Dimenhydrinaat wordt recreatief gebruikt als delirant. Slangtermen voor Dramamine die op deze manier worden gebruikt zijn “drama”, “dime”, “dime tabs”, “D-Q”, “substance D”, “d-house”, en “drams”. Misbruik van Dramamine wordt soms aangeduid als Dramatiseren of “going a dime a dozen”, een verwijzing naar de hoeveelheid Dramamine-tabletten die over het algemeen nodig zijn voor een trip.
Veel gebruikers melden een bijwerkingenprofiel dat overeenkomt met een tropaanalkaloïde (bijv. atropine) vergiftiging, omdat beide antagonisme vertonen van muscarine acetylcholinereceptoren in zowel het centrale als autonome zenuwstelsel, waardoor verschillende signaaltransductieroutes worden geremd. In het CZS passeert difenhydramine gemakkelijk de bloed-hersenbarrière, waarbij effecten optreden in de visuele en auditieve cortex.
Andere CZS-effecten treden op in het limbisch systeem en de hippocampus, waarbij verwarring en tijdelijk geheugenverlies optreedt als gevolg van verminderde acetylcholine-signalering. Toxicologie manifesteert zich ook in het autonome zenuwstelsel, voornamelijk bij de neuromusculaire junctie, resulterend in ataxie en extrapyramidale bijwerkingen en het gevoel van zwaarte in de benen, en bij sympathische post-ganglionische juncties, resulterend in urineretentie, pupilverwijding, tachycardie, onregelmatig urineren, en droge rode huid veroorzaakt door verminderde exocriene klierafscheidingen, en slijmvliezen. Aanzienlijke overdosering kan leiden tot myocardinfarct (hartaanval), ernstige ventriculaire aritmieën, coma en de dood. Aangenomen wordt dat een dergelijk bijwerkingenprofiel de ethanolamine-antihistaminica een relatief lage misbruikverantwoordelijkheid geeft. Het specifieke antidotum voor dimenhydrinaatvergiftiging is fysostigmine, gewoonlijk intraveneus toegediend in een ziekenhuis.