Waarom maakt het Congres zich niet druk om wat er in onze tampons zit?

Ik weet nog dat ik stond te beven in de badkamer toen ik op mijn zestiende eindelijk mijn eerste menstruatie kreeg, en mijn beste vriendin riep die al jaren tampons had gebruikt. Hoe kreeg ze het naar binnen? Hoe moest het er in? Kon het blijven zitten? Hoewel ze voor de meeste vrouwen een normaal onderdeel van het leven waren, vroeg mijn zestienjarige zelf zich af of het gebruik van een tampon wel veilig was.

In de ruim tien jaar dat ik sindsdien menstrueer, heb ik me geen zorgen meer gemaakt over tampons, en ben ik erop gaan vertrouwen dat ik tijdens mijn menstruatie net zo actief en in skinny jeans gekleed kan blijven als tijdens de rest van de maand. Maar na het redigeren van meer dan een paar artikelen over de gezondheids- en milieuvoordelen van het gebruik van biologische tampons en menstruatiecups, realiseerde ik me dat er misschien meer achter mijn jeugdige tamponangst zat dan ik dacht. De veiligheid van tampons en andere producten voor de vrouwelijke hygiëne is misschien wel het grootste probleem voor de gezondheid van vrouwen waar niemand aandacht aan besteedt.

Steeds meer politici, schrijvers, voorvechters van de gezondheid van vrouwen en artsen maken zich zorgen over producten voor de vrouwelijke hygiëne, die nog steeds in een grijs gebied van regelgeving bestaan waar bedreigingen voor de gezondheid van vrouwen kunnen gedijen. Ik sprak met Rebecca Alvandi, activiste en mede-eigenaar van het natuurlijke bedrijf Maxim voor vrouwelijke hygiëne, om erachter te komen waarom de veiligheid van vrouwelijke hygiëneproducten uw nieuwe meest woedende gezondheidskwestie voor vrouwen kan zijn.

Hier zijn zeven redenen waarom we allemaal meer zouden moeten geven om wat er in onze tampons, maandverband en andere menstruatieproducten zit.

Ingrediënten in tampons en maandverband zijn lang niet zo gereguleerd als zou moeten

Het lijkt misschien ongeloofwaardig dat de FDA de ingrediënten in producten voor vrouwelijke hygiëne niet reguleert, maar omdat maandverband door de FDA als “medisch hulpmiddel” wordt beschouwd, hoeven de ingrediënten niet op het etiket te worden vermeld en hoeft het bedrijf ze ook niet bekend te maken. Wat tampons betreft, die lijken in een soort ongereguleerde zone te bestaan.

“De FDA eist wel dat de claims op de verpakking overeenkomen met de prestaties van het product,” vertelt Alvandi aan Bustle. “Ik heb eigenlijk de machine gezien die wordt gebruikt om absorptievermogen te testen, het is echt cool. er zijn geen voorschriften rond ingrediënten, echt waar.” Hoewel veel merken tampons wel een aantal van de ingrediënten op hun verpakking vermelden, is volledige openbaarmaking nog steeds niet verplicht.

Uw vagina is zeer, zeer absorberend

Het is niet moeilijk voor te stellen dat onze vagina’s snel elke chemische stof absorberen die erin wordt geplaatst – denk maar aan de effectiviteit van hormonale anticonceptieringen, of de trend van in wodka gedrenkte tampons. Maar waarom kunnen chemicaliën in onze vagina’s zo gemakkelijk in ons lichaam worden opgenomen?

“Vaginaal weefsel is bekleed met doorlaatbare slijmvliezen, die het lichaam beschermen tegen bacteriën, maar die ook gemakkelijk andere chemicaliën kunnen absorberen of erdoor geïrriteerd kunnen raken,” legt Alex Scranton, directeur Wetenschap en Onderzoek van Women’s Voices For The Earth, een groep die pleit voor meer onderzoek naar de veiligheid van menstruatieproducten, uit op de blog van de groep. Deze vaginale membranen zijn gevuld met bloedvaten, waardoor elke chemische stof waaraan ze worden blootgesteld gemakkelijk in je bloedbaan kan worden opgenomen.

