Osłuchiwanie dostarcza ważnych informacji dotyczących płuc i opłucnej. Osłuchiwanie ocenia przepływ powietrza przez drzewo tchawiczo-opłucnowe, obecność dodanych lub przypadkowych dźwięków oddechu oraz przenoszenie głosu pacjenta. W połączeniu z perkusją osłuchiwanie pozwala na ocenę otaczającego miąższu płucnego i przestrzeni opłucnej.
Podczas osłuchiwania:
- Pacjent powinien siedzieć w pozycji wyprostowanej, jeśli to możliwe, oddychając powoli i głęboko przez otwarte usta.
- Użyj membrany stetoskopu, umieszczonej mocno i bezpośrednio na skórze. Obecność włosów na klatce piersiowej może wymagać mocniejszego nacisku w celu wyeliminowania potencjalnych zakłóceń.
- Systematycznie osłuchuj wszystkie obszary, w tym przednie, tylne i boczne pola płucne.
- Porównaj dźwięki słyszane po jednej stronie z dźwiękami słyszanymi w tym samym miejscu po stronie przeciwnej. Porównać dźwięki w szczytach z dźwiękami w podstawach.
- Słuchać wdechu i wydechu w każdej lokalizacji. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości konieczne może być wysłuchanie kilku oddechów w danym miejscu.
- Zwróć uwagę na stosunek wdechu do wydechu.
- Dźwięki w płucach mogą być głośniejsze w miejscach, gdzie tkanka płucna jest bardziej gęsta.
- Dźwięki w płucach mogą być osłabione z powodu płytkiego oddechu lub hiperinflacji, choroby opłucnej, zatkania śluzem lub otyłości.
- Szumy płuc nie występują nad odmą opłucnową.
Normalne dźwięki oddechu:
Normalne dźwięki oddechu różnią się w różnych częściach płuc pod względem intensywności, wysokości i względnego czasu trwania faz wdechu i wydechu. Należy zwrócić uwagę na te cechy podczas słuchania w różnych obszarach. Normalne odgłosy oddechowe są na ogół cichsze w szczytach i stają się głośniejsze w podstawach. Normalne odgłosy oddechowe obejmują odgłosy pęcherzykowe, oskrzelowe i oskrzelowo-pęcherzykowe. Ważne jest, aby wiedzieć, gdzie te dźwięki są zwykle słyszalne, ponieważ słyszenie pewnych dźwięków w miejscach, gdzie zwykle nie występują, może oznaczać patologię.
 |
Kliknij interaktywną ikonę, aby uzyskać szczegółowe opisy tych dźwięków oraz przećwiczyć ich słuchanie. |
Przypadkowe dźwięki oddechu:
Nietypowe lub przypadkowe dźwięki oddechu mogą wskazywać na obecność patologii i są ogólnie podzielone na dwie kategorie: dźwięki nieciągłe i ciągłe. Nieciągłe przygodne dźwięki oddechowe obejmują trzeszczenia (zwane również rzężeniami). Do dźwięków ciągłych zalicza się ronchi i świszczący oddech. Podczas opisywania dźwięków przygodnych należy zwrócić uwagę na czas występowania tych dźwięków w cyklu oddechowym (np. „późne trzeszczenia wdechowe” lub „świszczący oddech wdechowy i wydechowy”), a także na ich lokalizację oraz na to, czy ustępują wraz z kaszlem, czy też nie.
|
Kliknij na interaktywną ikonę, aby uzyskać szczegółowe opisy tych dźwięków i przećwiczyć ich słuchanie. |
.