“The Star-Spangled Banner” is het nationale volkslied van de Verenigde Staten. Tegen de tijd dat het lied officieel het volkslied van het land werd in 1931, was het al meer dan een eeuw een van Amerika’s meest populaire patriottische deuntjes. De geschiedenis van het volkslied begon op de ochtend van 14 september 1814, toen een advocaat en amateur-dichter genaamd Francis Scott Key toekeek hoe Amerikaanse soldaten – die tijdens de Oorlog van 1812 werden gebombardeerd door Britse zeemachten – een grote Amerikaanse vlag hesen boven Fort McHenry in Baltimore, Maryland.
Achtergronden: Oorlog van 1812
Zinderende woede op Groot-Brittannië voor bemoeienis met de Amerikaanse handel, het imponeren van Amerikaanse zeelieden in de Royal Navy en het in de weg staan van westwaartse expansie bracht de Verenigde Staten ertoe de oorlog te verklaren in juni 1812.
Terwijl de Britse strijdkrachten werden afgeleid door de aanhoudende oorlog van het land met Frankrijk, scoorden de Verenigde Staten enkele bemoedigende vroege overwinningen in de Oorlog van 1812. Maar na Napoleons nederlaag in de Slag bij Waterloo in april 1814 richtten de Britten hun aandacht volledig op de oorlog in Noord-Amerika.
Die augustus vielen Britse troepen Washington, D.C. binnen en staken het Witte Huis, het Capitool en andere overheidsgebouwen in brand. De Royal Navy richtte vervolgens haar vizier op de belangrijke zeehaven Baltimore, Maryland.
Op 13 september weerstonden Amerikaanse soldaten in Baltimore’s Fort McHenry zo’n 25 uur van Britse bombardementen. De volgende ochtend vroeg hesen ze een gigantische Amerikaanse vlag boven het fort, een cruciale overwinning en een keerpunt in wat zou worden beschouwd als een tweede Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog.
Francis Scott Key
Een in Maryland geboren advocaat met een bloeiende praktijk in Washington, D.C.., Francis Scott Key zag het bombardement op Fort McHenry vanaf een schip dat voor anker lag in de haven van Baltimore.
Key had meegeholpen bij de onderhandelingen over de vrijlating van een Amerikaanse burger, Dr. William Beanes, die in een eerdere veldslag gevangen was genomen. Als voorwaarde voor de vrijlating, beval de Britten de Amerikanen niet terug te keren naar de kust tijdens de aanval op Baltimore.
Wie schreef “The Star-Spangled Banner”?
Francis Scott Key schreef “The Star Spangled Banner” en het eerste couplet op de achterkant van een brief, terwijl hij die ochtend naar de grote Amerikaanse vlag keek die boven het fort wapperde. Terug in Baltimore werkte hij door tot hij vier coupletten had voltooid (slechts één daarvan is tegenwoordig algemeen bekend).
Nadat een plaatselijke drukker het lied, dat oorspronkelijk “Verdediging van Fort M’Henry” heette, had uitgegeven, drukten twee kranten in Baltimore het af, en het verspreidde zich snel naar verschillende steden langs de oostkust.
In november 1812 was de compositie van Key voor het eerst in druk verschenen onder de naam “The Star-Spangled Banner.”
Van drinkliedje tot Amerikaans volkslied
Ironiek genoeg was de melodie die Key gebruikte om de tekst van “The Star-Spangled Banner” te begeleiden een populair Engels drinkliedje, genaamd “To Anacreon in Heaven.”
Het liedje, rond 1775 geschreven door John Stafford Smith, eerde de oude Griekse dichter Anacreon, een liefhebber van wijn. Het werd oorspronkelijk uitgevoerd in een Londense muziekclub voor heren, de Anacreontic Society.
The Anacreontic Song, zoals het bekend stond, had tegen 1814 een track record van populariteit in de Verenigde Staten. In één beroemd geval gebruikten verdedigers van de in opspraak geraakte tweede president, John Adams, de melodie voor een lied genaamd “Adams and Liberty.”
Key zelf had de melodie al eerder gebruikt, als begeleiding voor verzen die hij in 1805 schreef ter herdenking van Amerikaanse zeeslagen in de Barbarijse Oorlog.
Key’s gecompliceerde nalatenschap
Na de oorlog van 1812 zette Key zijn bloeiende carrière in de advocatuur voort. Hij diende als lid van het “keukenkabinet” van president Andrew Jackson en werd in 1833 benoemd tot procureur van het District Columbia.
Hij componeerde in de loop van zijn leven nog andere verzen, maar geen daarvan kreeg ook maar in de buurt de erkenning van “The Star-Spangled Banner”. Na een pleuritis stierf Key in 1843 op 63-jarige leeftijd.
Hoewel zijn beroemde volkslied de Verenigde Staten tot “het land van de vrijen” uitriep, was Key in feite een slavenhouder uit een oude plantagefamilie uit Maryland, en als advocaat van de V.S. bepleitte hij verschillende prominente zaken tegen de abolitionistische beweging. Hij sprak zich uit tegen de wreedheden van het slavernij-instituut, maar zag afschaffing niet als de oplossing.
In plaats daarvan werd Key een leider van de kolonisatiebeweging, die de verplaatsing van zwarte slaven naar Afrika bepleitte en uiteindelijk resulteerde in de moderne natie Liberia.
Groeiende populariteit van “The Star-Spangled Banner”
In het begin stond “The Star-Spangled Banner” achter “Yankee Doodle” en “Hail Columbia” in populariteit onder de patriottische 19e-eeuwse deuntjes. Maar tijdens en onmiddellijk na de Burgeroorlog kreeg Key’s lied een diepere betekenis, omdat de Amerikaanse vlag een steeds krachtiger symbool van nationale eenheid werd.
In de jaren 1890 had het Amerikaanse leger het lied overgenomen voor ceremoniële doeleinden, door het te spelen ter begeleiding van het hijsen en strijken van de vlag. In 1916 ondertekende president Woodrow Wilson een decreet waarin hij het tot “het nationale volkslied van de Verenigde Staten” benoemde.
In 1931 – meer dan 100 jaar nadat het was gecomponeerd – nam het Congres een maatregel aan die “The Star-Spangled Banner” tot het officiële nationale volkslied verklaarde.
Geschiedenis van het volkslied bij sportevenementen
“The Star-Spangled Banner” maakte zijn sportevenementendebuut in september 1918, tijdens de eerste World Series-wedstrijd van dat jaar tussen de Chicago Cubs en de Boston Red Sox.
Naast de aanhoudende tol van de Eerste Wereldoorlog hing er een wolk van geweld boven Comiskey Park in Chicago, omdat een bom de dag ervoor het Chicago Federal Building had verwoest. Tijdens de zevende inning sloeg de militaire band “The Star-Spangled Banner” aan, en in een ontroerend spektakel vielen zowel spelers als fans stil en salueerden de vlag.
De praktijk verspreidde zich al snel over de major league honkbal, en in andere sporten, en werd uiteindelijk een algemeen geaccepteerde pre-game traditie.
Hoewel velen het spelen van “The Star-Spangled Banner” voor sportevenementen als een belangrijk patriottisch ritueel beschouwen, hebben in de loop der jaren sommige atleten ervoor gekozen om te protesteren tegen de aanhoudende raciale onrechtvaardigheden in de Amerikaanse samenleving door de vlag de rug toe te keren, te weigeren te staan of een knie te knielen terwijl het volkslied wordt gespeeld.