Uncovering Co Bumble Monster oznacza w Rudolph the Red-Nosed Reindeer

Rudolph the Red-Nosed Reindeer to animowany poklatkowo telewizyjny film specjalny oparty na wierszu z 1939 roku o tej samej nazwie i piosence, którą zainspirował. Po raz pierwszy wyemitowany w 1964 roku, Rankin-Bass produkowane film został zszywką sezonu wakacyjnego od, bawiąc dzieci i dorosłych przez dziesięciolecia. Ukochane postacie stały się ikonami i synonimami Bożego Narodzenia i są obecnie najdłużej nieprzerwanie emitowanym programem świątecznym w historii. Spośród tych postaci, to być może Obrzydliwy Potwór Śniegu zyskał największą liczbę zwolenników, jego wyjątkowa historia zdobywa więcej fanów z każdym mijającym rokiem. Ale jakie jest jego znaczenie? Czy istnieje głębsze znaczenie tego stworzenia, a w zasadzie wszystkich postaci, które Rudolf spotyka w swojej podróży? Odkryjmy.

The Story Unfolds: Elf Hermey marzy o tym, by zostać dentystą, bo jaki elf nie marzy? Ale to marzenie zostaje zmiażdżone przez szalonego brygadzistę Elfów, który pracuje ze swoimi Elfami jak kapitan rzymskiej galery. Widząc spowolnienie produkcji, karci Hermeya za jego niedorzeczny pomysł i mówi mu, że lepiej wrócić do kochania zabawkarstwa albo zostanie zwolniony. Brzmi jak dokładnie to, co Hermey chce faktycznie, ale zamiast coraz but (spiczasty pantofel?), trzyma się, a następnie rzuca na własną rękę, z dosłownie nikt wokół, a w piosence.

Ale to jak Elfy roll. Tak więc, pakując swoją ponadgabarytową książkę o stomatologii i wyskakując przez okno (1 piętro, nie martw się), ucieka ze strasznego obozu pracy Elfów i kieruje się w stronę przeznaczenia. I to jest dobry wybór, bo jeśli masz zamiar być bezrobotny z naprawdę żadnych widocznych umiejętności, trekking do dzikich zakątków arktyki z niczym, ale sen i kompleksowy przewodnik do właściwej opieki stomatologicznej jest naprawdę jedynym sposobem, aby przejść. Tymczasem mały Rudolph ma trochę złego czaru. Sztuczny plastikowy nos papy Donnera zamontowany na nosie syna wyskoczył, i to w najgorszym możliwym momencie. Gdy młode kaczki ćwiczą swoje starty, sarna Clarice rzuca Rudemu spojrzenie i mówi mu, że jest słodki. Mówienie jeleniowi, że jest słodki musi być jak podsuwanie mu ekstazy, bo on wylatuje i wzbija się w niebo, jakby miał na sobie plecak odrzutowy.

Czując się szczęśliwym, zaczyna się szamotać z kumplem i dostaje skarpetkę do nosa, która znowu mu się oberwała. Jego nos jest tak ohydnie nie normalne, inni praktycznie rozpocząć zamieszki i trener reniferów mówi mu, że nie może dołączyć do więcej gier reniferów. Odrzucony przez wszystkich, od swojego najlepszego przyjaciela do ojca, ucieka, ale na szczęście powabna Clarice slinks jej drogę do jego strony i zapewnia go, że nie świecący ryj będzie dostać między nią a dobrym buck (niektóre dowcipy po prostu napisać siebie). Ale niestety, to nie jest być, jak jej ojciec stawia stop do niego przed mogą grać najlepszy rodzaj gry reniferów. Sfrustrowany, Rudolph porusza się i prosto do Hermey, który z jakiegoś powodu jest pochowany w banku śniegu. Dwa zdecydować, że są one misfits i są lepiej off pozostawiając town.

