De eerste foto ooit genomen

Het verhaal achter de eerste foto gemaakt door een fotocamera

30 aug, 2020 – 4 min read

Zicht vanuit het raam van Le Gras circa midden tot laat in de jaren 1820. Dit is vermoedelijk de vroegste bewaard gebleven camerafoto. Met dank aan Wikicommons.

Foto’s zijn een centraal onderdeel van ons leven. Of je nu een belangrijk moment wilt vastleggen of gewoon je dag wilt delen met je vrienden, foto’s zijn de laatste tijd het medium bij uitstek geworden dat de gemiddelde persoon gebruikt om zich uit te drukken.

Heden ten dage is het maken van een foto zo eenvoudig als het pakken van je telefoon en het openen van de camera-app, maar zo is het natuurlijk niet altijd geweest. Tot voor kort (historisch gezien), mensen hadden niet de technologie om beelden vast te leggen laat staan het vastleggen van beelden zo gemakkelijk als we in staat zijn om te doen. Vandaag bekijken we hoe deze uitvinding tot stand kwam en het verhaal achter de eerste foto uit de geschiedenis.

Voor het begin van de 19e eeuw waren er veel theorieën over het vastleggen van beelden, maar ze hadden allemaal hetzelfde proces achter zich als de methode die werd gebruikt om het bovenstaande “Venster bij Le Gras” te maken. Een lichtgevoelige chemische stof werd gebruikt in combinatie met een ‘camera obscura’ om een beeld op een oppervlak af te drukken.

Illustratie van het camera obscura principe uit 1755 in een boek geschreven door James Ayscough. Met dank aan Wikicommons

Dit proces creëerde wat we nu kennen als ‘negatieven’, dat wil zeggen een afbeelding waarop donkere gebieden als lichte gebieden worden weergegeven en vice versa. Door deze twee processen in combinatie te gebruiken, kon een omgekeerd negatief van wat dan ook worden gemaakt. De eerste persoon die deze theorie met succes toepaste was Nicéphore Niépce.

Om de beroemde afbeelding in de miniatuur van dit artikel te maken gebruikte Niépce een plaat van ‘pewter’, een legering die hoofdzakelijk uit tin bestaat, en ‘Bitumen of Judea’ ook bekend als ‘Syrisch asfalt’, een natuurlijk voorkomend asfalt. Niépce koos het ‘Syrisch asfalt’ voor zijn experiment vanwege de bekende lichtgevoelige kwaliteit ervan.

Niépce bekleedde de plaat tin met de lichtgevoelige chemische stof en plaatste deze in de camera-obscur die uit een raam van zijn landgoed in Saint-Loup-de-Varennes stond gericht, bekend als “Le Gras”, vandaar de naam van de foto. Het resultaat van dit proces is te zien in de thumbnail van het artikel en hieronder in verschillende niveaus van helderheid.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.