Waitress is een musical met muziek en tekst van Sara Bareilles en een boek van Jessie Nelson. De musical is gebaseerd op de gelijknamige film uit 2007, geschreven door Adrienne Shelly. Het vertelt het verhaal van Jenna Hunterson, een serveerster in een gewelddadige relatie met haar man Earl. Als Jenna onverwacht zwanger raakt, begint ze een affaire met haar gynaecoloog Dr. Jim Pomatter. Op zoek naar een uitweg ziet ze een taartenwedstrijd en de hoofdprijs als haar kans.
De toneelrechten van de film werden in 2007 gekocht, terwijl het creatieve team van de musical in 2013 werd samengesteld. De originele productie van Waitress ging in augustus 2015 in première in het American Repertory Theater in Cambridge, met regie van Diane Paulus en choreografie van Chase Brock, en met in de hoofdrollen Jessie Mueller, Drew Gehling, en Joe Tippett als respectievelijk Jenna, Jim, en Earl. Het maakte zijn Broadway-debuut in het Brooks Atkinson Theatre in april 2016. Een Amerikaanse nationale tournee begon op 20 oktober 2017.
Achtergrond
De musical is gebaseerd op de indiefilm Waitress uit 2007. De film werd geproduceerd met een budget van slechts $ 1,5 miljoen en verdiende meer dan $ 23 miljoen aan wereldwijde box office-ontvangsten. De film, met Keri Russell in de hoofdrol, is geschreven en geregisseerd door Adrienne Shelly. De film volgt Jenna, een serveerster en taartenchef die in het Amerikaanse zuiden woont, die onverwacht zwanger wordt en zich gevangen voelt in een ongelukkig huwelijk. Op zoek naar een uitweg ziet ze een taartenwedstrijd en zijn hoofdprijs als haar kans.
Na de Tony Awards van 2013 kondigden producenten Barry en Fran Weissler aan dat een musicalversie van de film in de maak was, met Paula Vogel die het boek schrijft, muziek en teksten van Sara Bareilles en regie van Diane Paulus. De Weisslers kochten de toneelrechten van de film kort na de release in 2007. Paula Vogel trok zich in januari 2014 terug uit het project. Op 11 december 2014 werd de musical officieel bevestigd, en werd aangekondigd dat de show zijn wereldpremière zou krijgen in het American Repertory Theater, Cambridge, Massachusetts, als onderdeel van hun seizoen 2015-2016, met Jessie Nelson die nu het boek schrijft. Dezelfde maand werd in New York City een workshop gehouden, waaraan onder anderen Jessie Mueller, Keala Settle, Christopher Fitzgerald, Bryce Pinkham en Andy Karl deelnamen.Nelson gebruikte, met de zegen van wijlen Adrienne Shelly’s echtgenoot, enkele van Shelly’s onvoltooide scripts om te helpen “haar stem” in het project te brengen.
Producties
Cambridge (2015)
Waitress begon voorvertoningen op 2 augustus 2015, in het American Repertory Theater in Cambridge, Massachusetts, vóór de officiële opening op 19 augustus 2015, voor een beperkte run tot 27 september 2015. Tickets voor de wereldpremière productie uitverkocht. De show heeft een boek van Jessie Nelson, met regie van Diane Paulus, choreografie van Chase Brock, decorontwerp van Scott Pask, kostuumontwerp van Suttirat Anne Larlarb, lichtontwerp van Kenneth Posner, muzikale leiding van Nadia DiGiallonardo, en geluid van Jonathan Deans. De cast bestond uit Jessie Mueller als Jenna, Drew Gehling als Jim, Joe Tippett als Earl, Jeanna de Waal als Dawn, Keala Settle als Becky, Dakin Matthews als Joe, Jeremy Morse als Ogie, en Eric Anderson als Cal.
