Męczeństwo Jana Chrzciciela
Herod Antypas uśmiechnął się i skinął głową z aprobatą. Jego przybrana córka Salome* kołysała się i wirowała przed nim i jego urodzinowymi gośćmi, a jej zgrabna sylwetka napełniała ich tęsknotą. Po zakończeniu występu, Herod i goście bili brawo. Rozpalony zmysłami i nastrojem tej chwili, Herod zawołał: „Żądaj, czego chcesz – do połowy mego królestwa – a będzie twoje!”. I złożył wielką przysięgę, aby potwierdzić swoją obietnicę.
Jako Tetrarcha (władca jednej czwartej rzymskiej prowincji) Herod był bardziej niż zdolny do zapewnienia przystojnego prezentu nawet według standardów z pierwszego wieku. Czy Salome poprosiłaby o naszyjnik z klejnotów? Posag? Dom? Herod i goście czekali, aby usłyszeć jej prośbę. Sama dziewczyna wahała się. Niepewna, o co prosić, szeptała z matką.
Dół w lochach twierdzy Heroda (zwanej Machaerus), los człowieka miał się rozstrzygnąć. Jan Chrzciciel był zamknięty pod kluczem w jednej z tych ponurych izb. Przyczyna była następująca: upomniał on Heroda za kradzież żony innego mężczyzny – Herodiady. Kobieta ta była żoną cichego przyrodniego brata Heroda, Filipa. Herodiada była wściekła i przekonała Heroda, aby aresztował Jana. Herod był bardzo chętny; był podejrzliwy wobec wielkich tłumów, które przyciągał Jan.
Jednakże, gdy Herod zamknął Jana w swoim areszcie, rozmawiał z nim i stwierdził, że lubi tego człowieka. Nie rozumiał, co Jan mówił o świętości i zbawieniu, ale wydawało mu się, że jest to coś, co powinien usłyszeć. Zamiast wykonać egzekucję na Johnie, dał mu przywilej odwiedzin. Egzekucja i tak byłaby złym pomysłem: Jan miał wielu zwolenników; po co doprowadzać ich do szału i ryzykować buntem?
Salome podeszła do Heroda. Najwyraźniej podjęła już decyzję. Goście i król odwrócili się, aby usłyszeć, o co poprosi.
„Daj mi teraz głowę Jana Chrzciciela na półmisku!” – powiedziała dziewczyna.
Nawet ten lekkomyślny, zatwardziały lud musiał wziąć ostry oddech na tę makabryczną prośbę. Jakże szybko roztopił się pobłażliwy nastrój. Czy twarz Heroda się zmieniła? Oto było niezręczne żądanie! Przyzwyczajony do myślenia o ludziach jak o przedmiotach, przyzwyczajony do ścinania głów dla kaprysu, nigdy nie przyszło mu do głowy, aby powiedzieć: „Nieprzekupny prorok, taki jak Jan Chrzciciel, jest wart więcej niż całe moje królestwo.”
Rozglądając się po swoich gościach, widział tylko jedną rzecz. Jeśli miał zachować twarz, musiał spełnić swoją obietnicę. Rozkazał egzekucję. Zgodnie z wieloletnią tradycją Jan został ścięty tego dnia, 29 sierpnia, prawdopodobnie około roku 28 n.e.”
Co stało się z głową Jana, nie wiemy. Jego uczniowie przyszli i pochowali ciało. Szczątki rzekomo należące do niego zostały później zabrane do Aleksandrii w Egipcie i umieszczone w specjalnie wybudowanym kościele.
Kiedy kuzyn Jana, Jezus, usłyszał tę wiadomość, uderzyło go to tak samo mocno, jak każdego z nas. Próbował na jakiś czas uciec sam. Jan, który głosił przyjście Chrystusa i przygotowywał się do jego mesjańskiej posługi, niepotrzebnie zginął w kwiecie swego życia.
Nie mamy pewnej wiedzy o losie Salome. Herod i Herodiada trzymali się razem, dokonując desperackich i diabolicznych czynów aż do śmierci.
Tekst biblijny o śmierci Jana Chrzciciela
W tym czasie Herod tetrarcha usłyszał doniesienia o Jezusie i powiedział do swoich towarzyszy: „To jest Jan Chrzciciel; zmartwychwstał! To dlatego działają w nim cudowne moce”. Teraz Herod aresztował Jana, związał go i wtrącił do więzienia z powodu Herodiady, żony swego brata Filipa, bo Jan mówił do niego: „Nie jest to zgodne z prawem, abyś ją miał”. Herod chciał zabić Jana, ale bał się ludu, bo uważali Jana za proroka. W dniu urodzin Heroda córka Herodiady tańczyła dla gości i spodobała się Herodowi tak bardzo, że obiecał z przysięgą dać jej wszystko, o co poprosi. Nakłoniona przez matkę, powiedziała: „Daj mi tu na półmisku głowę Jana Chrzciciela”. Król był strapiony, ale ze względu na swoje przysięgi i gości obiadowych, kazał spełnić jej prośbę i kazał ściąć Jana w więzieniu. Jego głowę przyniesiono na półmisku i podano dziewczynie, która zaniosła ją do swojej matki. Uczniowie Jana przyszli, zabrali jego ciało i pogrzebali je. Potem poszli i powiedzieli Jezusowi. ~ Mateusza 14:1-12
Herodiada żywiła więc urazę do Jana i chciała go zabić. Ale nie była w stanie, bo Herod obawiał się Jana i chronił go, wiedząc, że jest człowiekiem sprawiedliwym i świętym. Kiedy Herod usłyszał Jana, był bardzo zdziwiony, ale lubił go słuchać. W końcu nadszedł odpowiedni czas. W dniu swoich urodzin Herod wydał ucztę dla swoich wysokich urzędników i dowódców wojskowych i czołowych mężczyzn z Galilei. Gdy córka Herodiady weszła i tańczyła, spodobała się Herodowi i jego gościom. Król rzekł do dziewczyny: „Poproś mnie o cokolwiek zechcesz, a dam ci to”. I przyrzekł jej z przysięgą: „O cokolwiek poprosisz, dam ci, aż do połowy mego królestwa”. Wyszła i rzekła do swej matki: „O co mam prosić?”. „O głowę Jana Chrzciciela” – odpowiedziała. Natychmiast dziewczyna pospieszyła do króla z prośbą: „Chcę, żebyś mi zaraz dał na półmisku głowę Jana Chrzciciela”. Król był bardzo strapiony, ale ze względu na swoje przysięgi i gości obiadowych nie chciał jej odmówić. Natychmiast więc posłał kata z rozkazem, aby przyniósł głowę Jana. Ten poszedł, ściął Jana w więzieniu, a głowę przyniósł z powrotem na półmisku. Ofiarował ją dziewczynie, a ona oddała ją swojej matce. Na wieść o tym przyszli uczniowie Jana, zabrali jego ciało i złożyli je w grobie. ~ Mk 6:19-29
* Imię Salome nie jest biblijne, lecz pochodzi z tradycji.
Bibliografia:
- Photo by form PxHere
- Biblia. Nowy Testament. Różne wersje.
- Butler, Alban. Żywoty Świętych. Różne wersje.
- „John the Baptist, St.” The Oxford Dictionary of the Christian Church. Edited by F. L. Cross and E. A. Livingstone. Oxford, 1997.
- Souvay, Charles L. „St. John the Baptist.” The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton, 1914.
Ostatnia aktualizacja 2020
.