Invasief carcinoom

Invasief carcinoom van geen speciaal type (IC-NST)

Synoniemen-invasief ductaal carcinoom (IDC); ductaal; IDC niet anders gespecificeerd (NOS).

IC-NST wordt gediagnosticeerd op basis van uitsluiting van de speciale typen borstkanker; kenmerken die indicatief zijn voor een speciaal type mogen slechts tot 50% van de laesie omvatten. Er zijn geen definiërende inclusiekenmerken van de groep.

Belasting: De diagnose IC-NST vormt het grootste deel van de borstkankers, omdat het alle gevallen omvat die niet in de zogenaamde “speciale type”-categorieën passen; rapporten schatten dit aandeel tussen 40% en 75%. De 5-jaarsoverleving na een diagnose van IC-NST ligt tussen 70% en 90%.

Risicofactoren: Er zijn vele factoren die bijdragen tot het risico op het ontwikkelen van borstkanker, waaronder genetisch risico, milieu en levensstijl. In de eerste plaats vormen de toenemende leeftijd en het vrouwelijk geslacht een risicofactor, evenals een eerdere geschiedenis van invasieve of goedaardige ziekte. Genetische risico’s zijn bijzonder belangrijk voor borstkanker, waarbij de neoplasma’s het gevolg zijn van overgeërfde mutaties in genen met hoge penetrantie zoals BRCA1 en BRCA2. Een groot aantal genoomwijde associatiestudies (GWAS) is uitgevoerd om genetische loci te identificeren die in verband worden gebracht met het risico van borstkanker, waarbij tot op heden meer dan 100 verschillende loci zijn geteld, ook voor specifieke subtypes van borstkanker. De verschillende risico’s als gevolg van de genetische status op verschillende loci zijn onlangs gecombineerd tot een polygene risicoscore voor BRCA1/2-mutatiedraagsters, die de huidige risicovoorspellingsalgoritmen zou kunnen verbeteren en het huidige kankerrisicobeheer beter zou kunnen informeren. Aangenomen wordt dat straling en blootstelling aan chemische stoffen een geringe verhoging van het borstkankerrisico inhouden, terwijl in toenemende mate levensstijlfactoren zoals alcoholgebruik, een hoog adipositasgehalte en verminderde lichaamsbeweging een negatieve invloed hebben op het risiconiveau. De reproductieve voorgeschiedenis vertoont een sterke associatie met het risico van borstkanker; bij vrouwen die vroeg menarcheerden, nullipaar waren of laat voor het eerst bevielen, of laat in de menopauze kwamen, wordt vaker borstkanker gediagnosticeerd. De beschermende effecten zijn specifiek voor de hormoonreceptorstatus; de vroege leeftijd van de eerste voldragen bevalling is alleen beschermend tegen ER (oestrogeenreceptor)-positieve borstkanker. Lactatie werd ooit geacht een sterk beschermend effect op het risico te hebben, maar dit effect is niet zo duidelijk als aanvankelijk werd aangenomen, en langdurige, cumulatieve borstvoeding is wellicht het belangrijkst. Pariteit en borstvoeding veranderen de endogene hormoonprofielen, en het ophouden van de menstruatie (ook in zekere mate tijdens de lactatie) minimaliseert de blootstelling van de weefsels aan hogere oestrogeenniveaus. Klassen van steroïden zoals androgenen, oestrogenen en progestagenen spelen inderdaad een belangrijke rol bij de ontwikkeling van borstkanker. Naast de effecten van endogene hormonen veranderen ook exogene hormonen het risico van een vrouw op borstkanker. Van orale anticonceptiemiddelen en hormoonafgevende intra-uteriene hulpmiddelen is aangetoond dat zij het risico van borstkanker voor vrouwen veranderen. Veranderende formuleringen van orale anticonceptiemiddelen hebben waarschijnlijk de risicostatus verbeterd, zoals voor postmenopauzale hormoonvervangingstherapieën, maar bijkomende variabelen zoals de duur van de therapie beïnvloeden ook het risico. Recente veranderingen in de formuleringen moeten nog prospectief worden geëvalueerd.

Pathologie: De diagnose van een IC-NST is op basis van uitsluiting van alle “speciale typen”; IC-NST vertegenwoordigt een verzameling van alle niet-“speciale” borstkankers. Daartoe zijn er geen bijkomende inclusiecriteria, en de term IC-NST kan tumoren van alle soorten marges (infiltratief, etterend) en architecturen (koorden, trabeculae, clusters, vaste groei) omvatten. Op cellulair niveau gaat de variabiliteit verder, met kernen ofwel uniform of pleomorf; met of zonder prominente nucleoli; mogelijk overvloedig cytoplasma. Mitoses kunnen uitgebreid zijn, of infrequent.

Moleculaire pathologie en genetica: Aangezien de diagnose door uitsluiting wordt gesteld, zijn er geen kenmerkende moleculaire pathologische eigenschappen; IC-NST omvat immers het hele spectrum van moleculaire eigenschappen. Studies naar genexpressieprofilering hebben aangetoond dat IC-NST-tumorprofielen kunnen worden gestratificeerd in verschillende intrinsieke subtypes, zoals basaal, HER2 en luminaal (A en B), een benadering die is ontwikkeld tot een prognostische test met gebruikmaking van het nanoString-panel (ProSigna®). In een baanbrekende studie van het International Cancer Genome Consortium werd het volledige genoom van 560 borstkankers gesequenced en werden 93 somatische borstkanker-drivergenen geïdentificeerd. Samen met het baanbrekende werk van het Cancer Genome Atlas consortium is het duidelijk dat de meest veranderde driver genen bij borstkanker zijn: TP53, PIK3CA, MYC, CCND1, PTEN, en ERBB2. Deze mutaties dienen om de PI3 kinase/AKT signaalroute te activeren en de JUN/MAPK signaalroutes te onderdrukken; cruciale routes in de ontwikkeling van borstkanker. Het landschap van mutatie handtekeningen werd ook gedefinieerd, waarbij 12 basissubstitutie handtekeningen en 6 herschikking handtekeningen werden geïdentificeerd, die het belang van DNA schade herstelprocessen en BRCA1 en BRCA2 mutatie handtekeningen, onder andere, in borstkanker benadrukken.

Micro-omgeving inclusief immuunrespons: Het micro-milieu van de borsttumor omvat extracellulaire matrix, oplosbare factoren (cytokinen, hormonen) en een verscheidenheid van celtypes waaronder fibroblasten, endotheelcellen, en immuuncellen. IC-NST kan zich presenteren met het spectrum van immuuninfiltraten (van schaars tot hevig).