Wszystkie sporty mają prawa, zasady i przepisy, a w zależności od tego, jaki sport grasz, jeśli zrobisz coś, co narusza je, jest prawdopodobne, że będzie jakiś rodzaj przepadku lub kary. W piłce nożnej, najczęstszą karą jest rzut wolny dla drużyny przeciwnej, gdzie mogą umieścić piłkę i przekazać ją lub strzelać na bramkę.
Jeśli faul lub naruszenie jest wystarczająco poważne, sędzia ma inne sankcje, które może dać graczowi popełniającemu to, i są to ostrzeżenie lub odesłanie. W tym miejscu w życie wchodzi system kolorowych kartek, aby każdy zaangażowany w grę, włączając w to samego zawodnika, wiedział, co to jest. Mamy zamiar przyjrzeć się, jak system kartek działa w piłce nożnej, a w szczególności wyjaśnić, co oznacza żółta kartka.
Uwaga – To jest żółta kartka
Zaczniemy od tego, że kiedy sędzia pokazuje żółtą kartkę zawodnikowi w meczu piłki nożnej, oznacza to, że zawodnik został upomniany. Innym wyrażeniem, które jest często używane do opisania tego jest to, że gracz został „zarezerwowany”. Termin ten odnosi się do faktu, że wielu sędziów nosi przy sobie mały notatnik, do którego wpisują między innymi nazwiska zawodników, których upomnieli.
Słowo „uwaga” może często oznaczać, że ktoś po prostu przemówił do ciebie, aby cię przed czymś ostrzec, i często zobaczysz to w meczu. Jeśli gracz popełnia faul, sędzia może mówić do nich, aby ostrzec ich przed przekroczeniem ponownie, i choć może to pasować do słownikowej definicji ostrzeżenia, to nie jest oficjalne ostrzeżenie w kategoriach dyscyplinarnych zasad piłki nożnej. Oficjalna „uwaga” w meczu piłki nożnej występuje tylko wtedy, gdy gracz jest pokazana żółta kartka.
Oto szybka lista powodów, dla których gracz otrzyma żółtą kartkę:
– Spowodowanie opóźnienia we wznowieniu gry
– Uporczywe naruszanie przepisów
– Nie cofnięcie się na wymaganą odległość przy rzutach wolnych
– Niesportowe zachowanie
– Ponowne wejście na boiskoWejście na boisko bez pozwolenia sędziego
– Opuszczenie boiska bez pozwolenia sędziego
– Niezgoda na grę słowem lub czynem
Dwa razy żółta równa się czerwona
Ostateczną sankcją, jaką sędzia może nałożyć na zawodnika piłki nożnej jest odesłanie go z boiska, i w ten sposób, że gracz nie może brać dalszego udziału w grze. Oznacza to, że zespół, dla którego grał, ma ogromną niekorzyść w tym, że będą grać resztę meczu z mniejszą liczbą graczy niż opozycja, zakładając, że opozycja nadal ma swój pełny skład 11 graczy na boisku.
Aby wskazać, że gracz jest odesłany, sędzia pokaże im czerwoną kartkę. Najczęstszym sposobem na ukaranie zawodnika czerwoną kartką jest popełnienie przez niego drugiego przewinienia zasługującego na żółtą kartkę, po otrzymaniu już żółtej kartki, wcześniej w meczu. Kiedy to nastąpi, zobaczysz, że sędzia najpierw pokaże żółtą kartkę, a następnie czerwoną.
Jeśli przewinienie jest uznane za wystarczająco poważne, sędzia może wystawić czerwoną kartkę zawodnikowi i wysłać go z pola gry, bez wcześniejszego otrzymania żółtej kartki. Przewinienia, za które otrzymuje się tak zwaną „czerwoną kartkę”, to: brutalne zachowanie, używanie wulgarnego języka wobec sędziów oraz uniemożliwienie zdobycia bramki. Przykładem tego ostatniego jest sytuacja, gdy obrońca fauluje przeciwnika, który jest czysto na bramce.
Historia żółtych kartek
Osobą najbardziej odpowiedzialną za wprowadzenie żółtych i czerwonych kartek był angielski sędzia Ken Aston. Aston sędziował szczególnie zacięty mecz podczas Mistrzostw Świata w 1962 roku i odkrył, że bariera językowa między nim a chilijskimi i włoskimi zawodnikami, którzy nie mówili po angielsku, sprawiła, że niezwykle trudno było mu utrzymać dyscyplinę, zwłaszcza gdy musiał odesłać zawodnika.
Aston stał się świadomy innego incydentu podczas Mistrzostw Świata w 1966 roku, kiedy to angielski piłkarz Jack Charlton został ukarany przez argentyńskiego sędziego, ale nie był tego świadomy, dopóki nie przeczytał o tym w gazecie. Te kwestie związane z zamieszaniem, czy gracz został upomniany czy odesłany, zaniepokoiły Astona i przekonały go, że potrzebny jest lepszy system.
Dlaczego londyńska ulica jest odpowiedzialna za żółte i czerwone kartki
Jednego dnia podczas jazdy wzdłuż Kensington High Street w Londynie, Ken Aston podszedł do zestawu świateł drogowych, które w Wielkiej Brytanii są kolorowe, czerwone, bursztynowe i zielone. Kiedy patrzył na światła, nagle dostał inspiracji dla systemu kolorowych kart. Na drodze, pomarańczowe światło oznaczało 'Zwolnij’, lub uspokój się, jak to ujął, jeśli zastosować je do piłkarza. Czerwone światło oznaczało „Stop”, lub przestać grać, bo jesteś sent off.
Zabrał ten pomysł do Komitetu Sędziowskiego FIFA, a prawodawcy piłki nożnej wziął pomysł na kolorowe karty na pokładzie. Zdecydowano, że będą one w kolorze żółtym i czerwonym, zamiast bursztynu i czerwieni. Żółta kartka oznaczałoby gracz został ostrzeżony, a czerwona kartka oznaczałaby zwolnienie.
Pierwsze użycie żółtych i czerwonych kartek wystąpił na 1970 FIFA World Cup w Meksyku. Wątpliwe wyróżnienie bycia pierwszym w historii odbiorcą żółtej kartki poszedł do Związku Radzieckiego Evengi Lovchev. Niesamowite, nie czerwone kartki zostały wydane podczas całego turnieju, który wielu wzięło jako dowód, że system żółtych kartek działa.
Żółte i czerwone kartki zostały wykorzystane ponownie na Mistrzostwach Świata w 1974 roku w Niemczech Zachodnich i to w meczu z udziałem gospodarzy, że pierwsza czerwona kartka została wydana. Chile byli przeciwnicy i podczas gry, chilijski gracz Carlos Caszely został wydany z dwoma żółtymi kartkami, a jak teraz wiesz, oznaczało to czerwoną kartkę, a on został sent off.
Od tego czasu żółte i czerwone kartki zostały wykorzystane w każdym turnieju i ligi na całym świecie i dając komuś żółtą lub czerwoną kartkę nawet wszedł do naszego języka, aby oznaczać, że jesteśmy dając komuś ostrzeżenie lub pozbywając się ich, w zależności od okoliczności.
.