Kwiat: 
3 do 8 kwiatów szypułkowych w luźnych gronach na końcach i górnych osiach liści jednorocznych pędów. Kwiaty są białe, o średnicy od 1/3 do ½ cala, mają 5 płatków, przeważnie wzniesionych, podłużnych do wąsko-łopatkowatych, które wcześnie odpadają (liściaste). W środku znajduje się skupisko wielu stylów otoczonych pierścieniem licznych białych pręcików.
5 działek jest szeroko trójkątnych, zwężających się do długiej, ogoniastej końcówki, dłuższych niż płatki, szeroko rozpostartych i zakrzywiających się w dół (rekurencyjnych), jasnozielonych na wewnętrznej powierzchni, zewnętrzna powierzchnia zielona do czerwonawej i pokryta gruczołowatymi włoskami. Szypułki kwiatowe mają do 1 1/3 cala długości, pokryte są gruczołowatymi włoskami z rozproszonymi sztywnymi, smukłymi szczecinkami.
Liście i łodygi:
Liście są naprzemianległe i złożone z 3 lub 5 listkami, przeważnie po 3 na pędach kwitnących i pierzasto po 5 na pędach nie kwitnących. Listki są jajowate do podłużnych, środkowy listek jest szypułkowy i czasami 2 lub 3 klapowy, boczne listki są bez szypułek i bez klap, zazwyczaj 1½ do 3½ cala długości, 1 do 2¼ cala szerokości, z długim zwężeniem do smukłego, spiczastego końca i zaokrąglone do sercowatego u podstawy. Krawędzie są pojedynczo lub podwójnie ząbkowane, górna powierzchnia ciemnozielona, słabo owłosiona do gładkiej, dolna powierzchnia srebrzysta i gęsto owłosiona.
Łodygi liściowe pokryte są włoskami zakończonymi gruczołami i smukłymi, sztywnymi szczecinkami, które są proste do lekko zakrzywionych lub skierowanych w dół. U podstawy łodygi liścia złożonego znajduje się para przydatków (stipules), które mają długość od ¼ do 1/3 cala i są wąsko lancetowate. Nowe pędy (primocanes) są zielone do czerwonawych i gęsto pokryte smukłymi, sztywnymi szczecinkami zmieszanymi z bardziej miękkimi, gruczołowo zakończonymi włoskami, bardziej w kierunku wierzchołka. Pędy drugiego roku (floricanes) wytwarzają kwitnące gałęzie, pędy zamierają przed trzecim rokiem, ale z rozprzestrzeniających się kłączy wyrastają nowe pędy.
Owoce:
Owoce to okrągłe do stożkowatego skupiska, 1/3 do ½ cala średnicy mięsistych pestkowców, zmieniających kolor na purpurowoczerwony i łatwo oddzielających się od nasady, gdy są dojrzałe, i bardzo smaczne!
Uwagi:
Malina czerwona jest wszechobecna w dużej części Minnesoty i często spotykana na poboczach dróg i szlakach turystycznych. Jej owoce są łatwo i szeroko dziesiątkowane zarówno przez ptaki jak i ssaki, co skutkuje szerokim rozprzestrzenianiem się nasion. Szybko się rozrasta z nasion, po czym energiczne i agresywne kłącza często tworzą gęste kolonie. Jest to prawdopodobnie najbardziej znany i najchętniej spożywany dziki owoc, choć w sezonie na jelenie zaleca się stosowanie siatki na głowę. Występuje zarówno w Europie jak i w Ameryce Północnej, nasza odmiana to var. strigosus, która ma gruczołowato zakończone włoski, które nie występują u europejskiej var. idaeus.
Rubus jest dużym i trudnym rodzajem; zarówno kwitnące (floricane) jak i niekwitnące (primocane) łodygi z tej samej rośliny mogą być potrzebne do pozytywnej identyfikacji. Cechy charakterystyczne, na które należy zwrócić uwagę to wielkość i kształt kwiatu, czy występują gruczołowate i/lub nie gruczołowate włoski (na działkach, liściach, łodygach i/lub łodygach), czy występują szeroko rozstawione kolce lub smukłe szczecinki, liczba listków i czy są one złożone dłoniasto lub pierzasto, czy owoce łatwo oddzielają się od nasady, czy pędy ukorzeniają się na końcu. Malina czerwona ma drobne kwiaty o płatkach przeważnie wzniesionych, gruczołowato owłosionych i szczeciniastych na całej powierzchni, liście pierzasto złożone po 5 (primocane) lub 3 (floricane), od spodu srebrzyste, owoce łatwo oddzielają się od nasady, pędy nie zakorzeniają się na końcach. Kontrast z Black Raspberry (Rubus occidentalis), który jest na ogół większy krzew, pędy, które łukowate i korzeni na końcach, ma rozproszone szerokie kolce, brak szczeciny lub gruczołowe włosy, a owoce nie łatwo oddzielają się od zbiornika.
.