Er is een bekend geheim dat geen enkele fijnproever zou willen toegeven: soms houden zelfs de liefhebbers van de Franse haute-cuisine ervan om te “zondigen”, en als niemand kijkt, eten ze junk food. Zoals velen van u weten, is het ultieme Franse straatvoedsel (na de crêpe, natuurlijk) de frites (of friet, of patat, of Franse friet, afhankelijk van uit welk land je komt), en zijn eeuwige metgezel is de mayonaisesaus.
Wat de friet betreft, is er tot op de dag van vandaag onenigheid over het land van oorsprong ervan. De Belgen beweren dat ze al in de 17e eeuw begonnen zijn met het frituren van aardappelen, maar dit argument blijkt problematisch, aangezien de aardappelen pas in de 18e eeuw hun weg daarheen hebben gevonden. De Fransen beweren dat de frieten werden uitgevonden door een straatverkoper, die aan de vooravond van de Franse revolutie op de Pont Neuf werkte, en men vindt een vermelding van gefrituurde aardappelsticks in een recept dat Thomas Jefferson, de derde president van de VS, kreeg van zijn Franse chef Honore Julien. Hoe dan ook, ongeacht de historische waarheid, naar mijn mening winnen de Belgische frieten het van de Franse, en hun goddelijke smaak op zichzelf is al een speciale reis naar Brussel, Gent of Brugge waard, waar je die heerlijke frieten naast een dampende pot mosselen zult aantreffen (nog iets wat de Belgen beter doen dan de Fransen).
De mayonaise werd eigenlijk uitgevonden in….Menorca!
Terwijl er nog wordt getwist over de oorsprong van de friet, is het verhaal van de uitvinding van de mayonaise goed gedocumenteerd in de geschiedenisboeken. In 1756 slaagden de Franse troepen, onder bevel van hertog de Richelieu, erin Mahon, hoofdstad van Menorca, te veroveren. De hertog, die niet alleen een van de grootste minnaars van de 18e eeuw was (naast Casanova), maar ook een grote veelvraat, eiste van zijn chef-kok dat hij een groot overwinningsfeest zou bereiden, waarbij vlees geserveerd zou worden in roomsaus, waar de hertog bijzonder dol op was. Tot zijn verbazing besefte de chef dat hij geen druppel room in huis had, en in een geniaal moment besloot hij te improviseren met de ingrediënten die hij had. Hij klopte eieren op met olijfolie en azijn, en maakte een witte saus die qua kleur leek op room. Richelieu was dol op de nieuwe saus, en noemde hem mahonnaise, naar de veroverde stad Mahon. Aangezien de Fransen echter moeite hadden om de naam van de saus uit te spreken, werd het al snel de mayonaise die we allemaal kennen.
Tot op de dag van vandaag is mayonaise een van de favoriete sauzen van de Fransen, en er bestaan niet minder dan 50 soorten, van groene mayonaise (met diverse kruiden), via aioli (mayonaise met knoflook, vooral geliefd in de Provençaalse keuken), tot remouladesaus (ansjovis, augurken en kappertjes). Omdat de saus op basis van mayonaise zo gemakkelijk te maken is, wordt zij beschouwd als een van de vijf basissauzen van de Franse keuken, en is zij terug te vinden in vele en verschillende gerechten, waarvan een van de bekendste het voorgerecht (entrée) is dat in bijna elke bistro opduikt, eieren in mayonaise (Oeuf Mayonnaise). Zelfgemaakte mayonaise is in veel gerenommeerde restaurants te vinden, maar omdat het zo gemakkelijk te maken is, kunt u gewoon een van de heerlijke recepten op internet vinden en het zelf bereiden, in het comfort van uw eigen huis, en u kunt zich dat eerste feest na de verovering van Mahon voorstellen.
Bon appétit!