Wat is occipitale epilepsie met een laat begin?
Dit syndroom is ook bekend als:
- Late-onset, kinder epilepsie met occipitale paroxysmen
- Late-onset benigne occipitale epilepsie van Gastaut
- Self-beperkte late-onset kinder occipitale epilepsie van Gastaut
Het EEG in Zelf-beperkte, laat ontstane occipitale epilepsie kan lijken op het Panayiatopoulos-syndroom, dat eerder in het leven wordt gezien. De EEG-veranderingen worden gevonden in de occipitale kwabben (achterste deel van de hersenen) waar de aanvallen meestal beginnen. Dit gebied van de hersenen helpt bij het verwerken van visuele informatie.
De aanvallen bij deze epilepsie omvatten aanvankelijk eenvoudige visuele symptomen.
- Een persoon kan kleuren of cirkelvormige stippen zien.
- Verlies van gezichtsvermogen kan optreden.
- Kinderen kunnen ook nystagmus (snelle heen-en-weerbewegingen van de ogen) en deviatie of draaien van de ogen in één richting hebben.
- Naarmate de aanval vordert, kan meer van het gezichtsveld betrokken raken.
- Deze aanvallen blijven meestal focaal in de occipitale kwabben. Soms breiden ze zich uit naar beide kanten van de hersenen en kan een gegeneraliseerde tonisch-klonische aanval optreden.
- De aanvallen duren meestal 1-3 minuten.
- Kinderen kunnen hoofdpijn hebben na hun aanvallen.
Wie krijgt laat ontstane, occipitale epilepsie?
Dit is een zeldzame vorm van epilepsie.
- Het maakt minder dan 1% van de epilepsie uit
- Deze epilepsie treft meestal oudere schoolgaande kinderen, meestal beginnend rond de leeftijd van 8 jaar.
- Een familiegeschiedenis van epilepsie wordt gezien in ongeveer 1 op de 3 families.
Hoe wordt laat ontstane, occipitale epilepsie gediagnosticeerd?
De diagnose van laat ontstane occipitale epilepsie is gebaseerd op de beschrijving van de aanvallen. Andere benodigde onderzoeken zijn:
- EEG (elektro-encefalogram): Het EEG toont spikes in de occipitale gebieden van de hersenen. De pieken nemen vaak toe of komen vaker voor wanneer kinderen hun ogen sluiten.
- MRI (magnetische resonantie beeldvorming): De MRI is meestal normaal, maar is belangrijk om andere oorzaken van epilepsie uit te sluiten die kunnen beginnen in de occipitale kwab.
Hoe wordt laat ontstane, occipitale epilepsie behandeld?
Kinderen hebben meestal anti-seizure medicatie nodig. Meestal kunnen aanvallen onder controle worden gehouden met één medicijn. Medicijnen als levetiracetam, oxcarbazepine, carbamazepine en valproïnezuur zijn met goed resultaat gebruikt.
Wat zijn de vooruitzichten voor mensen met laat-onset occipitale epilepsie?
De meeste kinderen stoppen met aanvallen 2 tot 5 jaar nadat de epilepsie is begonnen. Medicijnen kunnen worden ingetrokken na overleg met de behandelend arts als de aanvallen blijven aanhouden. Sommige kinderen hebben wel levenslang anti-seizure medicatie nodig.