Lib. 4, 1973
East Los Angeles, California, U.S.
Meksykanin-Amerykanin
Oscar De La Hoya jest znanym emerytowanym amerykańskim bokserem. Jest z pochodzenia Meksykaninem i otrzymał przydomek „Złoty Chłopiec”. Zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie tuż po ukończeniu szkoły średniej.
Oscar założył Golden Boy Promotions, która jest firmą promocyjną sportów walki. Jest on również pierwszym Amerykaninem pochodzenia latynoskiego, który jest właścicielem krajowej firmy promującej boks. Jest on również jednym z niewielu bokserów, którzy są zaangażowani w obowiązki promocyjne, podczas gdy nadal jest aktywny w boksie.
Wczesne lata
Oscar urodził się 4 lutego 1973 roku w Los Angeles, w Kalifornii. Jego rodzice przeprowadzili się do USA z Meksyku jeszcze przed narodzinami Oscara. Boks był bardzo częstym wątkiem w rodzinie Oscara, ponieważ jego tata był zawodowym bokserem w latach 60-tych, a jego dziadek był amatorskim zawodnikiem w latach 40-tych.
W wieku sześciu lat, Oscar zaczął boksować. Jako młody człowiek zawsze podziwiał Sugar Ray Leonarda, który stał się celebrytą po Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1976 roku. Leonard był również pierwszym bokserem, który zdobył tytuły w pięciu dywizjach od wagi półciężkiej do lekkiej wagi ciężkiej.
Początek kariery bokserskiej
Kiedy Oscar skończył 15 lat, zdobył krajowy tytuł Junior Olympic 119 funtów. W następnym roku, zdobył tytuł w kategorii 125 funtów. W 1990 roku zdobył krajowy tytuł Złotej Rękawicy w dywizji 125 funtów i był najmłodszym amerykańskim bokserem na tegorocznych Igrzyskach Dobrej Woli, gdzie zdobył złoty medal. W tym samym roku stracił matkę. W 1991 roku USA Boxing uznało Oscara za boksera roku po jego zwycięstwie w amerykańskim amatorskim turnieju bokserskim.
Kariera jako waga super piórkowa
W Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku w Barcelonie, Hiszpania, Oscar pokonał Marco Rudolpha z Niemiec. Zdobył złoty medal i stał się jedynym amerykańskim bokserem, który zabrał medal z Barcelony. W tym samym roku, Oscar wygrał swoją pierwszą zawodową walkę, nokautując w pierwszej rundzie Lamara Williamsa w Kalifornii. Oscar zdołał zebrać bardzo udany rekord podczas swojego pierwszego roku jako zawodowy bokser.
5 marca 1994 roku, Oscar zdobył swój pierwszy zawodowy tytuł – mistrzostwo WBO w wadze junior lekkiej. Zwyciężył przez techniczny nokaut duńskiego pięściarza Jimmi Bredahla w dziesiątej rundzie. Po czterech miesiącach, Oscar zdobył tytuł WBO w wadze lekkiej po znokautowaniu Jorge Paeza w drugiej rundzie.
W 1995 roku, po zwycięstwie nad Johnem Moliną, mistrzem IBF w wadze junior lekkiej, Oscar znokautował Rafaela Ruelasa w mniej niż pięć minut. Po tym zwycięstwie zdobył tytuł IBF w wadze lekkiej, dzięki czemu jego rekord wynosi 18-0.
De La Hoya vs. Chavez
W czerwcu 1996 roku Oscar stanął przed jednym ze swoich największych wyzwań, kiedy zmierzył się z Julio Chavezem. Chavez był doświadczonym i bardzo popularnym meksykańskim fighterem. Był również panującym mistrzem WBC w wadze junior welterweight. W walce Oscar obijał Chaveza ciosami i nawet otworzył rozcięcie nad okiem mistrza. Sędziowie przerwali walkę w czwartej rundzie i ogłosili Oscara zwycięzcą.
Walki w innych dywizjach
12 marca 1997 roku, Oscar awansował do dywizji welterweight i walczył z Pernellem Whitakerem. Walka okazała się trudna, ale Oscar wygrał przez sporną, dwunastorundową, jednogłośną decyzję. Zdobył tytuły WBC i Lineal. Został również sklasyfikowany jako numer jeden w rankingu pound-for-pound fighter przez Ring Magazine.
13 września tego samego roku, pokonał Hectora Camacho przez jednogłośną decyzję. We wrześniu 1998 roku, po raz drugi zmierzył się z Julio Cesarem Chavezem i wygrał przez techniczny nokaut.
Oscar następnie przeniósł się do dywizji lekkopółśredniej i zmierzył się z mistrzem Lineal/WBC – Javierem Castillejo. Oscar zdominował walkę, wygrywając prawie każdą rundę. Następnie znokautował Javiera w ciągu 10 sekund i zdobył tytuł przez jednogłośną decyzję.
De La Hoya vs. Vargas
Przez około 15 miesięcy Oscar nie walczył. W tym czasie rosła rywalizacja między nim a mistrzem WBA, Fernando Vargasem. Do walki pomiędzy tymi dwoma zawodnikami doszło 14 września 2002 roku. Walka była wyrównana przez pierwsze sześć rund. Oscar przejął kontrolę nad walką w siódmej rundzie i zranił Vargasa. W ósmej rundzie Oscar znokautował Vargasa lewym sierpowym i po kilku chwilach przerwał walkę. Oscar wygrał walkę i jest to uważane za największe zwycięstwo w jego karierze.
Boksowanie jako waga średnia
W dniu 5 czerwca 2004 roku, Oscar zmierzył się z Felixem Sturmem o tytuł WBO w wadze średniej. Wygrał tę walkę przez jednogłośną decyzję. 18 września 2004 roku, zmierzył się z Bernardem Hopkinsem, który posiadał tytuły WBA, WBC i IBF wagi średniej. Oscar przegrał tę walkę, ale wygrał za nią 30 milionów dolarów.
Na 5 maja 2007 roku, Oscar zmierzył się z Floydem Mayweatherem, Jr i został pokonany. W dniu 6 grudnia 2008 roku, zmierzył się z Manny Pacquiao, który również go pokonał.
Emerytura
W dniu 24 marca 2012 roku, Oscar De La Hoya ogłosił swoją emeryturę z boksu.
.