Typy transakcji na rynku akcji
Typy transakcji na rynku akcji obejmują IPO, oferty na rynku wtórnym, rynki wtórne, oferty prywatne i odkup akcji.
Cele nauczania
Różnicowanie między różnymi typami transakcji giełdowych
Kluczowe wnioski
Kluczowe punkty
- Pierwsza oferta publiczna ( IPO ), lub wprowadzenie na giełdę, jest rodzajem oferty publicznej, w której akcje spółki są sprzedawane ogółowi społeczeństwa, na giełdzie papierów wartościowych, po raz pierwszy.
- Oferta na rynku wtórnym to zarejestrowana oferta dużego pakietu papierów wartościowych, które zostały wcześniej wyemitowane publicznie.
- Na rynku wtórnym papiery wartościowe są sprzedawane przez jednego inwestora lub spekulanta i przekazywane przez niego drugiemu. Dlatego ważne jest, aby rynek wtórny zachował wysoką płynność.
- Private placement (lub oferta niepubliczna) to runda finansowania papierów wartościowych, które są sprzedawane nie w ramach oferty publicznej, ale raczej w ramach oferty prywatnej, przeważnie niewielkiej liczbie wybranych inwestorów.
- Stock repurchase (lub share buyback) to ponowne nabycie przez spółkę jej własnych akcji.
Key Terms
- FINRA: W Stanach Zjednoczonych, Financial Industry Regulatory Authority, Inc. lub FINRA, jest prywatną korporacją, która działa jako organizacja samoregulująca (SRO). FINRA jest następcą National Association of Securities Dealers, Inc. (NASD). Choć czasami mylona jest z agencją rządową, jest to organizacja pozarządowa, która zajmuje się regulacją finansową członkowskich firm brokerskich i rynków giełdowych. Organizacją rządową, która działa jako ostateczny regulator branży papierów wartościowych, w tym FINRA, jest Securities and Exchange Commission.
- underwriter: Podmiot, który wprowadza na rynek nowo wyemitowane papiery wartościowe
Typy transakcji giełdowych
Pierwsza oferta publiczna (IPO), lub wprowadzenie na giełdę, jest rodzajem oferty publicznej, w której akcje firmy są sprzedawane ogółowi społeczeństwa, na giełdzie papierów wartościowych, po raz pierwszy. Dzięki temu procesowi spółka prywatna przekształca się w spółkę publiczną. Pierwsze oferty publiczne są wykorzystywane przez firmy w celu pozyskania kapitału na ekspansję, spieniężenia inwestycji wczesnych inwestorów prywatnych i przekształcenia się w przedsiębiorstwa w obrocie publicznym.
Spółka sprzedająca akcje nigdy nie jest zobowiązana do zwrotu kapitału swoim inwestorom publicznym. Po IPO, gdy akcje są przedmiotem swobodnego obrotu na otwartym rynku, pieniądze przechodzą między inwestorami publicznymi.
Gdy spółka wprowadza swoje papiery wartościowe na giełdę publiczną, pieniądze zapłacone przez inwestorów publicznych za nowo wyemitowane akcje trafiają bezpośrednio do spółki (oferta pierwotna), jak również do wszystkich wczesnych inwestorów prywatnych, którzy zdecydują się sprzedać wszystkie lub część swoich udziałów (oferta wtórna) w ramach większej oferty publicznej. IPO, w związku z tym, pozwala firmie na dotarcie do szerokiej puli potencjalnych inwestorów, aby zapewnić sobie kapitał na przyszły rozwój, spłatę zadłużenia lub kapitału obrotowego.
Ale IPO oferuje wiele korzyści, istnieją również znaczące wady. Główną z nich są koszty związane z tym procesem oraz wymóg ujawnienia pewnych informacji, które mogłyby okazać się pomocne dla konkurentów lub spowodować trudności z dostawcami. Szczegóły proponowanej oferty są ujawniane potencjalnym nabywcom w formie długiego dokumentu zwanego prospektem emisyjnym.
