fizkes/
Als er een verborgen camera was geweest die mijn migraine had opgenomen, zou die een vrouw van in de dertig hebben vastgelegd, kronkelend op de vloer van de woonkamer van haar appartement terwijl ze wanhopig – en op een vreemde manier – probeerde de pijn uit haar schouders en hoofd te masseren. Soms kneedde ik met mijn handen, soms met massage-apparaten, en af en toe met de steel van een paarse haarborstel. Dan zag je me naar de badkamer rennen, waar ik me aan beide kanten schoonmaakte, en dan ging ik weer naar de vloer. Herhaal, herhaal, herhaal. Het duurde zo’n vier tot zes uur en gebeurde zo’n vier keer per maand. Het was een mysterie-check deze 12 redenen waarom je migraine zou kunnen krijgen.
Op dat moment was ik verder vrij gezond-ik deed aan yoga en mediteerde, ik dronk meestal genoeg water, at een vrij evenwichtig, meestal biologisch dieet-niet te veel suiker of bewerkte voedingsmiddelen. Om te voorkomen dat het migraine monster op bezoek kwam, probeerde ik acupunctuur, massage, hypnose. Ik hield een voedseldagboek bij om te zoeken naar “triggers”. Ik bestudeerde mijn menstruatiecyclus om te zien hoe die correspondeerde met mijn migraines. Ik slikte magnesium supplementen. Ik stoof stinkende Chinese kruiden. Niets hielp. Hier zijn wat migraine remedies die je kunt proberen.
Ik accepteerde eindelijk een recept voor Imitrex van mijn dokter. Als ik het migrainemedicijn innam bij de eerste tekenen van hoofdpijn, kon ik de ellende inkorten – misschien moest ik dan niet overgeven, of voelde ik me alleen een uur of zo misselijk. Maar elke keer gaf het medicijn me een raar gevoel, alsof een kussen in mijn hoofd uitzette en er beton in mijn maag stroomde.
Ten slotte ging ik naar een neuroloog. Ze gaf me pamfletten, een MRI, en wekelijkse megadoses intraveneus magnesium, maar nog steeds geen verlichting. Toen, op mijn 40e, raakte ik zwanger. Mijn migraine monster, misschien uit eerbied voor mijn toestand, verdween. Volgens de American Migraine Foundation heeft 50 tot 80 procent van de vrouwen die aan migraine lijden, minder aanvallen tijdens de zwangerschap, vooral tijdens het tweede en derde trimester wanneer het oestrogeenniveau stijgt. Ik was vrij van migraine tijdens mijn hele zwangerschap.
Een paar weken nadat mijn prachtige zoon was geboren, bood mijn doula aan om op hem te letten terwijl ik een latté ging halen. Ik verwonderde me over mijn vrijheid tijdens de wandeling naar de koffieshop waar ik vaak kwam. Ik bestelde een gewone latté, met gewone, volle melk (ik gaf borstvoeding en had het vet nodig). De intense, fluweelzachte smaak was de balsem van cafeïne voor mijn ziel.
Een paar dagen later sloeg de migraine toe: De eerste was mild, de volgende intenser. Het monster was terug. Ik wilde geen medicijnen nemen omdat ik borstvoeding gaf. Dus ik leed en verpleegde mijn kieskeurige kind. Op een dag opende ik zijn luier en zag groen. Ik googelde naar een antwoord en moedersites suggereerden dat het kon komen doordat ik zuivel had gegeten.
Toen ik navraag deed bij mijn kinderarts, zei de verpleegster heel duidelijk: “Dat is een fabeltje. Zuivel veroorzaakt geen groene poep. Het is een normale kleur.” Normaal voor sommige baby’s, maar de mijne was super-kreukelig. En hoe zat het met de andere moeders die zeiden dat zuivel het probleem was?
Ik besloot dat als ik iets at dat mijn baby misschien kwaad deed, ik moest proberen te stoppen. Ik schakelde over op soja lattés, daarna snel over op geen lattés (want ze waren vreselijk). Ik stopte met het eten van ijs. Ik stopte met pizza en yoghurt.
Iets wat ik had gelezen, zei dat het een tijdje duurt voordat de zuivel uit het systeem van de moeder en de baby is verdwenen. Na ongeveer tien dagen was de poep van mijn baby bruin. Hij huilde minder, hij sliep beter, hij trok zijn gezicht niet ineen van de pijn. Na ongeveer twee weken raakte het me: Ik had geen migraine meer gehad.
Courtesy Valerie Reiss
Migraine kan door het dieet worden uitgelokt, van olijven tot alcohol en MSG: de American Migraine Foundation heeft een lijst met de belangrijkste migraine-uitlokkers. Ik realiseerde me niet dat ik niet op een traditionele manier allergisch voor iets hoefde te zijn om het migraine te laten veroorzaken-en melk verschijnt niet als allergie voor me in een speldenpriktest. Ook begreep ik niet helemaal hoe triggers kunnen werken: Voor mij betekende het dat ik iets verkeerds at, en drie dagen later migraine kreeg. Neuroloog David Buchhholz, MD, van de Johns Hopkins University, vertelde NPR.org dat de effecten van een migraine-aanval tot 72 uur kunnen worden uitgesteld.
Toen ik zuivel uit mijn systeem had verwijderd, werd ik wel gevoeliger. Onlangs maakte een restaurant een fout – broccoli raab gekookt in boter, niet in olie – en ik moest de hele nacht overgeven.
Dus, ik onthoud me. Ik ben van nature geen onthouder. Van regels krijg ik jeuk. Maar blijkbaar is de kwelling van een migraine motivatie genoeg. Dus ik heb “ijs” gevonden dat ik te lekker vind – op basis van kokosnoot Larry & Luna’s. Ik heb semi-settled op havermelk voor mijn koffie (het is goed, maar maakt voor een krijtachtige latté). Ik neem zuivelvrije pizza als het kan. Dit zijn nog wat andere niet-zuivelproducten die ik zou kunnen proberen.
Echt, ik mis goede kaas. Ik heb nog geen vervanger gevonden die me niet aan Play-Doh doet denken. Ik mis echte, vette, margarita pizza. Ik mis yoghurt. Ik mis de chocolade soft serve op warme zomeravonden. Maar ik mis het niet om die vrouw te zijn die tot diep in de nacht op de grond ligt te kronkelen.
Mijn beste advies als je met migraine worstelt? Zoek een dokter die je pijn serieus neemt en je volledig onderzoekt. Dan kun je een eliminatiedieet proberen en dingen één voor één weer toevoegen om te zien of er dingen zijn die hoofdpijn veroorzaken. Maar stop niet met zoeken naar een oorzaak – migraine kan je leven op allerlei manieren beïnvloeden. Hoewel ik af en toe spanningshoofdpijn kan krijgen, heb ik geen migraine meer. En dat is nog beter dan de beste latté ooit.