Kritische ontvangstEdit
De kritieken op de film waren overwegend positief. De film heeft een “Certified Fresh” score van 93% op de recensie-aggregator website Rotten Tomatoes, met een gemiddelde waardering van 7,54/10, gebaseerd op 55 recensies. De consensus van de site zegt: “Gevoed door Quentin Tarantino’s slimme scenario en een galerij van vreemde optredens, is Tony Scott’s True Romance een grappige en gewelddadige actietrip in de beste zin van het woord”. Het door CinemaScore gepolste publiek gaf de film een gemiddeld cijfer van “B” op een schaal van A+ tot F. Op Metacritic kreeg de film een score van 59 uit 100 op basis van 19 recensies, wat duidt op “gemengde of gemiddelde recensies”.
Phil Villarreal van de Arizona Daily Star noemde het “een van de meest dynamische actiefilms van de jaren negentig”. Peter Travers van Rolling Stone gaf het drie sterren en zei: “Het is Tarantino’s goot poëzie die True Romance doet ontploffen. Deze film is dynamiet.”
Roger Ebert gaf de film een positieve recensie en merkte op dat “de energie en de stijl van de film opzwepend zijn”, en dat “de ondersteunende cast geweldig is, een roep van acteurs die thuis zijn in deze gewelddadige wateren: Christopher Walken, Dennis Hopper, en Brad Pitt, bijvoorbeeld”. In een negatieve recensie van Richard Harrington van The Washington Post werd beweerd dat de film “stilistisch visceraal” was, maar “esthetisch corrupt”.
Janet Maslin van The New York Times schreef: “True Romance, een levendige, gruizige, vrolijk amorele roadmovie geregisseerd door Tony Scott en gedomineerd door het machismo van Quentin Tarantino (die dit scenario schreef voordat hij Reservoir Dogs regisseerde), zal zeker een flink segment van de filmende bevolking beledigen”.
Box office performanceEdit
Hoewel het een kritisch succes was, was True Romance een box office mislukking. De film kreeg een binnenlandse release en verdiende 12,3 miljoen dollar met een budget van 12,5 miljoen dollar. Desondanks ontwikkelde de film in de loop der jaren een cult-volger.
LegacyEdit
Empire rangschikte True Romance in 2017 als de 83e grootste film aller tijden en schreef: “Tony Scott’s behandeling van Quentin Tarantino’s script kwam over als het filmische equivalent van bubble-gum met cocaïnesmaak: een helder, smaakvol snoepje dat een bedwelmende gewelddadige kick had. Het trok ook een aantal geweldige grote namen aan in de ondersteunende cast.”
De Hopper/Walken scène, in de volksmond “De Siciliaanse scène” genoemd, werd geprezen door Oliver Lyttelton van IndieWire, die het “een van de mooiste tête-à-têtes in de hedendaagse cinema noemde, prachtig geschreven en volkomen iconisch gemaakt door de twee virtuoze acteurs”. Tarantino zelf noemde het als een van zijn meest trotse momenten. “Ik had die hele toespraak over de Sicilianen al lang geleden gehoord, van een zwarte jongen die bij mij in huis woonde. Op een dag was ik met een vriend aan het praten die Siciliaan was en ik begon gewoon die toespraak te vertellen. En ik dacht: ‘Wow, dat is een geweldige scène, die moet ik onthouden’.”
Oldman’s schurk oogstte ook bijval. MSN Movies schreef: “Met slechts een paar minuten schermtijd, creëert Gary Oldman een van de meest gedenkwaardige schurken van de cinema: de brutale pooier Drexl Spivey met dreadlocks. Zelfs in een film vol memorabele cameo’s van grote namen viel Oldman’s litteken-gezicht, dode ogen, dodelijke gangster op.” Jason Serafino van Complex noemde Spivey een van de top vijf coolste drugsdealers in de filmgeschiedenis, en schreef: “Hij zit niet lang in de film, maar de paar schaarse momenten dat Gary Oldman de psychotische dealer Drexl Spivey speelt, maken True Romance tot een klassieker … Oldman gaf ons een glimp van een van de meest ongefilterde sociopaten van de cinema.” Maxim-journalist Thomas Freeman rangschikte Spivey als de grootste prestatie uit Oldmans carrière.
“Robbers”, een nummer van de Engelse indierockband The 1975 van hun debuutalbum uit 2013, is geïnspireerd op de film. Zanger Matthew Healy legde uit: “Ik raakte echt geobsedeerd door het idee achter Patricia Arquette’s personage in True Romance toen ik een jaar of achttien was. Die hunkering naar de slechte jongen in die film zo geseksualiseerd.”
Brad Pitts stonerpersonage in True Romance, Floyd, was de inspiratie voor het maken van de film Pineapple Express, volgens producent Judd Apatow, die “dacht dat het grappig zou zijn om een film te maken waarin je dat personage uit zijn appartement volgt en kijkt hoe hij wordt achtervolgd door slechteriken”.