Wat is het verschil tussen DNA, mRNA en tRNA? en waarom zijn ze verschillend?

Alledrie hebben ze gemeen dat ze zijn opgebouwd uit meerdere nucleotiden die met elkaar verbonden zijn tot een keten (een polynucleotide). Hun belangrijkste verschillen zijn gelegen in hun uiteenlopende functies, die gepaard gaan met hun overeenkomstige structurele verschillen. Aangezien mRNA en tRNA varianten van RNA zijn, laten we eerst de structurele verschillen tussen DNA en RNA bekijken. DNA bevat de vier basensoorten Adenine(A), Cytosine(C), Guanine(C) en Thymine(T). RNA-moleculen bevatten dezelfde basen met uitzondering van Thymine dat is vervangen door Uracil(U). Bovendien is RNA veel korter en eenstrengs, terwijl DNA lang en tweestrengs is. De afzonderlijke nucleotiden van DNA en RNA zijn ook enigszins verschillend. Alle nucleotiden zijn opgebouwd uit een suiker, een basis en een fosfaatgroep. In DNA wordt de gebruikte suiker deoxyribose genoemd, terwijl in RNA de suiker ribose is (vandaar DNA en RNA).Het belangrijke structurele verschil tussen de twee soorten RNA is dat mRNA de vorm van een lijn aanneemt, terwijl tRNA een klaverachtige vorm heeft. Hun belangrijkste verschillen liggen hier echter in hun functie. Beide spelen een vitale rol bij de eiwitsynthese. mRNA wordt gebruikt als een vat om genetische informatie, in de vorm van basen, die in het DNA van de cel is gecodeerd, naar het Ruw Endoplasmatisch Reticulum (RER) te brengen, waar zij in eiwitten wordt vertaald. tRNA speelt een rol in dit proces door aminozuren (de bouwstenen waaruit een eiwit is opgebouwd) te vervoeren en ze in de juiste volgorde te plaatsen om het juiste eiwit te maken. Als we naar de structuur van tRNA kijken, zien we dat het aan de ene kant een aminozuurbindingsplaats heeft, zodat het aminozuren kan dragen. Aan de andere kant bevinden zich drie ongepaarde basen. Deze zullen zich binden aan hun complementaire tegengestelde basen op de mRNA-streng waar we het eerder over hadden. Dus, afhankelijk van de volgorde van de basen op het mRNA, zal een specifiek eiwit worden gebouwd. Als we nu naar het plaatje als geheel kijken, kunnen we de volgorde van de basen op het mRNA herleiden tot de volgorde van de basen op het DNA, aangezien de basen van het mRNA de complementaire tegenpolen zijn van de basen op het relevante gedeelte van het DNA.