[Diagnostyka różnicowa u dzieci z majaczeniem związanym z wysoką gorączką]

U dzieci, u których występuje majaczenie związane z wysoką gorączką, może rozwinąć się zapalenie mózgu lub encefalopatia, zwłaszcza w przebiegu infekcji grypowej. Celem pracy jest odróżnienie pacjentów z infekcją ośrodkowego układu nerwowego lub z parasomnią od łagodnego, przemijającego majaczenia u pacjentów zgłaszających się do izby przyjęć z powodu złudzeń. Do badania zakwalifikowano 10 pacjentów w wieku od 2 do 7 lat. Wśród nich było 2 pacjentów z zakażeniem ośrodkowego układu nerwowego, jeden z zapaleniem mózgu i rdzenia spowodowanym zakażeniem mykoplazmą i jeden z ostrą encefalopatią martwiczą spowodowaną zakażeniem grypą. U pozostałych 8 pacjentów wystąpiło łagodne majaczenie związane z wysoką gorączką, które ustępowało samoistnie. U 3 pacjentów wystąpiły drgawki gorączkowe (FS), a u 4 – rodzinne przypadki FS. Punktami różnicującymi delirium z parasomniami od łagodnego typu są: lękliwa ekspresja, pozytywny wywiad, objawy ze strony nerwów autonomicznych. Delirium składało się z omamów wzrokowych i występowało w czasie snu, z wyjątkiem pacjentów z encefalopatią, u których majaczenie występowało w czasie czuwania. Nieprawidłowe wyniki badań neurologicznych, takie jak objawy oponowe i zaburzenia świadomości, pojawienie się majaczenia w stanie czuwania oraz wyraźne spowolnienie aktywności tła EEG uznano za czynniki ostrzegawcze przydatne w różnicowaniu łagodnego typu od majaczenia z infekcją ośrodkowego układu nerwowego.