Hoe krijg ik peuter zover dat ze haar flesje opgeeft?

Die Lisa,
Je dochter laat je weten dat ze melk associeert met de fles en geen zin heeft om uit een beker te drinken.
De meeste kinderartsen willen dat kinderen met 24 maanden worden gespeend, en om tandbederf te voorkomen, wil je niet dat ze nu al met de fles in slaap valt. Maar u hebt wel de tijd om de overgang geleidelijk te laten verlopen, wat het proces voor iedereen gemakkelijker zal maken.
De overgang van de fles naar de beker is een proces waarbij uw kind bereid moet zijn om melk uit de beker te drinken en meer calorieën in de vorm van voedsel tot zich moet nemen. Het vereist ook een emotionele overgang en het loslaten van het belangrijkste troostobject (naast jou, natuurlijk!). De beste manier om dit te bereiken is op een geleidelijke, liefdevolle manier. Het is een groot verlies voor kinderen als hun de fles wordt afgenomen.
Er zijn veel geleidelijke methoden, die er in feite op neerkomen dat je het patroon van je kind verandert door het flesgebruik te beperken. Met andere woorden, laat je kind niet rondlopen met de fles, gebruik hem alleen op een bepaalde plaats. Begin het te scheiden van de slaaproutine, zodat ze er niet mee in slaap valt. Geef haar de fles, poets haar tanden, en kalmeer haar dan in slaap met muziek en schommelen.
Maar ik denk dat de beste manier is om haar geleidelijk haar interesse in de fles te laten verliezen door haar melk te verdunnen op hetzelfde moment dat je haar geleidelijk melk uit een beker laat drinken. Dit is hoe:
1. Probeer Nubie-cups of een andere beker met een zachte speen zoals bij een fles. Uw dochter zal zich nog steeds verzetten tegen de melk in de beker, dus u moet het op de een of andere manier anders maken dan gewone melk, in het begin. Dit is tijdelijk, want je zult de melk geleidelijk weer verdunnen tot gewone melk. Je kunt de melk anders maken door een beetje natuurlijke voedingskleurstof te gebruiken om de melk een kleur te geven die zij lekker vindt. Maar omdat de kleur tijdelijk is, noem de melk dan geen “blauwe melk” of wat dan ook, maar noem het haar “speciale melk”.

2. Introduceer de beker met grote opwinding. Doe nooit iets anders in deze beker dan melk. Houd haar vast en knuffel haar, en speel met haar, terwijl ze drinkt uit de Nubie, zodat ze het associeert met dezelfde gevoelens van troost die ze krijgt van haar fles.

3. Zodra zij gelukkig is met het drinken van haar “speciale” melk op een regelmatige basis, begin dan met het verminderen van de hoeveelheid kleur. Doe dit zeer geleidelijk, over een periode van een maand. Gebruik het bekertje elke kans die ze krijgt.

4. Begin ondertussen de melk in haar flesje te verdunnen met water, zodat het dunner en dunner wordt. Doe dit ZEER geleidelijk, over een periode van een maand.

Op den duur drinkt uw dochter melk uit haar beker en water uit haar flesje. Wat maakt het dan nog uit als ze haar flesje opgeeft? Als het haar troost, dat is prima. Ze kan het zelfs mee naar bed nemen, want het zal haar tanden niet doen rotten!

Blijf haar natuurlijk wel “echt” eten geven tijdens de maaltijden, zodat ze leert eten en drinken. Uiteindelijk zul je haar ook van de nubie moeten afspenen. Als het zover is, knip je de speen een beetje af, zodat de zuigkracht verandert en het meer een beker wordt en minder een fles. Maar die overgang is nog ver weg!
Dr. Laura