“Studies hebben aangetoond dat hormonale chemicaliën, zoals oestrogeen in het bijzonder, vaginaal worden opgenomen met een 10-80 keer hogere snelheid dan dezelfde dosis oraal zou worden opgenomen,” merkt Scranton op. Het is dus niet moeilijk te geloven dat alle pesticiden en chloor die aanwezig zijn in het katoen dat wordt gebruikt om je tampon te maken, ook snel door je vagina worden geabsorbeerd.

Pesticiden zijn waarschijnlijk niet het beste ding om in je vagina te stoppen

Je zorgt ervoor dat je alleen biologische bosbessen koopt, maar hoe zit het met de pesticiden op het katoen of de polyvezels die voor je tampons worden gebruikt? Ja, de materialen die worden gebruikt om je tampons te maken worden vaak gekweekt met behulp van agressieve pesticiden en chemicaliën – en die kunnen ook in je lichaam worden opgenomen wanneer je tampons gebruikt.

Women’s Voices For the Earth heeft ontdekt dat een breed scala aan chemicaliën en pesticiden het katoen kunnen verontreinigen dat wordt gebruikt in populaire merken tampons – met inbegrip van procymidon en piperonylbutoxide, waarvan de EPA heeft bepaald dat het een “waarschijnlijk kankerverwekkende stof voor de mens” is. Maar het is schokkend dat er tot nu toe geen significant wetenschappelijk onderzoek is gedaan naar de risico’s waaraan vrouwen zich blootstellen als we ons vaginale weefsel aan deze chemicaliën blootstellen.

We weten niet wat de langetermijneffecten van chloorbleekmiddelen op ons lichaam zijn

Weleens afgevraagd waarom sommige natuurlijke tamponbedrijven opscheppen dat ze “chloorvrij” zijn? Dat komt omdat het chloorbleekproces dat wordt gebruikt voor het katoen dat in de meeste tampons en maandverband terechtkomt, veel milieu- en vrouwengezondheidsactivisten zorgen baart.

“Chloor wordt gebruikt om grondstoffen te bleken en te ontsmetten, maar het laat dioxineresiduen achter in de vezels van de tampon. Dioxines zijn kankerverwekkende stoffen,” legt Alvandi uit. (Ze zijn ook in verband gebracht met abnormale weefselgroei, verstoring van het immuunsysteem, het hormonale systeem en het endocriene systeem). “Dus als we een tampon uit ons lichaam trekken, breken deze vezels soms af en hangen ze buiten ons vaginakanaal. Deze vezels kunnen een broedplaats voor bacteriën creëren, en dat is waar Toxic Shock Syndrome kan gebeuren.”

En denk niet dat chloorbleken de enige sterilisatieoptie is – de meeste bedrijven kiezen het eigenlijk vanwege de lage kosten. “Biologische tampons worden ook gebleekt, maar ze worden gebleekt met waterstofperoxide, wat een natuurlijk bleekmiddel is dat geen kankerverwekkende stoffen achterlaat. Het is duurder – daarom doen anderen het niet,” zegt Alvandi.

Feminine Hygiene Products Have Huge A Environmental Footprint

Het moderne feminisme gaat niet alleen over dingen die direct en specifiek vrouwen treffen – het intersectionele feminisme richt zich op alle verschillende vormen van onderdrukking, wat betekent dat de milieu-impact van menstruatieproducten op de wereld in het algemeen een feministische kwestie is. En die impact is groot.

Organisch of niet, tampons creëren een enorme hoeveelheid afval. (Slechts een van de vele voordelen van het overwegen van een menstruatiecup in plaats daarvan.) De gemiddelde vrouw gebruikt 11.000 tot 16.000 tampons in haar leven, zegt Alvandi. “worden bij het vuilnis gegooid, waardoor onze stortplaatsen vol raken. Veel van deze producten hebben plastic inbrengers, dus plastic breekt niet zo gemakkelijk af.”

