Gustave

Dacht wordt dat een enorme nijlkrokodil, bekend als Gustave, meer dan 140 kilo weegt en wel 18 meter lang is, en verantwoordelijk is voor de dood van zo’n 300 mensen in Burundi. Ten minste sinds 1987 hebben mensen die in de buurt van de Ruzizi-rivier en het Tanganyikameer wonen, verteld over een reuzenkrokodil die vaak op mensen jaagt.

Vaak dodend, Gustave zou regelmatig op mensen jagen en doden omwille van het doden, de lijken van zijn slachtoffers onopgegeten latend. Reizend in een lusvorm tussen de nederzettingen langs de noordoostelijke oevers van het Tanganyika-meer, maakte Gustave vaak tussen de 10 en 20 slachtoffers tijdens zijn reizen.

Omdat hij pogingen van wetenschappers en filmploegen om hem te vangen heeft ontweken, is veel van wat bekend is over Gustave afkomstig van ooggetuigenverslagen van verschillende geloofwaardigheid. Vroege schattingen schatten zijn leeftijd op ongeveer 100 jaar oud, gezien zijn enorme omvang, maar sindsdien is waargenomen dat hij nog steeds grotendeels intacte tanden heeft, waardoor het waarschijnlijker is dat hij ongeveer 60 jaar oud is. Deze grote omvang wordt verondersteld de voornaamste reden te zijn dat Gustav vaak op mensen jaagt, omdat hij te langzaam is om op meer gewone prooien zoals antilopen en zebra’s te jagen. In 2004 bezocht een groep wetenschappers en filmmakers onder leiding van herpetoloog Patrice Faye Burundi, met de bedoeling Gustave te vangen. Hoewel ze twee maanden op Gustave hebben gejaagd, hadden ze geen succes: een kooi van een ton slaagde er niet in de reus aan te trekken, terwijl verschillende grote strikken kleinere krokodillen vingen, maar niet het doelwit van de ploeg. Tijdens hun laatste week lokte het team de kooi met een levende geit. Tijdens een zware regenbui ’s nachts werkte de infraroodcamera in de kooi niet, zodat het team de volgende ochtend met stomheid geslagen was toen ze ontdekten dat de geit verdwenen was.

De pogingen van andere jagers bleken al even vruchteloos, waardoor Gustave een aantal littekens van schotwonden overhield, maar verder weinig om te laten zien voor hun inspanningen. Sommige plaatselijke jagers geloofden zelfs dat de krokodil naar believen kon verschijnen en verdwijnen, of dat hij een oergeest van de natuur was in plaats van een gewoon dier. Een kenmerkend kogellitteken op de bovenkant van zijn hoofd wordt vaak genoemd door getuigen van zijn aanvallen.

Het laatste betrouwbare verslag van Gustave komt uit 2015, waar hij werd gezien terwijl hij een volwassen buffel naar zijn dood sleepte nadat hij hem van een rivieroever had gerukt. Sindsdien is hij ongezien gebleven, maar omdat er geen andere roofdieren zijn die een bedreiging voor hem kunnen vormen en wilde krokodillen wel een eeuw oud kunnen worden, is er alle kans dat de reus tussen de meren en rivieren van Burundi blijft.

Feature Beeld: Een grote volwassen Nijlkrokodil. Image: Bernard Gagon