Meanwhile, Santa nie jest pomoc. On jest stale pokazany jako człowiek całkowicie niezadowolony z jego losu w życiu. Nie chce jeść. Nienawidzi elfy i ich śpiew, jest despotyczny z jego jelenia, i po prostu paskudny w jego upominania Donner, mówiąc mu, że powinien wstydzić się siebie za posiadanie syna w przeciwieństwie do innych. To jest ostre. Jak bardzo pochłonięty sobą jest ten facet? W pewnym momencie, Donner, pani Donner i Clarice wszystkie głowy, aby spróbować i znaleźć Rudolfa, ale w końcu zostać schwytany przez potwora śniegu. Kiedy Rudolph sprawia, że do domu miesięcy później i odkrywa jego rodzina i dziewczyna brakuje, co Santa powiedzieć? Że on jest umieszczenie razem poszukiwania partii? Nie, zamiast tego marudzi, że to prawie Wigilia i bez Donnera nigdy nie dostanie jego sanie z ziemi. Rudolf bierze to na siebie, aby znaleźć innych i idzie na to sam. Santa jest brutalny.

Przed tym, kiedy Rudolf i Hermey są dzielni północy przez siebie, spotykają Yukon Cornelius, złoto i srebro poszukiwacz w poszukiwaniu nieuchwytnych kopalń mięty pieprzowej Bieguna Północnego. Trio powstaje, ale nie ma czasu na świętowanie, jak błyszczące sniffer Rudy’ego wydaje się być wabiąc Bumble Snow Monster of the North, znany również jako Abominable Snow Monster, masywny futrzany stwór z dużymi zębami i gigantyczne oczy googly. Rzeczywiście przerażające. Czas na pośpieszną ucieczkę.

Potwór: Czym dokładnie jest ten śnieżny potwór i jaki jest jego cel? Najwyraźniej istnieje od dawna, nie ma żadnej innej rodziny i bez celu błąka się po okolicy bez wyraźnego celu. Mieszka w jaskini, jak wszystkie takie filmowe stwory muszą i wydaje się być jedynym drapieżnikiem na wielkiej białej północy. Kiedy po raz pierwszy spotykamy bestię, widzimy tylko jego stopy i nogi, jak to saunters przeszłości Donner i Rudolph. Jeśli on poluje, on jest spektakularnie źle na to, jak świeże mięso jelenia jest dosłownie w, dobrze, zginanie nad distance.

Mówi się nam „on jest wredny, on jest paskudny i nienawidzi wszystkiego, co ma do czynienia z Bożego Narodzenia,” więc on jest Grinch z więcej zębów i nie umiejętności do rymu. W przeciwieństwie do Grinch, „nienawidzi Boże Narodzenie” rzecz nigdy nie jest naprawdę zbadane inne niż on przechwytywanie kilka reniferów, które potykają się w jego szczególną szyi lasów. Nawet wtedy, on nie robi nic więcej niż trzymać ’em jak Kong z Ann Darrow. W końcu zostaje pokonany przez świńskie odgłosy i elfiego dentystę z parą szczypiec. Ale dlaczego on jest w tej historii? Jak wspomniano, jest on ustawiony jako złoczyńca, który nienawidzi świąt, ale tak naprawdę tak nie jest. To nie jest tak, że on niszczy Whoville ze swoim psem. On jest po prostu chodzenie wokół nie naprawdę przeszkadza nikomu. Jasne, daje (sssloooow) pościg do gangu, ale to dlatego, że jest ciekawy świecącego dzioba Rudego.

Definiowanie potwora: O co więc chodzi w Obrzydliwym Potworze Śnieżnym? Jako antagonista, jego rola jest stworzenie konfliktu dla bohatera, który jest oczywiście, Rudolph. Rudolf jest gnębiony przez wszystkich, gdziekolwiek się pojawi. Żyje w ciągłym ośmieszaniu. W opowieści, potwór jest zawsze „po” Rudolfa, z Rudolfa nawet komentując jak jego nos utrzymuje dając go. Bumble (pseudonim Yukona dla potwora) reprezentuje ciągły strach Rudolfa przed prześladowaniem. Rudolph nigdy nie może znaleźć miejsca, gdzie nie znajdzie go. Kiedy Rudolf w końcu staje z nim twarzą w twarz – próbując uratować swoją rodzinę i łanię swoich marzeń – siła tego strachu jest zbyt duża i Śnieżny Potwór nokautuje go. Wkraczają Yukon i Hermey.

