W przeciwieństwie do pojedynczych węzłów pępowinowych, które występują u 15.8-30% płodów pojedynczych w terminie i nie zostały jednoznacznie powiązane z istotnym niekorzystnym wynikiem okołoporodowym, prawdziwe węzły pępowinowe występują w 0,04-3% porodów i zostały powiązane z zachorowalnością okołoporodową w 11% przypadków i 4-10-krotnym wzrostem ryzyka martwego urodzenia1-3. Przedstawiamy trzy przypadki prawdziwego węzła pępowinowego w obecności współistniejącej pępowiny karkowej.
25-letnia primigravida została przyjęta w 36 tygodniu ciąży po sonograficznym rozpoznaniu prawdziwego węzła pępowiny zlokalizowanego w obrębie współistniejącej pępowiny karkowej (rysunek 1a). Otrzymała ona późno przedwcześnie steroidy domięśniowe w celu zmniejszenia potencjalnej zachorowalności noworodka związanej z wcześniactwem na choroby układu oddechowego. Czterdzieści osiem godzin po przyjęciu do szpitala, przedłużająca się bradykardia płodu spowodowała konieczność cesarskiego cięcia noworodka płci męskiej o masie 2520g. Punktacja w skali Apgar w 1 i 5 minucie wynosiła 9, pH tętnicy pępkowej wynosiło 7,32, a nadmiar zasad -2,4 mEq/L. Podczas porodu potwierdzono ścisły węzeł pępowinowy w obrębie pępowiny karkowej. Zarówno matka, jak i niemowlę czuli się dobrze.
41-letnia kobieta, para 4, została przyjęta w 37 tygodniu ciąży po rozpoznaniu sonograficznym węzła prawdziwego pępowiny (Rycina 1b) w obecności współistniejącej pępowiny karkowej. W 39 tygodniu przedłużająca się bradykardia płodu wynosząca 50 uderzeń na minutę spowodowała konieczność cesarskiego cięcia 3180-g noworodka płci męskiej. Punktacja w skali Apgar w 1 i 5 minucie wynosiła 9, pH tętnicy pępowinowej 7,23, a nadmiar zasad -4 mEq/L. Podczas porodu potwierdzono istnienie węzła pępowinowego i pępowiny. Zarówno matka, jak i niemowlę czuli się dobrze.
24-letnia kobieta, para 1, została przyjęta w 35 + 4 tygodniu ciąży z utrzymującym się prawdziwym węzłem pępowiny i współistniejącym węzłem karkowym (Figura 1c), rozpoznanym pierwotnie w 29 tygodniu, i otrzymała domięśniowe steroidy przedporodowe i przerywane badania płodu. W 36 tygodniu ciąży, 3 dni po przyjęciu do szpitala, wystąpił poród samoistny, a przedłużająca się bradykardia płodu spowodowała konieczność cesarskiego cięcia noworodka płci żeńskiej o masie ciała 2760 g. Punktacja w skali Apgar w 1 i 5 minucie wynosiła odpowiednio 8 i 9, pH tętnicy pępowinowej wynosiło 7,25, a nadmiar zasad -1 mEq/L. Podczas porodu potwierdzono istnienie pępowiny oraz dwóch oddzielnych węzłów pępowinowych. Zarówno matka, jak i niemowlę czuli się dobrze.
Obrazowanie dopplerowskie w kolorze i trójwymiarowa ultrasonografia umożliwiły prenatalną diagnostykę sznurów karkowych i prawdziwych węzłów pępowiny2-5. Sonografia nie jest jednak w stanie przewidzieć potencjalnego przyszłego zaciśnięcia węzłów prawdziwych, a zatem nie może przewidzieć możliwych niekorzystnych wyników okołoporodowych związanych z tym stanem, takich jak poród martwego płodu. Należy zauważyć, że stosunek prędkości skurczowej do rozkurczowej tętnicy pępowinowej (S/D) w naszych trzech przypadkach mieścił się w granicach normy dla wieku ciążowego.