Die Lisa,
Sommige mensen zouden gruwelen bij het idee om chocolademelk te introduceren. Mijn zoon heeft nooit suiker gehad tot hij drie was, maar mijn dochter heeft voor het eerst ijs gehad toen hij twaalf maanden was. Het hangt af van de prioriteiten van je gezin. Persoonlijk zou ik me meer zorgen maken over de cafeïne in cacao dan over de zoetstof, vooral omdat je altijd een beetje berkensuiker kunt gebruiken, in plaats van gewone suiker. Berken suiker heeft niet dezelfde slechte effecten op bloedsuiker, tanden, etc als rietsuiker heeft. Je kunt echter hetzelfde resultaat krijgen door de cacao over te slaan en een heel klein beetje berkensuiker te gebruiken, samen met de natuurlijke voedingskleurstof.
Ik wil er wel aan toevoegen dat het veranderen van melk in wezen een truc is om je kind het bekertje aantrekkelijker te laten vinden en de fles minder troostend. Er is niets mis mee als je kind geen slechte reactie heeft op natuurlijke kleurstoffen, wat bij de meeste kinderen niet het geval is. (Ik zou kinderen nooit gewone voedingskleurstof geven, waar veel kinderen wel een slechte reactie op hebben.)

Zodra je echter zoetstof aan de melk gaat toevoegen, moet je het idee om je kind aan het snoepen te krijgen – zelfs als je de melk weer verdunt en haar weer aan de gewone melk krijgt – afwegen tegen het idee dat je kind overstuur raakt van het opgeven van haar belangrijkste troostobject. Kinderen kunnen hun flesje opgeven zonder deze kunstgreep. Als je kind de beker met melk zonder zoetstof niet accepteert, kun je overwegen om haar alleen sap en water in haar beker te geven, terwijl je haar van de fles afhelpt. Uiteindelijk zal ze melk uit de beker vrijwel zeker accepteren, en in de tussentijd kan aan haar behoefte aan calcium en eiwitten worden voldaan met yoghurt en kaas.
Als je deze weg kiest, raad ik je aan geleidelijk te werk te gaan. Met andere woorden, begin met het beperken van het flesgebruik tot bepaalde tijden van de dag. Als uw dochter haar fles op andere tijden wil, zeg haar dan vriendelijk dat het geen tijd is voor de fles en bied haar de beker aan als vervanging. Als ze gooit, zeg dan vriendelijk dat ze de beker nu niet wil, maar de fles. Bevestig nogmaals dat het nog geen tijd is voor de fles en vertel haar wanneer ze haar fles wel kan krijgen. Als ze protesteert en huilt, bied haar dan empathie. Als je haar mag vasthouden terwijl ze huilt, des te beter.

Vaak huilen kinderen om de fles, om vervolgens van je schoot af te springen en vrolijk verder te gaan met hun ochtend. Haar van streek laten raken over de fles in de veiligheid van je armen is een geschenk aan je dochter dat haar zal helpen sneller door haar verlangen heen te komen. Ze kan zelfs van de gelegenheid gebruik maken om andere opgekropte onvrede te lozen. Ik hoorde van een jongetje dat wachtte tot hij voor het slapen gaan zijn flesje mocht krijgen, er een beetje van dronk, dan zijn flesje verstopte en in de armen van zijn moeder klom om nog meer te huilen over het gemis.Hij had al ontdekt hoe goed het voelde om al zijn overstuurte gevoelens eruit te laten, wat voor hem alleen mogelijk was in de liefdevolle armen van zijn moeder.
Als je dochter eraan gewend is dat ze het flesje alleen op bepaalde tijden van de dag krijgt, wil je het flesje misschien beperken tot bepaalde plekken. Misschien wilt u haar ook altijd knuffelen als ze de beker drinkt, maar niet de fles. Je zult ook nieuwe routines moeten ontwikkelen om haar te troosten als ze zich bezeert of moe is, waarbij de fles niet nodig is.
Het punt is dat je je kind zult moeten helpen bij dit spenproces en dat je het geleidelijk moet doen, maar dat het heel goed te doen is. Veel succes! Dr. Laura