Broadway (2016-2020)
Tijdens de previews in het American Repertory Theater werd aangekondigd dat de productie in maart 2016 naar Broadway zou worden getransfereerd. Previews begonnen in het Brooks Atkinson Theatre, op 25 maart 2016, met de officiële opening gepland voor 24 april, net op tijd voor de 2015-2016 Tony Award cut-off datum van 28 april. Tickets voor de transfer gingen in de verkoop op 15 februari. Wijzigingen in het creatieve team voor de Broadway run waren Lorin Latarro die Chase Brock verving als choreograaf en Christopher Akerlind die Kenneth Posner verving als lichtontwerper. Voor de Broadway productie werden elementen uit het boek herschreven, nieuwe choreografie ontwikkeld, en een nieuw lied geschreven door Bareilles. Manhattan bakker Stacy Donnelly en kleine bedrijfseigenaar Dawn Mayo van Everythingdawn Bakery Candles & Treats werden beiden ingehuurd voor het project. Donnelly werd ingehuurd om ervoor te zorgen dat de bakscènes realistisch waren. Ze leerde de cast hoe ze taartdeeg moest bewerken en rollen, want voor de rol van Jenna moest Mueller eieren kraken, bloem zeven en deeg uitrollen op het podium. Mayo werd ingehuurd om alle realistische taarten te maken die in de show werden gebruikt.
Om het publiek onder te dompelen, worden echte taarten verwarmd als ze het theater binnenkomen, waardoor het aroma van een taartenwinkel ontstaat, met stukken taart die te koop zijn. Castwisselingen waren onder andere Nick Cordero die de rol van Earl overnam, Kimiko Glenn als Dawn, en Christopher Fitzgerald die deelnam aan de New York workshop als Ogie. Tijdens de voorvertoningen vestigde de productie het record voor een enkele voorstelling in het Brooks Atkinson Theatre, met een opbrengst van $145.532. De productie vergde een initiële investering van 12 miljoen dollar. Tijdens een technische stop bij een preview voorstelling bracht componist en tekstschrijver Sara Bareilles twee nummers ten gehore, waaronder een nummer dat eerder uit de productie was geknipt, genaamd “Down at the Diner”.
Met muziek en tekst van Sara Bareilles, boek van Jessie Nelson, choreografie van Lorin Latarro, en regie van Diane Paulus, schreef Waitress geschiedenis op Broadway met het feit dat de vier hoogste creatieve plekken in een show werden ingevuld door vrouwen. Bovendien werden de creatieve posten van kostuumontwerp en muzikale leiding bekleed door vrouwen. Sara Bareilles zei dat ze trots was om deel uit te maken van een volledig vrouwelijk team: “Het is echt leuk om een voorbeeld te zijn van hoe het eruit kan zien. We zijn een groep vrouwen die zich inzetten om een manier te vinden om een eenduidige visie te ontwikkelen. De enige andere musical met een vergelijkbare geschiedenis was de Broadway-musical Runaways uit 1978, die een boek, muziek, teksten, choreografie en regie had van uitsluitend één vrouw, Elizabeth Swados.
Manilla (2018)
Dit was de eerste productie van de show die buiten de VS in licentie werd gegeven, en werd geregisseerd door Bobby Garcia, met choreografie van Cecile Martinez, decorontwerp van David Gallo en lichtontwerp van Aaron Porter.
De show liep van 9 november 2018 tot 2 december 2018 in het Carlos P. Romulo Auditorium, RCBC Plaza, Makati City, gepresenteerd door Atlantis Theatrical Entertainment Group.
Amerikaanse nationale tournee (2017-heden)
Een Amerikaanse. nationale tournee begon in Playhouse Square in Cleveland op 20 oktober 2017.
Australië (2020)
Op 14 juni 2018 kondigde de Gordon Frost Organisation aan dat een productie van Waitress begin 2020 zal openen in het Lyric Theatre in Sydney. Casting en verdere data worden nog bekendgemaakt.