Co w tym wszystkim robią poszukiwacz i dentysta? Bardzo konkretne rzeczy. Są ucieleśnieniem tego, co musi wypłynąć z wnętrza Rudolfa, aby pokonać jego strach. Yukon szuka srebra i złota, rzadkich dóbr, których znalezienie wymaga czasu i wysiłku, ale jego prawdziwym celem jest mięta pieprzowa, słodki cukierek, który nie ma żadnej wartości poza osobistą radością. Złoto i srebro to postrzegane skarby dobroci od tych, których Rudolf ma nadzieję, że go zaakceptują, coś, po co musi kopać głęboko, aby to znaleźć. Mięta pieprzowa to nagroda ostateczna: miłość własna. Więc gdzie jest Hermey? Hermey dosłownie wyrywa zęby bestii, czyniąc ją całkowicie niezdolną do wyrządzenia krzywdy. Potwór jest w istocie bezzębny. Dręczyciel nie ma władzy.

Więcej: Co powiecie na te niedopasowane zabawki? Podczas swojej podróży, Yukon, Hermey i Rudolph natrafiają na dziwną wyspę zamieszkałą tylko przez porzucone zabawki. Każda zabawka ma jakieś dziwactwo lub wadę konstrukcyjną – niektóre psychologiczne (biedna Dolly) – które sprawiły, że stały się niechciane. Charlie w pudełku, słoń z różowymi plamami, pociąg caboose z kwadratowymi kołami, pistolet na wodę, że strzelać dżem (jak to jest złe?) i więcej wszyscy żyją razem pod czujnym okiem króla Moonracer, gigantyczny lew latający, który ratuje zabawki i przynosi je na wyspę, dopóki nie znajdą dobrego domu. Gang myśli, że znaleźli mile widziane miejsce na pobyt, ale zostają odrzuceni, ponieważ nie są zabawkami. Tutaj, Rudolf dowiaduje się, że nawet wśród tych, które myśli, że są jak on nieszczęśników, on jest nadal sam. On nie zaakceptował siebie jeszcze. To na wyspie, podczas gdy oni cieszyć się jedną noc pobytu Król zgadza się, że Rudolph postanawia uderzyć na własną rękę, aby uciec od bestii tak długo, jak może. To porzucenie swojej prawdziwej siły (co reprezentują górnik i dentysta) jest niewinnością i naiwnością młodości. On nie wie lepiej i wierzy, że potwory są nie tylko prawdziwe, ale i nie do pokonania. To nie jest, dopóki nie dojrzewa (i rośnie imponujący zestaw poroża), że znajdzie siłę, aby zmierzyć się z wrogiem i jego wewnętrzna siła dotrzeć i pokonać stwora, a dokładniej, wysiłki Yukon i Hermey, dwie części jego osobowości, które przychodzą razem, aby osłabić i włączyć potwora wokół. Do tego czasu, Bumble Snow Monster of the North rządzi ziemią. Kiedy po raz pierwszy zobaczyć go wyłaniają się z lodowatych szczytów gór i ścigać trio, to jest przerażające miejsce. Jako dzieci, pełne wyobraźni, Potwór Śnieżny jest materiałem koszmarów i daje twarz do bestii wewnątrz nas wielu z nas są uczucie w tym wieku.

The Take Away: Nigdy nie jest jednoznacznie wyjaśnione, o co chodzi z czerwonym nosem Rudolfa. Jak to się stało, że jest czerwony? Dlaczego się świeci? Jak wszystko, co większość czuje jako swoją słabość, może stać się właśnie tym, co czyni ich wielkimi. Możemy postrzegać nasze wady i dziwactwa jako dziwne, ale wszyscy je mamy i one nas definiują. Wszyscy jesteśmy wyjątkowi dzięki temu, kim jesteśmy. Stawianie czoła naszym lękom i nie pozwalanie, by różnice nas ograniczały, jest tym, co Rudolph reprezentuje najlepiej. To wspaniałe przesłanie, którym warto się dzielić rok po roku. Jakie są wasze przemyślenia?

.