Conjunctivitis – ook bekend als pink – is een aandoening waarbij het beschermende membraan dat het ooglid bekleedt en de buitenkant van het oog bedekt, het bindvlies genaamd, ontstoken raakt. NYU Langone oogartsen zijn bedreven in het identificeren en helpen van mensen bij het omgaan met deze veel voorkomende aandoening.
Conjunctivitis kan mensen van elke leeftijd treffen. Het heeft de neiging zich gemakkelijk te verspreiden onder mensen die samenwerken of samenwonen.
Oorzaken
Er zijn verschillende oorzaken van conjunctivitis, en onze oogartsen zijn ervaren in het identificeren van deze oorzaken. Als u symptomen heeft, ga dan zo snel mogelijk naar uw oogarts.
Virussen
Virussen die verkoudheid veroorzaken zijn de meest voorkomende oorzaak van bindvliesontsteking. Net als andere slijmvliezen, zoals de neus en de oren, is het bindvlies in uw oog kwetsbaar voor infectieuze agentia.
Virale conjunctivitis begint meestal in één oog, maar kan zich gemakkelijk verspreiden naar het andere oog. De aandoening kan tot twee weken besmettelijk blijven, maar gaat meestal binnen enkele dagen tot twee weken vanzelf over.
Symptomen zijn onder meer roodheid in het oog, jeuk, en heldere, waterige afscheiding. Veel mensen met virale conjunctivitis merken dat hun oogleden samengeplakt zitten of dat hun zicht wazig is als ze ’s morgens wakker worden. Dit komt door de afscheiding die zich ophoopt op de oogleden terwijl u slaapt.
Bacteriële infecties
Bacteriële conjunctivitis komt vaak voor bij volwassenen en wordt meestal veroorzaakt door stafylokokken- en streptokokkenbacteriën. Net als de virale vorm is bacteriële conjunctivitis zeer besmettelijk.
De meeste stammen van bacteriële conjunctivitis zijn mild en gemakkelijk te behandelen, maar sommige stammen kunnen tot ernstige oogproblemen leiden als ze niet meteen worden behandeld. Bijvoorbeeld, gonokokken conjunctivitis wordt veroorzaakt door dezelfde bacterie die leidt tot de seksueel overdraagbare ziekte gonorroe. Deze bacteriën kunnen het hoornvlies binnendringen, het doorzichtige oppervlak dat de voorkant van het oog bedekt.
Symptomen zijn onder meer roodheid, ongemak, jeuk, en dikke, pusachtige, gele afscheiding. Net als bij virale conjunctivitis kunt u bij het ontwaken moeite hebben met het openen van uw ogen vanwege de kleverige ophoping van afscheiding op de oogleden.
Bacteriële conjunctivitis kan leiden tot gezichtsverlies als het niet onmiddellijk en agressief wordt behandeld met antibiotica op recept.
Allergieën
Allergische conjunctivitis, die niet besmettelijk is, ontstaat wanneer het bindvlies een ontstekingsreactie vertoont op bepaalde allergenen, zoals pollen, stof, schimmel, of huidschilfers van huisdieren. Wanneer u aan deze allergenen wordt blootgesteld, geeft uw lichaam een chemische stof af die histamine wordt genoemd, wat roodheid, tranen en jeuk in het oog veroorzaakt.
Veel van deze allergenen komen alleen in bepaalde perioden van het jaar of in specifieke omgevingen voor. Andere allergenen, waaronder sigarettenrook en huidschilfers van huisdieren, kunnen uw ogen het hele jaar door irriteren. Symptomen van allergie-gerelateerde conjunctivitis zijn intense jeuk en draderige, slijmerige, heldere of witte afscheiding.
Oogirriterende stoffen
Als u wordt blootgesteld aan rook, chemische dampen of andere irriterende stoffen, kunt u een soort conjunctivitis ontwikkelen die niet besmettelijk is. Veel voorkomende oogirriterende stoffen zijn onder meer tweedehands sigarettenrook, rook van een open haard of een houtkachel, en chloor. De symptomen zijn roodheid, branderigheid, pijn en tranen.
Een giftige chemische irriterende stof, zoals zuur of bleekwater, die in het oog komt, kan ernstig letsel veroorzaken en moet onmiddellijk worden behandeld om complicaties te voorkomen. Mensen met een chemische brandwond hebben meestal rode ogen en hebben pijn. Zij kunnen ook overmatig tranen en gevoeligheid voor licht hebben. Deze mensen kunnen schade hebben aan het epitheel, de laag cellen die het hoornvlies bedekt en beschermt.
Als uw oog rood is door blootstelling aan een chemische irriterende stof en u pijn heeft, ga dan naar de dichtstbijzijnde spoedeisende hulp.
Diagnostische tests
Vaak kan uw oogarts de diagnose conjunctivitis stellen door simpelweg uw oog te onderzoeken. Aan de hand van uw symptomen kan hij of zij meestal vaststellen of de ontsteking het gevolg is van een virale of bacteriële infectie. Hij of zij kan de volgende onderzoeken uitvoeren om de diagnose te bevestigen:
Medische voorgeschiedenis
Uw oogarts kan veel oorzaken van conjunctivitis uitsluiten door simpelweg te vragen naar uw symptomen en hoe deze zijn ontstaan. Hij of zij vraagt ook of u in nauw contact bent geweest met andere mensen die conjunctivitis hebben en of er een irriterende stof in contact is gekomen met uw oog.
Slitlamponderzoek
Merendeel van de tijd kan uw arts conjunctivitis diagnosticeren met behulp van een spleetlamp – een instrument dat bestaat uit een microscoop en een hoogenergetische lichtbundel. Tijdens een spleetlamponderzoek schijnt uw oogarts met een dunne lichtstraal in uw oog. Met deze bundel kan de oogarts het hele oog onderzoeken, inclusief het bindvlies, de sclera (het oogwit), de iris en het hoornvlies.
Voor een gedetailleerdere blik op het oog kan de oogarts een druppel van een gele kleurstof, fluoresceïne genaamd, in uw oog doen, waardoor hij of zij eventuele schade aan het oogoppervlak kan zien.
Visual Acuity Tests
Dokters controleren ook of conjunctivitis uw gezichtsvermogen heeft aangetast door het uitvoeren van een gezichtsscherpte test. Deze test controleert hoe goed u letters of symbolen kunt lezen op een afstand van 20 meter, terwijl u één oog tegelijk bedekt.
oogcultuur
Als u al langer dan twee of drie weken conjunctivitis heeft en het niet vanzelf of met behulp van thuisbehandelingen is overgegaan, kan uw arts een oogcultuur willen uitvoeren. Tijdens dit onderzoek neemt uw arts met een wattenstaafje een monster van de cellen aan de binnenkant van uw oogleden en stuurt dit naar een laboratorium om door een patholoog te worden onderzocht.
Een patholoog, die ziekten onder een microscoop bestudeert, kan vaststellen of uw conjunctivitis door virussen of bacteriën wordt veroorzaakt. Dit helpt uw arts de meest effectieve behandeling te bepalen.