Synopsis
Act I
Jenna is een serveerster en deskundige taartenbakker bij Joe’s Diner in het Amerikaanse zuiden die vaak moeilijke situaties rationaliseert door ze te conceptualiseren als taartingrediënten (“What’s Inside”). Een van die fantasieën wordt onderbroken door Cal, haar baas, en ze begint aan een nieuwe dag in het eethuis, samen met Becky, een brutale en harde serveerster, en Dawn, een angstige maar beminnelijke serveerster (“Opening Up”). Op deze dag wordt Jenna afgeleid door haar mogelijke ongewenste zwangerschap; ze duikt het toilet in om een zwangerschapstest te proberen, waar ze onthult dat ze een liefdeloze relatie heeft met haar man, Earl, en dat de latente zwangerschap het resultaat was van een dronken nacht. Ze is ontzet als ze ontdekt dat de test positief is (“The Negative”). Terwijl de werkdag voortduurt, bezoekt Earl het eethuis, bekritiseert Jenna’s slecht betaalde baan, neemt haar fooien af en suggereert dat hij haar de komende dagen kan dwingen ontslag te nemen en haar passie voor bakken op te geven. Jenna besluit hem niet over de zwangerschap te vertellen en vindt troost in het bakken van haar excentrieke en soms experimentele taarten. Ze herinnert zich haar overleden moeder, die net als Jenna gevangen zat in een ongelukkig huwelijk en ontsnapte door samen met haar dochter te bakken (“What Baking Can Do”).
Jenna gaat voor een lichamelijk onderzoek, waar ze in de wachtkamer wordt begroet en beschimpt door mede zwangere vrouwen (“Club Knocked Up”). Ze ontmoet haar nieuwe OB/GYN, de jonge en knappe Dr. Jim Pomatter, die in de plaats komt van de vrouw die sinds Jenna’s geboorte haar dokter was. Jenna voelt zich niet op haar gemak met deze verandering en zegt ronduit tegen Dr. Pomatter dat ze haar baby niet wil. Ze geeft hem de taart die ze speciaal voor haar oude dokter had gemaakt, en hoewel hij het aanbod aanvankelijk afwijst omdat hij geen suiker meer drinkt, geeft hij zich na haar vertrek over aan de taart en wordt duidelijk verliefd op de lekkernij (“Pomatter Pie”).
Terug in het eethuisje heeft Joe, de norse eigenaar van het eethuisje en een lastige vaste klant, gehoord dat Jenna zwanger is, en hij stelt voor dat ze meedoet aan een plaatselijke taartenwedstrijd met een hoge beloning. Becky en Dawn geven Jenna ook een babyboek cadeau, compleet met een plekje voor een brief aan de baby, maar Jenna is niet zo enthousiast over het boek omdat ze nog steeds niet uitkijkt naar het moederschap. De aandacht gaat uit naar Dawn, die nog nooit een vriendje heeft gehad en onlangs is begonnen met het invullen van een online dating profiel. Dawns profiel levert al snel een reactie op, en ze maakt een afspraakje van vijf minuten voor de volgende avond, duidelijk nerveus maar opgewonden voor de ontmoeting (“When He Sees Me”).
Nadat de werkdag is afgelopen, loopt Jenna bij de bushalte Dr. Pomatter tegen het lijf. Ze vertelt hem over haar ongelukkige huwelijk, blij dat ze thuiskomt op een avond dat Earl met vrienden aan het drinken is, en Dr. Pomatter complimenteert haar met haar taart en vertelt haar dat hij geïntrigeerd is door haar medeleven en veerkracht (“It Only Takes a Taste”). Jenna komt thuis en vindt Earl, die haar vertelt dat hij ontslagen is. Earl is al in een zure bui en zijn woede stijgt als hij Jenna vertelt dat ze meer geld moet verdienen. Zijn woede wordt bijna fysiek totdat Jenna hem stopt door hem te vertellen dat ze zwanger is. Earl kalmeert onmiddellijk, maar blijft boos dat ze dit voor hem verborgen heeft gehouden, en laat haar beloven nooit meer van de baby te houden dan van hem (“You Will Still Be Mine”). De volgende dag in het eetcafé onthult Jenna aan Dawn en Becky dat ze van plan is mee te doen aan de taartenwedstrijd en de winst te gebruiken om Earl te verlaten en een nieuw leven te beginnen met de baby. Ze helpt ook een nerveuze Dawn zich voor te bereiden op haar date door een speciale taart te maken om aan de man te geven en Becky doet Dawn’s make-up. De drie serveersters spreken zachtjes hun nu voorspelbare dromen van een beter leven uit (“A Soft Place to Land”).
