Carlsbad Caverns National Park, obszar pustyni Chihuahuan w południowo-wschodnim Nowym Meksyku, USA, u podnóża Gór Guadalupe (segment Gór Sacramento). Został ustanowiony w 1923 roku jako pomnik narodowy, wyznaczony na park narodowy w 1930 roku i ogłoszony światowym dziedzictwem UNESCO w 1995 roku. Pod parkiem, który ma powierzchnię 73 mil kwadratowych (189 km kwadratowych), znajdują się 83 pojedyncze jaskinie, w tym Carlsbad Cavern, imiennik parku. Park obejmuje również Rattlesnake Springs, małą enklawę około 5 mil (8 km) na południowy wschód.
Peter Jones/National Park Service
Encyclopædia Britannica, Inc.
Około 250 milionów lat temu obszar ten pokrywało płytkie morze otoczone rozległą rafą wapienną w kształcie podkowy. Formacja ta, zwana Capitan Reef, znajduje się w południowo-wschodnim Nowym Meksyku i zachodnim Teksasie i obejmuje Park Narodowy Guadalupe Mountains, na południowy zachód od Parku Narodowego Carlsbad Caverns. Po wyparowaniu morza, ciągłe kapanie kwaśnej wody gruntowej wyrzeźbiło masywne podziemne komory, przekształciło wapień w gips i utworzyło ogromne stalaktyty, stalagmity i inne osady jaskiniowe, od delikatnych po dziwaczne.
NPS Photo by Peter Jones
Peter Jones/U.S. National Park Service
Piktogramy w pobliżu wejścia do Carlsbad Cavern świadczą o tym, że rdzenni Amerykanie znali to miejsce już 1000 lat temu, ale dopiero w latach 80. XIX wieku pobliscy osadnicy odkryli je na nowo i zaczęli wydobywać guano nietoperzy, które miało być używane jako nawóz. Jeden z górników, James Larkin White – który twierdził, że odkrył jaskinię – badał ją dalej i zaczął prowadzić wycieczki oświetlone latarniami naftowymi, opuszczając ciekawskich na głębokość 170 stóp (52 metrów) w wiadrach z guanem nietoperzy. White kierował również wczesnymi ekspedycjami naukowymi do jaskiń, w tym głównym rozpoznaniem przeprowadzonym dla U.S. Geological Survey w 1924 roku.
Carlsbad Cavern posiada labirynt podziemnych komór, w tym jedną z największych, jakie kiedykolwiek odkryto. Całkowita długość pomieszczeń i przejść jest wciąż nieznana, ale zbadana część głównej jaskini ma ponad 30 mil (48 km) długości, z czego 3 mile (5 km) są otwarte dla zwiedzających. Z trzech głównych poziomów, najgłębszy znajduje się 1.027 stóp (313 metrów) pod ziemią. Zwiedzający mogą wejść pieszo lub wjechać windą na poziom 755 stóp (230 metrów) i zwiedzić Big Room, który mierzy około 2,000 stóp (610 metrów) długości i 1,100 stóp (335 metrów) szerokości w swoim największym wymiarze i ma sufit, który wygina się 255 stóp (78 metrów) nad podłogą. Wewnątrz znajduje się Olbrzymia Kopuła, stalagmit o wysokości 62 stóp (19 metrów); Bliźniacze Kopuły, tylko nieco mniejsze, o doskonałych proporcjach i delikatnie żłobkowane; oraz tak zwana Bezdenna Studnia, która ma około 700 stóp (210 metrów) głębokości. W lecie kolonia około miliona meksykańskich nietoperzy wolnoogonowych zamieszkuje część jaskiń znaną jako Jaskinia Nietoperzowa; każdego wieczoru o zachodzie słońca roją się one od wejścia do jaskini, aby żerować w okolicy.
Na południowy zachód od Carlsbad Cavern, na terenie parku, znajduje się Slaughter Canyon Cave, z Monarch, jedną z najwyższych kolumn na świecie (89 stóp), i delikatną zaporą z kamienia obrzeżnego (naturalna zapora utworzona przez nagromadzenie węglanu wapnia). W pobliżu północnej granicy parku znajduje się Lechuguilla Cave. Od 1984 roku, kiedy to rozpoczęła się eksploracja Lechuguilla, zbadano ponad 100 mil (160 km) korytarzy. Jest to piąta najdłuższa znana jaskinia na świecie, trzecia najdłuższa w Stanach Zjednoczonych i zawiera podwodne formacje niespotykane nigdzie indziej na świecie. W 1993 roku Kongres uchwalił prawo ustanawiające strefę ochrony jaskiń o powierzchni około 10 mil kwadratowych (25 km kwadratowych) wokół Lechuguilla.
Peter Jones/National Park Service
Powierzchnia parku jest sanktuarium dla takich rodzimych roślin, jak yucca, ocotillo, teksański orzech czarny i wierzba pustynna. Do dzikich zwierząt parku należą jelenie mule, kojoty, bobcaty, grzechotniki i pumy (lwy górskie).
.