Het antwoord is ja, we moeten ons eigenlijk zorgen maken over blootstelling aan de grond die is ontstaan uit serpentijngesteente, vooral stof in de lucht. Serpentiniet is een uniek en prachtig gesteente dat zeldzaam is in het grootste deel van de wereld. Hier in Californië hebben we echter het grootste serpentijngesteente van Noord-Amerika en we hebben het tot ons officiële staatsgesteente gemaakt. In de bodem van serpentijn komen vaak veel inheemse soorten voor die zich aan de vreemde eigenschappen ervan hebben aangepast.
Het woord serpentijn verwijst naar het gevlekte, slangachtige patroon dat soms op het gesteente te zien is. De Griekse arts Dioscorides stelde gemalen serpentiniet voor als preventie tegen slangenbeten. Geen gezond idee, zoals u spoedig zult leren.
Het bronmateriaal van serpentiniet, peridotiet, is een gesteente dat bestaat uit opgewellend magma dat grote hoeveelheden ijzer bevat. Onze lokale serpentiniet werd gevormd toen hier nog subductie plaatsvond (een plaat die onder een andere duikt), meer dan 30 miljoen jaar geleden. Terwijl de oceanische plaat onder het continent dook, werd het peridotiet aan intense druk blootgesteld. Maar omdat dit onder water aan de oppervlakte gebeurde, bleven de temperaturen laag. En dat is wat dit gesteente zo bijzonder maakt: het bleef koel onder druk. (Ik wou dat ik dat kon!)
Eerdere geologen in Californië herkenden de economische rijkdommen in serpentiniet. Kwik, nikkel, chroom en magnesiet werden vaak gevonden in de buurt van de ontsluitingen, samen met natuurlijk voorkomende asbestdeeltjes-microscopische naaldvormige kristallen van magnesium-ijzer silicaat. Er zijn verschillende vormen van asbest, maar het meest voorkomende type hier is chrysotiel. Door zijn unieke eigenschappen (treksterkte, flexibiliteit, hitte- en chemische bestendigheid) heeft asbest een aantal waardevolle economische toepassingen: akoestische tegels, vuurvaste bekleding, breeuwen, remblokken, en filters (voor het verwijderen van fijne deeltjes uit chemicaliën, wijn en andere vloeistoffen).
Maar deze slanke kristallen hebben een keerzijde: Ze kunnen zich vastzetten in iemands longen of buikholte en in de loop van twee of drie decennia leiden tot asbestose of mesothelioom van het buikvlies (irritatie van de buikholte). Het is niet duidelijk hoeveel vezels er nodig zijn om longkanker of andere ziekten te veroorzaken, maar elke blootstelling houdt een zeker risico op ziekte in. Kinderen lopen een groter risico omdat hun stofwisseling sneller verloopt en het langer duurt voordat een ziekte zich ontwikkelt.
Om gevaarlijke blootstelling aan het stof te verminderen, moet u serpentijnontsluitingen ongemoeid laten. Zolang de asbestvezels in het gesteente gestabiliseerd blijven, vormen ze geen gevaar. Des te meer reden om ze met rust te laten en gewoon zowel de prachtige rotsen als de diverse inheemse wilde bloemen te bewonderen die gedijen op de bodem die door dit uitgesproken Californische gesteente is gevormd.