De volgende dag arriveert een vreemde man genaamd Ogie bij het eethuis op zoek naar Dawn, die onthult dat hij de blind date was, die beiden heel verschillende ideeën hebben over hoe de date is verlopen. Dawn smeekt Ogie om haar met rust te laten, maar hij weigert en staat erop haar beter te leren kennen (“Never Ever Getting Rid Of Me”). Dawn blijft proberen om hem weg te krijgen totdat Ogie onthult dat hij heeft deelgenomen aan de Amerikaanse Revolutie re-enactments, wat Dawn ook heeft gedaan, en de twee beginnen te beseffen hoeveel ze gemeen hebben. Ondertussen heeft Jenna gemerkt dat ze begint te bloeden en ze belt Dr. Pomatter, die haar zegt de volgende morgen om 7 uur te komen. Ze doet dat, maar is geïrriteerd als hij het afdoet als een normaal symptoom van een vroege zwangerschap. Ze confronteert hem met het feit dat hij haar belt voor hun normale werkdagen over een klein detail. De ontmoeting culmineert uiteindelijk in haar impulsieve zoen met hem, en ze denken beiden verwoed na over de situatie. Uiteindelijk besluiten ze allebei dat ze wel een pauze kunnen gebruiken van hun frustrerende leven, en ze hebben seks in het kantoor van Dr. Pomatter (“Bad Idea”).
Act II
Na haar rendez-vous met Dr. Pomatter, komt Jenna aan bij het eethuisje om te ontdekken dat Becky en Cal seks hebben achter de toonbank. Jenna confronteert Becky met de immoraliteit van hun affaire, maar Becky, die op de hoogte is van Jenna’s affaire, verdedigt zichzelf door te beweren dat Jenna’s daden niet moreel verantwoorder zijn vanwege haar slechtere thuissituatie (“I Didn’t Plan It”). Jenna en Dr. Pomatter zetten hun affaire de volgende weken voort, net als Becky en Cal, en de relatie tussen Dawn en Ogie vordert ook (“Bad Idea (Reprise)”). Jenna’s relatie met Dr. Pomatter, die voor veel mensen duidelijk is geworden, inclusief Dr. Pomatter’s verpleegster en Joe, komt even tot stilstand als Dr. Pomatter de stad uit is en niet komt opdagen op een van hun afspraken. Wanneer hij op de volgende afspraak verschijnt, confronteert Jenna hem met hun gebrek aan communicatie en vraagt zich af of de hele affaire een vergissing is, maar ze verzekeren elkaar van hun belang in een wereld waar geen van beiden echt op waarde wordt geschat (“You Matter To Me”). Jenna begint een mentaal briefje aan haar baby te schrijven, geïnspireerd door het geluk dat Dr. Pomatter haar heeft bijgebracht.
Er zijn enkele maanden verstreken en Jenna’s zwangerschap is gevorderd. Dawn en Ogie trouwen, in een ceremonie compleet met catering van Jenna en een geïmproviseerd gedicht van Ogie (“I Love You Like a Table”). Op de receptie vraagt Jenna aan Cal of hij, ondanks zijn affaire, echt gelukkig is, en hij antwoordt dat hij “gelukkig genoeg” is. Joe danst ook met Jenna en in een zeldzaam teder moment drukt hij zijn oprechte hoop en vertrouwen in haar uit (“Take it from an Old Man”). Jenna’s geluk wordt onderbroken door Earl’s plotselinge aanwezigheid, en hij sleurt haar weg van de receptie en terug naar hun huis, waar hij boos onthult dat hij het geld heeft gevonden dat ze heeft weggestopt om te sparen voor de taartenwedstrijd. Als hij vraagt waar ze het geld voor gespaard heeft, vertelt Jenna hem zachtjes dat het geld voor de baby is, en dat ze aan het sparen was om een nieuw wiegje voor de baby te kopen. Earl vertrekt en neemt het geld mee (“Dear Baby”). Als hij weg is, stort Jenna in, terwijl ze klaagt over haar lang verloren controle over haar eigen leven (“She Used To Be Mine”).
