Pytanie: „Jaka jest kolejność narodzin trzynaściorga dzieci Jakuba?”
Odpowiedź: Jakub miał trzynaścioro dzieci, dwunastu synów i jedną córkę, przez cztery różne kobiety. Dzieci te są ważne w historii biblijnej, ponieważ dwunastu synów Jakuba stało się głowami dwunastu plemion. Relacja o narodzinach dzieci Jakuba znajduje się w Księdze Rodzaju 29-30, 35.
1) Reuben był pierworodnym Jakuba. Był synem Lei, pierwszej żony Jakuba.
2) Następny był Symeon, który również był synem Lei.
3) Lewi był trzecim z dzieci Jakuba i Lei.
4) Następny był Juda. Po urodzeniu Judy, Leah przestała rodzić dzieci.
5) Dan został urodzony Jakubowi przez Bilhę, służebnicę jego żony Racheli. Było to powszechną praktyką w tamtych czasach, że bezpłodna żona oddawała swoją służącą mężowi, aby ten rodził dzieci w jej imieniu.
6) Następnym dzieckiem był Neftali, również przez Bilhę.
7) Gad był numerem siedem. Był on dzieckiem Jakuba i Zilpah, służebnicy Leah.
8) Aszer był następny. Był drugim synem Zilpah.
9) Issachar był kolejnym synem przyznanym Leah.
10) Zebulun był kolejnym dzieckiem, szóstym Leah.
11) Dinah była jedyną córką Jakuba, a jej matką była Leah.
12) Józef był dwunastym dzieckiem Jakuba, a pierwszym Racheli, ponieważ Bóg otworzył jej łono i umożliwił jej poczęcie.
13) Beniamin był ostatnim dzieckiem Jakuba. Jego matka, Rachela, która zmarła podczas porodu, nazwała go Ben-Oni, co znaczy „syn mojego utrapienia”, ale Jakub przemianował go na Benjamina, co znaczy „syn mojej prawej ręki”.
Tak więc pierwsza czwórka dzieci Jakuba należała do Leah, a ona urodziła mu później jeszcze dwóch synów i córkę – w sumie siedmioro dzieci. Ostatnia dwójka dzieci Jakuba należała do Racheli. Pomiędzy nimi było dwóch synów Bilhah (służącej Racheli) i dwóch synów Zilpah (służącej Leah).
Boski plan dla tej rodziny obejmował wielkość, chociaż wiązało się to z wielkimi trudnościami. Dzieci Jakuba były błogosławione zgodnie z przymierzem, jakie Bóg zawarł z Abrahamem. „Do nich należy przysposobienie do synostwa; do nich należy chwała Boża, przymierza, przyjęcie prawa, kult świątynny i obietnice. . . . Od nich wywodzi się ludzki rodowód Mesjasza, który jest Bogiem nad wszystkimi, na wieki pochwalony! Amen” (Rz 9:4-5).
.