, de hypothalamus dopamine aan het rondpompen was” – de neurotransmitter die betrokken is bij plezier en beloning – “en het naar veel hersengebieden stuurde.”
“Begrijpen hoe we op fysiologisch niveau verliefd worden, betekent niet noodzakelijk dat we het kunnen controleren, maar wel dat we het misschien kunnen beïnvloeden.”
“De korst van je hersenen is de cortex, waar je nadenkt, beslissingen neemt en dingen uitstippelt,” legt Fisher uit. “Dan is er het limbisch systeem, en ver daaronder, aan de basis van de hersenen, is waar je instincten en driften zijn: honger, dorst, lust.” En daar beneden, in een gebied genaamd het ventrale tegmentale gebied, is de hypothalamus – wat Fisher de dopaminefabriek van de hersenen noemt.
“Dopamine is gekoppeld aan gevoelens van opgetogenheid, stemmingswisselingen, hunkeren naar, en obsessief denken,” zegt ze. “Dit zijn allemaal basiskenmerken van romantische liefde. Als je voor iemand begint te vallen, is alles aan hem speciaal. Het huis waarin ze wonen, de straat waar ze wonen, het is allemaal speciaal voor je. Het zijn dopamine triggers.” Nadat je het hebt uitgemaakt, herinneringen aan die persoon triggeren dezelfde dopamine reactie, waardoor het moeilijker is om los te laten.
En dit is waar neurofeedback in het spel komt. Begrijpen hoe we verliefd worden op een fysiologisch niveau, zegt Fisher, betekent niet noodzakelijk dat we het kunnen controleren, maar het betekent wel dat we het misschien kunnen beïnvloeden. Je kunt jezelf niet dwingen het te vergeten, maar als je hoofd begint te tollen van gedachten aan een ex, kun je dat vervelende hormoon ombuigen. In haar onderzoek merkte Fisher op dat wanneer proefpersonen in de fMRI-machine hun aandacht verlegden naar een niet-verwante taak, de hypothalamus kalmeerde en stopte met het pompen van de dopamine waardoor ze zich lovestruck voelden.
“We zetten een enorm getal – zoals 4.821 – op het scherm, en vroegen hen om vanaf daar terug te tellen in stappen van 12,” legt ze uit. “Het dwingt de hersenfunctie weg van de regio’s die verbonden zijn met liefde en in de regio’s voor terugtellen.”
Dat is alles wat je moet weten om Fisher’s experiment zelf na te bootsen. Maak niet alleen meer plannen met vrienden of pak een nieuwe hobby op; wanneer je merkt dat je aan je ex denkt, stop jezelf onmiddellijk door iets te doen dat je concentratie vereist – zelfs als het hersenloos is.
“Je kunt een afleider bedenken die je functie wegleidt van dat diepste deel van de hersenen,” zegt Fisher. “Ga je rekeningen betalen, je chequeboek in evenwicht brengen, Scrabble spelen, een gedicht uit je hoofd leren, met Lego spelen – doe in plaats daarvan iets dat je cortex stimuleert.”
Dit is het meest effectief als je een omgeving kunt creëren die niet de herinneringen triggert die je probeert te vermijden. “Als je het drinken wilt opgeven, bewaar je geen fles bourbon op je bureau”, zegt Fisher. Op dezelfde manier, als je de pijn van een relatiebreuk probeert te verzachten, kun je jezelf makkelijker afleiden als je niet omringd bent door sporen van je relatie. Foto’s, voicemails, hun oude sweatshirt – alles moet worden verwijderd of weggegooid. Om dezelfde redenen, zegt Fisher, zal contact houden je inspanningen om afgeleid te blijven alleen maar tegenwerken: “Bel niet, schrijf niet, en probeer een paar jaar geen vrienden te zijn.”
Als het klinkt als veel werk en veel wilskracht, dat is omdat het is. Maar hoe meer je jezelf inspant, hoe minder mentale energie je hebt om te zwelgen. En het wordt makkelijker. Leid jezelf vaak genoeg effectief af, en de verslaving aan een ex, of gewoon aan het voortdurend denken aan een mislukte relatie, zal uiteindelijk vervagen.
“Door mensen die zijn afgewezen of gedumpt in de fMRI te zetten, hebben we iets veelbelovends ontdekt,” zegt Fisher, “dat is dat de gehechtheid uiteindelijk vermindert. Tijd heelt de hersenen.”