Nadat ze weg is, gaat Jenna bevallen. Ze wordt in het ziekenhuis kort bezocht door Joe, die op het punt staat in hetzelfde ziekenhuis geopereerd te worden, en die, wetend dat hij stervende is, haar een enveloppe geeft die ze open moet maken zodra ze de baby heeft. De aanwezigheid van Earl, Becky en Dawn, en zelfs de vrouw van Dr. Pomatter, maakt de verloskamer ongelooflijk druk, en Jenna raakt uiteindelijk zo gestrest dat ze het uitschreeuwt. Het toneel wordt stil en donker, totdat plotseling de kreten van de pasgeboren baby te horen zijn. Jenna noemt het meisje “Lulu” en wordt meteen verliefd op haar. Earl, teleurgesteld dat de baby een meisje is, zegt haar dat ze haar belofte om niet meer van Lulu te houden dan van hem, moet nakomen, maar Jenna vertelt hem ronduit dat ze al jaren niet meer van hem houdt en dat ze wil scheiden. Als hij slecht reageert, begeleidt Becky hem uit het ziekenhuis, en zij en Dawn geven Jenna de ruimte zodat ze een moment met Dr. Pomatter kan hebben. Hoewel hij hun relatie graag voor onbepaalde tijd zou willen voortzetten, zegt Jenna hem dat het de zaken te ingewikkeld zou maken en ze weigert nog langer om gewoon “gelukkig genoeg” te zijn en beëindigt de affaire. Toch bedankt ze hem voor de positieve invloed die hij op haar leven had tijdens haar zwangerschap, en in plaats van een zelfgemaakte taart, geeft ze hem een maantaart als laatste geschenk. Jenna merkt op hoe haar kijk op het leven is veranderd door de aanwezigheid van Lulu in haar leven (“Everything Changes”).
Als ze het ziekenhuis verlaat, herinnert Jenna zich het briefje van Joe, en ze opent het om te lezen dat hij haar het eethuis heeft nagelaten, met de vraag of ze een taart naar hem wil noemen. Zo’n twee jaar later is het business as usual in de diner, nu genaamd “Lulu’s Pies,” en Jenna, nu de eigenaar en chef-kok, is tevreden, haar leven eindelijk omgedraaid (“Opening Up (Finale)”).
Muziek
Waitress heeft een originele score, met muziek en teksten van de Amerikaanse singer-songwriter Sara Bareilles. De musical maakt gebruik van een zeskoppig orkest bestaande uit keyboard, piano, cello, gitaar, bas en drums. Naast de musicalnummers van de show nam Bareilles ook de boodschap “turn off your cellphone” van de Broadway-productie op, waarbij ze een deel van haar originele nummer “Cassiopeia” herschreef.
Musicalnummers
2015 A.R.T., Boston Production
Act I
|
Act II
|
2016 Broadway Productie
Act I
|
Act II
|
† Niet opgenomen op originele Broadway-playbill.
Opnames
Sara Bareilles nam haar vijfde studioalbum op, What’s Inside: Songs from Waitress, met nummers uit de musical. Het werd uitgebracht op 6 november 2015, via Epic Records. Het album debuteerde op nummer tien in de U.S. Billboard 200 chart met 30.000 equivalente album eenheden in de eerste week van release, waardoor Barellies haar vijfde Top tien album kreeg. De lead single van het album, “She Used to Be Mine”, werd digitaal uitgebracht op 25 september 2015. Sprekend over de release van het album verklaarde Bareilles dat haar beslissing om een album van de liedjes op te nemen kwam omdat het “voor mij onmogelijk bleek om me voor te stellen de liedjes aan de show te overhandigen voordat ik egoïstisch een manier vond om ze zelf te zingen.”
In april 2016 werd aangekondigd dat er de volgende maand een castalbum zou worden opgenomen. De originele Broadway cast opname werd uitgebracht als digitale download op 3 juni, en de fysieke release volgde op 1 juli 2016. Het album werd geproduceerd door Bareilles, naast Neal Avron en werd opgenomen door DMI Soundtracks.