En de enorme hoeveelheid afval die wordt geproduceerd is niet het einde van de milieuschade die door de tamponindustrie wordt aangericht. “Het hele chloorbleekproces komt ook in onze oceaan terecht, en doodt daar de wilde dieren,” benadrukt Alvandi. “En natuurlijk kan het gebruik van pesticiden om katoen te verbouwen ook van invloed zijn op onze luchtkwaliteit en het milieu.”

De gezondheidsblog Naturally Savvy schat dat “door het gebruik van plastic beladen vrouwelijke hygiëneproducten, we het equivalent van 180 miljard plastic zakken toevoegen aan onze afvalstroom.” Het is duidelijk dat de meest milieuvriendelijke keuze het gebruik van een menstruatiecup is, maar als dat voor jou geen optie is, is het gebruik van biologische producten met kartonnen inbrenghuls (of beter nog, helemaal geen inbrenghuls) je meest milieuvriendelijke optie.

Je wilt waarschijnlijk voorkomen dat je plastic in (of onder) je kutje stopt

Mijn vriendin Shannon zei altijd over traditionele tampons: “Haal je plastic weg bij mijn kutje.” En als het gaat om producten voor vrouwelijke hygiëne, is er zeker een hoop plastic om weg te komen: volgens een populaire schatting bevat de gemiddelde tampon dezelfde hoeveelheid plastic als vier plastic zakken.

En al dat plastic is niet alleen verspillend – het blootstellen van onze vagina’s aan het kan een effect hebben op onze gezondheid. “Chemicaliën zoals BPA en BPS verstoren de embryonale ontwikkeling. Ze worden in verband gebracht met hartaandoeningen en kanker. Van ftalaten, die papieren tampons een gladde afwerking geven, is bekend dat ze genexpressie verstoren, en DEHP kan leiden tot meervoudige orgaanschade,” schrijft Dr. Joseph Mercola voor The Huffington Post. “Synthetica en plastic beperken de luchtstroom en houden warmte en vocht vast, wat mogelijk de groei van gist en bacteriën in je vaginale gebied bevordert.” Of je nu maandverband of tampons gebruikt, dat is des te meer reden om je vag ruimte te geven om te ademen.

Er is schokkend weinig onderzoek gedaan naar dit alles – en toch weigert het Congres actie te ondernemen

Volgens activisten die aandringen op meer onderzoek naar de veiligheid van dameshygiëneproducten, zijn er gewoon niet genoeg gegevens beschikbaar over de invloed van deze producten op het lichaam van vrouwen. Congreslid Carolyn Maloney (D-N.Y.) probeert daar verandering in te brengen sinds zij de Robin Danielson Feminine Hygiene Product Safety Act heeft ingediend, een wet die is vernoemd naar een vrouw die is overleden aan het Toxic Shock Syndrome. De wet eist dat alle producten voor vrouwelijke hygiëne door het National Institutes of Health onafhankelijk worden getest en dat hun bevindingen (evenals alle ingrediënten die bij de productie van maandverband en tampons worden gebruikt) openbaar worden gemaakt. Maloney heeft de afgelopen 13 jaar negen keer geprobeerd de wetgeving in het Congres erdoor te krijgen.

Dat dit niveau van testen en onderzoeken niet al vereist is voor menstruatieproducten is, naar mijn mening, ronduit absurd. Hoe is het Congres OK met het niet beoordelen van de veiligheid van een product dat bijna de helft van de bevolking elke maand gebruikt?

Gelukkig heeft Maloney vorige maand The Robin Danielson Feminine Hygiene Product Safety Act opnieuw ingediend, dus je kunt een petitie ondertekenen, of nog beter, zoek en bel je lokale congreslid en vertel hen om het aan te nemen. Het is tijd dat we precies weten hoe veilig deze producten zijn – en wat er in zit.

Afbeelding: BXGD/Flickr; Women’s Voices For The Earth