Alle delen van de plant Sassafras albidum zijn gebruikt voor menselijke doeleinden, waaronder stengels, bladeren, schors, hout, wortels, vruchten en bloemen. Sassafras albidum, hoewel inheems in Noord-Amerika, is belangrijk voor de economische, medische, en culturele geschiedenis van zowel Europa als Noord-Amerika. In Noord-Amerika heeft het een bijzondere culinaire betekenis, omdat het voorkomt in verschillende nationale voedingsmiddelen zoals traditioneel wortelbier, filé-poeder, en de Louisiana Creole keuken. Sassafras albidum was een belangrijke plant voor veel Indianen in het zuidoosten van de Verenigde Staten en werd vóór de Europese kolonisatie van Noord-Amerika voor vele doeleinden gebruikt, waaronder culinaire en medicinale doeleinden. Het belang van de plant voor de inheemse Amerikanen is ook vergroot, omdat de Europese zoektocht naar sassafras als handelswaar voor de export de Europeanen in nauwer contact bracht met de inheemse Amerikanen tijdens de eerste jaren van de Europese nederzettingen in de 16e en 17e eeuw, in Florida, Virginia, en delen van het Noordoosten.
Gebruik door IndianenEdit
Sassafras albidum was vóór de Europese kolonisatie een veelgebruikte plant door de Indianen in wat nu het zuidoosten van de Verenigde Staten is. Het Choctaw woord voor sassafras is “Kvfi.” Het stond bekend als “Winauk” in Delaware en Virginia en wordt “Pauane” genoemd door de Timuca.
Sommige Inheemse Amerikaanse stammen gebruikten de bladeren van sassafras om wonden te behandelen door de bladeren direct in een wond te wrijven, en gebruikten verschillende delen van de plant voor vele medicinale doeleinden, zoals de behandeling van acne, urinewegaandoeningen, en ziekten die de lichaamstemperatuur verhoogden, zoals hoge koorts. Zij gebruikten de schors ook als kleurstof en als smaakstof.
Sassafras hout werd ook gebruikt door Indianen in het zuidoosten van de Verenigde Staten als een brandstichter vanwege de ontvlambaarheid van zijn natuurlijke oliën.
In de keuken werd sassafras gebruikt door sommige Indianen om berenvet op smaak te brengen, en om vlees te harden. Sassafras wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt om vlees te pekelen. Het gebruik van filépoeder door de Choctaw in het zuiden van de Verenigde Staten in de keuken wordt in verband gebracht met de ontwikkeling van gumbo, een kenmerkend gerecht van de Louisiana Creoolse keuken.
Modern culinair gebruik en wetgevingEdit
Sassafras albidum wordt in de Verenigde Staten vooral gebruikt als hoofdbestanddeel van zelfgebrouwen wortelbier en als verdikkingsmiddel en smaakmaker in de traditionele Louisiana Creoolse gumbo.
Filépoeder, ook wel gumbo filé genoemd, vanwege het gebruik bij het maken van gumbo, is een kruidig kruid dat wordt gemaakt van de gedroogde en gemalen bladeren van de sassafrasboom. Het werd van oudsher gebruikt door Indianen in het zuiden van de Verenigde Staten, en werd opgenomen in de Louisiana Creoolse keuken. Het gebruik van filépoeder door de Choctaw in het zuiden van de Verenigde Staten in de keuken wordt in verband gebracht met de ontwikkeling van gumbo, het kenmerkende gerecht van de Louisiana Creoolse keuken waarin gemalen sassafrasbladeren zijn verwerkt. De bladeren en wortelschors kunnen worden verpulverd om respectievelijk soep en jus, en vlees op smaak te brengen.
Sassafraswortels worden gebruikt om traditioneel wortelbier te maken, hoewel ze in 1960 door de U.S. Food and Drug Administration werden verboden voor commercieel in massa geproduceerde voedingsmiddelen en geneesmiddelen. Laboratoriumdieren die orale doses sassafrasthee of sassafrasolie kregen die grote doses safrol bevatten, ontwikkelden blijvende leverschade of verschillende soorten kanker. Bij mensen kan het jaren duren voordat leverschade optreedt, zonder dat er sprake is van duidelijke symptomen. Samen met de in de handel verkrijgbare sarsaparilla blijft sassafras een ingrediënt dat wordt gebruikt door hobby- of microbrouwers. Hoewel sassafras niet langer wordt gebruikt in commercieel geproduceerd wortelbier en soms wordt vervangen door kunstmatige smaakstoffen, zijn er natuurlijke extracten verkrijgbaar waarbij de safrol is gedistilleerd en verwijderd. De meeste commerciële wortelbieren hebben het sassafras extract vervangen door methylsalicylaat, de ester gevonden in wintergroen en zwarte berk (Betula lenta) schors.
Sassafrasthee werd ook verboden in de VS in 1977, maar het verbod werd opgeheven met de passage van de Dietary Supplement Health and Education Act in 1994.
Safrole olie, aromatisch gebruik, MDMAEdit
Safrole kan vrij gemakkelijk worden verkregen uit de wortelschors van Sassafras albidum via stoomdistillatie. Het wordt gebruikt als een natuurlijk middel om insecten of ongedierte af te schrikken. Godfrey’s Cordial, evenals andere tonica die aan kinderen werden gegeven en die uit opiaten bestonden, gebruikten sassafras om andere sterke geuren te verdoezelen die met de tonica werden geassocieerd. Het werd ook gebruikt als extra smaakstof om de sterke geuren van zelfgemaakte likeur in de Verenigde Staten te maskeren.
Commerciële “sassafrasolie”, die safrol bevat, is over het algemeen een bijproduct van de kamferproductie in Azië of is afkomstig van verwante bomen in Brazilië. Safrol is een precursor voor de vervaardiging van de drug MDMA, evenals de drug MDA (3-4 methyleendioxyamfetamine) en als zodanig wordt het vervoer ervan internationaal gecontroleerd. Safrole is een lijst I precursor chemische stof volgens de U.S. Drug Enforcement Administration.
Het hout is dof oranje bruin, hard, en duurzaam in contact met de bodem; het werd in het verleden gebruikt voor palen en rails, kleine boten en ossenjukken, hoewel schaarste en kleine afmetingen het huidige gebruik beperken. Een deel wordt nog gebruikt voor het maken van meubels.