Większość spółek przeprowadzających IPO robi to z pomocą firmy bankowości inwestycyjnej działającej w charakterze subemitenta. Subemitenci świadczą cenne usługi, które obejmują pomoc w prawidłowym oszacowaniu wartości akcji (cena akcji) i ustanowieniu publicznego rynku akcji (sprzedaż początkowa).
Oferta na rynku wtórnym
Oferta na rynku wtórnym, zgodnie z amerykańską organizacją Financial Industry Regulatory Authority (FINRA), jest zarejestrowaną ofertą dużego pakietu papierów wartościowych, które zostały wcześniej wyemitowane publicznie. Oferowane bloki mogą być w posiadaniu dużych inwestorów lub instytucji, a dochód ze sprzedaży trafia do tych posiadaczy, a nie do firmy emitującej. Jest to również czasami nazywane dystrybucją wtórną.
Oferta wtórna nie jest rozwadniająca dla istniejących akcjonariuszy, ponieważ nie są tworzone nowe akcje. Wpływy ze sprzedaży papierów wartościowych nie przynoszą w żaden sposób korzyści spółce emitującej. Oferowane akcje są w prywatnym posiadaniu akcjonariuszy spółki emitującej, którymi mogą być dyrektorzy lub inne osoby mające dostęp do informacji poufnych (np. inwestorzy dostarczający kapitału podwyższonego ryzyka), którzy mogą chcieć zdywersyfikować swoje pakiety akcji. Zazwyczaj jednak wzrost liczby dostępnych akcji pozwala większej liczbie instytucji na zajęcie nietrywialnych pozycji w spółce emitującej, co może korzystnie wpłynąć na płynność obrotu akcjami spółki emitującej.
Transakcje na rynku wtórnym
Po pierwszej emisji inwestorzy mogą dokonywać zakupów od innych inwestorów na rynku wtórnym. Na rynku wtórnym papiery wartościowe są sprzedawane przez i przekazywane od jednego inwestora lub spekulanta do drugiego. Dlatego ważne jest, aby rynek wtórny charakteryzował się wysoką płynnością. Ogólną zasadą jest, że im większa liczba inwestorów uczestniczy w danym rynku i im większa jest centralizacja tego rynku, tym bardziej płynny jest rynek.
The Philippine Stock Market Board
Private placement
Private placement (lub oferta niepubliczna) to runda finansowania papierów wartościowych, które są sprzedawane nie poprzez ofertę publiczną, ale raczej poprzez ofertę prywatną, najczęściej do małej liczby wybranych inwestorów. „Private placement” zazwyczaj odnosi się do niepublicznej oferty akcji w spółce publicznej (ponieważ, oczywiście, każda oferta akcji w spółce prywatnej jest i może być tylko ofertą prywatną).
Stock repurchase
Stock repurchase (lub share buyback) jest ponownym nabyciem przez spółkę jej własnych akcji. W niektórych krajach, w tym w USA i Wielkiej Brytanii, korporacja może odkupić własne akcje poprzez dystrybucję gotówki do obecnych akcjonariuszy w zamian za ułamek kapitału własnego spółki; to znaczy, gotówka jest wymieniana na zmniejszenie liczby akcji pozostających w obrocie. Spółka albo wycofuje odkupione akcje, albo zachowuje je jako akcje własne, dostępne do ponownej emisji.
Spółki osiągające zyski mają zazwyczaj dwa zastosowania dla tych zysków. Po pierwsze, pewna część zysków może być podzielona między udziałowców w formie dywidendy lub odkupu akcji. Pozostała część, zwana kapitałem własnym akcjonariuszy, jest przechowywana wewnątrz firmy i wykorzystywana do inwestowania w przyszłość firmy. Jeśli spółki mogą reinwestować większość swoich zatrzymanych zysków z zyskiem, to mogą to robić. Jednak czasami spółki mogą stwierdzić, że niektóre lub wszystkie ich zyski zatrzymane nie mogą być reinwestowane w celu uzyskania akceptowalnych zwrotów.
.