Types of Aquifers
Bardziej szczegółowo, istnieją trzy główne klasyfikacje warstw wodonośnych, określone przez ich geometrię i związek z topografią oraz geologią podpowierzchniową (Rysunki 6-9). Prosta warstwa wodonośna przedstawiona na Rysunku 6 jest określana jako nieograniczona warstwa wodonośna, ponieważ formacja wodonośna rozciąga się zasadniczo do powierzchni terenu. W rezultacie warstwa wodonośna jest połączona ciśnieniowo z atmosferą. Nieograniczone poziomy wodonośne są również znane jako poziomy wodonośne ze zwierciadłem wody, ponieważ zwierciadło wody wyznacza szczyt systemu wód podziemnych.
Drugim popularnym typem poziomu wodonośnego jest ograniczony poziom wodonośny, który jest odizolowany od komunikacji ciśnieniowej z nadległymi lub leżącymi pod powierzchnią ziemi formacjami geologicznymi – oraz z powierzchnią ziemi i atmosferą – przez jedną lub więcej warstw ograniczających lub jednostek ograniczających. Ograniczone poziomy wodonośne różnią się od nieograniczonych poziomów wodonośnych na dwa podstawowe i ważne sposoby. Po pierwsze, ograniczone warstwy wodonośne znajdują się zwykle pod znacznym ciśnieniem, które może pochodzić z zasilania na większej wysokości lub z ciężaru leżących nad nimi skał i gleby (tzw. nadkładu). W niektórych przypadkach ciśnienie jest na tyle wysokie, że studnie wiercone w warstwie wodonośnej mają swobodny przepływ. Warunek ten wymaga, aby ciśnienie wody w warstwie wodonośnej było wystarczające do wypchnięcia wody w górę otworu wiertniczego i ponad powierzchnię terenu, a takie studnie nazywane są studniami artezyjskimi (Rysunek 7). Po drugie, ograniczone warstwy wodonośne zazwyczaj pozostają nasycone na całej swojej grubości, nawet jeśli woda jest usuwana przez studnie pompujące. Woda wydobywana z warstwy wodonośnej pochodzi jedynie z jej dekompresji – kombinacji dekompresji i ekspansji samej wody oraz relaksacji formacji wodonośnej po obniżeniu ciśnienia (Rysunek 8).
Trzecim głównym typem warstwy wodonośnej jest perched aquifer (Rysunek 6). Wysokościowe warstwy wodonośne występują powyżej nieciągłych poziomów wodonośnych, które umożliwiają „kopanie” wód podziemnych powyżej nich. Wysoko położone warstwy wodonośne znajdują się powyżej regionalnego zwierciadła wody oraz w obrębie regionalnej strefy wgłębnej (tj. poniżej poziomu wodonośnego znajduje się strefa nienasycona). Wymiary peryferyjnych warstw wodonośnych są zazwyczaj niewielkie (podyktowane warunkami klimatycznymi i wielkością warstw wodonośnych), a ilość zawartej w nich wody jest wrażliwa na warunki klimatyczne i dlatego bardzo zmienna w czasie.