Czy wiesz, że tradycyjny biały fartuch lekarski, który prawdopodobnie kojarzysz ze swoim lekarzem, w rzeczywistości był wyglądem, który lekarze „pożyczyli” od innego zawodu? We wczesnym okresie istnienia zawodu lekarza, aby nadać tytułowi lekarza pewne postrzegane uzasadnienie, wygląd białego fartucha został przejęty od naszych kolegów z nauk ścisłych, którzy przeprowadzali rzeczywiste eksperymenty w laboratorium. Jeśli pamiętasz, to, co my lekarze nazywamy „białym fartuchem”, jest w rzeczywistości zwykłym fartuchem laboratoryjnym, noszonym przez chemików, farmaceutów i sprzedawców za ladą Clinique w Macy’s od lat!
Do późnych lat 1800-tych lekarze nosili głównie czerń, ponieważ do czasu, gdy lekarz był na miejscu zdarzenia, ogólna sytuacja była zazwyczaj dość ponura. W tamtych czasach medycyna nie była jeszcze prawdziwą nauką: Prawdziwe metody leczenia chorób były rzadkością, a zabiegi chirurgiczne wykonywano w ubraniach ulicznych. Nie istniały antybiotyki, nie znaliśmy też jeszcze całej antyseptyki. Kiedy ktoś zachorował, czasami pojawiał się poważnie wyglądający mężczyzna ubrany na czarno, a pacjent często umierał wkrótce potem.
To wszystko zmieniło się na przełomie XX i XXI wieku, kiedy koncepcja bakterii chorobotwórczych i zapobiegania zakażeniom poprzez właściwą antyseptykę przyjęła się najpierw w Europie, a kilka lat później w Stanach Zjednoczonych. Kodeks ubioru lekarzy zmienił się odpowiednio i narodził się nowy, czysty wygląd białego fartucha.
Pisałem już wcześniej o białych fartuchach. Chociaż biały fartuch jest nadal głównym symbolem kojarzonym z lekarzami, nie jest on noszony wyłącznie przez lekarzy! W rzeczywistości, przejdź się po jakimkolwiek szpitalu, a zobaczysz armię białych fartuchów, gdziekolwiek się udasz. Białe fartuchy są obecnie domyślnym ubiorem osób odpowiedzialnych za planowanie wypisów ze szpitala, kontrolerów zgodności kart, pracowników socjalnych, administratorów pielęgniarskich i prawie wszystkich innych osób, które mogą zetknąć się z pacjentem. W przeszłości moje spojrzenie na białe fartuchy było bardziej krótkowzroczne i terytorialne, być może ze względu na wielki ból, przez który my, lekarze, musimy przejść, aby zasłużyć na nasze długie białe fartuchy. Teraz, kiedy jestem starszy i mądrzejszy, doszedłem do innego wniosku: Białe fartuchy nie powinny być dłużej noszone przez lekarzy, a powinny być noszone tylko przez ludzi, którzy nie muszą fizycznie dotykać pacjentów w ramach swojej codziennej pracy w szpitalu!
Dlaczego tak uważam? Cóż, okazuje się, że białe płaszcze są rzadko myte i mogą rozprzestrzeniać choroby od pacjenta do pacjenta w warunkach szpitalnych! Zdolność ubrań takich jak białe płaszcze, krawaty i koszule do kolonizowania się bakteriami podczas kontaktu z pacjentami i powierzchniami szpitalnymi jest znana już od jakiegoś czasu. Jedno z badań wykazało, że aż 42% białych fartuchów noszonych w szpitalu miało pozytywny wynik testu na obecność potencjalnie szkodliwych bakterii Gram-ujemnych! Jeśli więc bardziej zależy ci na nierozprzestrzenianiu chorób wśród już chorych pacjentów w szpitalu niż na utrzymaniu tradycyjnego profesjonalnego wyglądu, mądrze byłoby pozbyć się białego fartucha!
Dla wszystkich miłośników białych fartuchów, jednym z możliwych rozwiązań problemu jest częstsze mycie ukochanego białego fartucha. Prawidłowa częstotliwość mycia płaszcza musiałaby być jednak codzienna, ponieważ wiemy, że kolonizacja bakteryjna odzieży następuje już po kilku godzinach noszenia w szpitalu! Ale kto będzie prał te wszystkie białe fartuchy? I który lekarz ma czas na codzienną wymianę brudnego białego fartucha na czysty? Czy pranie setek tysięcy białych fartuchów codziennie w całym kraju jest dobrym, zrównoważonym podejściem do problemu? Pomyśl o koszcie zarówno dla środowiska jak i gospodarki… pewnie to stworzy garść nowych pełnoetatowych miejsc pracy w dziale pralni w każdym szpitalu w całym kraju, ale teraz zbliżamy się do definicji absurdu.
Teraz w całej uczciwości, biały fartuch jest tylko małą częścią problemu rozprzestrzeniania choroby w szpitalu. Słaba higiena rąk jest prawdopodobnie sprawcą numer jeden, a następnie stetoskopy, mankiety do pomiaru ciśnienia krwi, krawaty, szpitalne zasłony prywatności, telefony, tablety i komputery – żeby wymienić tylko kilka rzeczy, które mogą przenosić zarazki z pacjenta na pacjenta!
A co z tym, kiedy jesteśmy zmuszeni nosić białe fartuchy? W większości szpitali obowiązuje zasada, że fartuch z sali operacyjnej nie może być noszony poza salą operacyjną, jeśli nie jest przykryty białym fartuchem! Mówi się, że taka polityka jest konieczna do przestrzegania jakiejś zasady nakazanej przez jeden z organów regulacyjnych, które zarządzają szpitalami. Czy ma sens wymaganie, abyśmy zakładali obciążone zarazkami i rzadko prane ubranie, aby przykryć nasze przypuszczalnie czyste fartuchy, z zamiarem utrzymania ich w czystości i uniknięcia zarazków? Być może zamiast przykrywać się brudnym białym fartuchem, my klinicyści, którzy nosimy fartuchy, powinniśmy nosić jednorazowy fartuch chirurgiczny, podobnie jak nasi koledzy anestezjolodzy robią to poza salą operacyjną.
Aby rozwiązać powyższe problemy, niektóre kraje w Europie przyjęły „goły poniżej łokci” dress code dla klinicystów. Dzięki temu zarazki nie przedostają się przez rękawy długich białych fartuchów, a mycie rąk jest łatwiejsze. Jeśli jesteś lekarzem o profesorskim usposobieniu i chcesz być bardziej formalny, ale jednocześnie zdajesz sobie sprawę z tego, że długie krawaty opadają na wszystkie strony i działają jak wirtualna szalka Petriego na twojej szyi, zawsze możesz założyć muszkę. Krótki rękaw i muszka: nowy, świeży wygląd dla lekarzy na całym świecie! (Ochraniacz kieszeni jest opcjonalny.)
Frederick Gandolfo jest gastroenterologiem i założycielem, Precision Digestive Care. Prowadzi blog Retroflexions.
Image credit: .com
.