Track listing
| No. | Titel | Uitvoerder(s) | Lengte |
|---|---|---|---|
| “What’s Inside” | Jessie Mueller, Ensemble | 1:32 | |
| “Opening Up” | Mueller, Keala Settle, Kimiko Glenn, Eric Anderson, Ensemble | 2:32 | |
| “The Negative” | Settle, Glenn, Mueller | 2:28 | |
| “What Baking Can Do” | Mueller, Ensemble | 3:30 | |
| “Club Knocked Up” | Aisha Jackson, Stephanie Torns, Molly Hager, Charity Angél Dawson | 0:46 | |
| “Pomatter Pie” | The Waitress Band | 1:01 | |
| “When He Sees Me” | Glenn, Mueller, Settle, Ensemble | 3:43 | |
| “It Only Takes a Taste” | Drew Gehling, Mueller | 3:09 | |
| “You Will Still Be Mine” | Nick Cordero, Mueller | 2:18 | |
| “A Soft Place to Land” | Mueller, Settle, Glenn | 2:57 | |
| “Never Ever Getting Rid of Me” | Christopher Fitzgerald, Glenn, Ensemble | 2:16 | |
| “Bad Idea” | Mueller, Gehling, Ensemble | 3:07 | |
| “I Didn’t Plan It” | Settle | 2:40 | |
| “Bad Idea (Reprise)” | Gehling, Mueller, Settle, Anderson, Glenn, Fitzgerald, Ensemble | 1:03 | |
| “You Matter to Me” | Gehling, Mueller | 4:21 | |
| “I Love You Like a Table” | Fitzgerald, Glenn, Ensemble | 1:56 | |
| “Take It from an Old Man” | Dakin Matthews, Ensemble | 2:37 | |
| “Dear Baby” | Mueller | 0:37 | |
| “She Used to Be Mine” | Mueller | 4:27 | |
| “Contraction Ballet” | Mueller, Ensemble | 1:02 | |
| “Everything Changes” | Mueller, Settle, Glenn, Ensemble | 3:02 | |
| “Opening Up (Finale)” | Company | 1:44 |
Casts
Drew Gehling en Jessie Mueller in Waitress bij het American Repertory Theater. (Foto: Jeremy Daniel)
De personages en de casts:
| Character | Workshop | American Repertory Theater | Originele Broadway Cast | US Tour Cast |
|---|---|---|---|---|
|
Jenna Hunterson |
Jessie Mueller | Desi Oakley | ||
| Dr. Jim Pomatter | Bryce Pinkham | Drew Gehling | Bryan Fenkart | |
| Earl Hunterson | Andy Karl | Joe Tippett | Nick Cordero | Nick Bailey |
| Becky | Keala Settle | Charity Angel Dawson | ||
| Dawn Williams | Barrett Wilbert Weed | Jeanna de Waal | Kimiko Glenn | Lenne Klingaman |
| Joe | Dakin Matthews | Larry Marshall | ||
| Ogie Anhorn | Christopher Fitzgerald | Jeremy Morse | Christopher Fitzgerald | |
| Cal | Eric Anderson | Ryan G. Dunkin | ||
| Nurse Norma | Amber Iman | Charity Angel Dawson | Maiesha McQueen | |
| Lulu | N/A | Giana Ribeiro
Addison Oken |
Claire Keane
McKenna Keane |
Harper Schmid
Meredith Wakefield |
Notabele vervangers
- Jenna Hunterson: Sara Bareilles, Betsy Wolfe, Katharine McPhee, Stephanie Torns, Nicolette Robinson, Alison Luff, Jordin Sparks
- Dr. Jim Pomatter: Chris Diamantopoulos, Jason Mraz, Erich Bergen, Gavin Creel, Jeremy Jordan
- Earl Hunterson: Will Swenson, Joe Tippett, Ben Thompson
- Dawn: Jenna Ushkowitz, Caitlin Houlahan, Colleen Ballinger
- Becky: Charity Angél Dawson, Maia Nkenge Wilson, NaTasha Yvette Williams
- Joe: Larry Marshall, John Cullum, Lee Willkof, Steve Vinovich, Bill Nolte
- Ogie: Todrick Hall