De meest voorkomende soorten voorafgaande richtlijnen zijn het levenstestament en de duurzame volmacht voor gezondheidszorg (soms ook bekend als medische volmacht).
Er zijn vele vormen van voorafgaande richtlijnen. Sommige volgen de formulieren in de staatswet, andere worden opgesteld door advocaten of zelfs door de patiënten zelf. Staatswetten en rechtbanken beslissen of deze documenten geldig zijn. Alle staten en het District of Columbia hebben wetten over advance directives. Zorg ervoor dat u op de hoogte bent van de specifieke vereisten voor het schrijven van wettelijke advance directives in uw staat.
Voordat u een voorafgaande richtlijn opstelt, wilt u praten met uw zorgverlener, uw naasten en ten minste één persoon die u mogelijk wilt kiezen als uw gevolmachtigde of agent (vervangende beslisser). Vertel hen over uw situatie, wensen en angsten, omdat zij degenen zijn die zullen helpen uw wensen uit te voeren als u niet in staat bent om dit te doen.
U kunt meestal formulieren voor advance directive krijgen van de vereniging van advocaten in uw staat, of van Caring Connection (onderdeel van de National Hospice and Palliative Care Organization). Bovendien, wanneer u klaar bent om uw advance directive in te vullen, kan uw gezondheidszorgteam u misschien helpen.
Het levenstestament
Het levenstestament is een wettelijk document dat wordt gebruikt om bepaalde toekomstige beslissingen over de gezondheidszorg alleen te vermelden wanneer een persoon niet in staat is om de beslissingen en keuzes zelf te maken. Het levenstestament wordt alleen gebruikt aan het einde van het leven als een persoon terminaal ziek (niet te genezen) of permanent bewusteloos is. In de wilsverklaring wordt beschreven welke medische behandeling de betrokkene in deze situaties wel of niet wil krijgen. Er kan in worden beschreven onder welke voorwaarden een poging tot levensverlenging moet worden gestart of gestopt. Dit is van toepassing op behandelingen met inbegrip van, maar niet beperkt tot dialyse, sondevoeding of daadwerkelijke levensondersteuning (zoals het gebruik van ademhalingsmachines).
Voordat uw zorgteam uw levenstestament gebruikt om medische beslissingen te begeleiden, moeten 2 artsen bevestigen dat u niet in staat bent om uw eigen medische beslissingen te nemen en dat u zich in een medische toestand bevindt die door uw staatswet wordt gespecificeerd als terminale ziekte of permanente bewusteloosheid.
Er zijn veel dingen om over na te denken bij het schrijven van een levenstestament. Deze omvatten:
- Als u het gebruik van apparatuur zoals dialysemachines (niermachines) of ventilatoren (ademhalingsmachines) wilt om u in leven te helpen houden.
- Do not resuscitate orders (instructies om geen reanimatie te gebruiken als de ademhaling of hartslag stopt).
- Als u vloeistof of vloeistof wilt (meestal via een infuus) en / of voedsel (sondevoeding in uw maag) als u niet meer zou kunnen eten of drinken.
- Als u behandeling wilt tegen pijn, misselijkheid of andere symptomen, zelfs als u geen andere beslissingen meer kunt nemen (dit wordt troostzorg of palliatieve zorg genoemd).
- Als u na uw dood uw organen of andere lichaamsweefsels wilt doneren.
Het is belangrijk om te weten dat ervoor kiezen om geen agressieve medische behandeling te krijgen iets anders is dan het weigeren van alle medische zorg. Een persoon kan nog steeds behandelingen krijgen zoals antibiotica, voedsel, pijnstillers of andere behandelingen. Het is gewoon dat het doel van de behandeling comfort wordt in plaats van genezing.
U kunt een levenstestament op elk moment beëindigen of terugnemen.
Wetten over levenstestamenten verschillen van staat tot staat. Zorg ervoor dat u de specifieke wetten van uw staat kent. Als u het grootste deel van uw tijd in meer dan één staat doorbrengt, moet u met uw zorgverlener spreken en de wetten van elk van de staten bekijken. Controleer ook uw staat, zodat u weet of u uw levenstestament moet vernieuwen, en zo ja, hoe vaak u dit moet doen.
Duurzame volmacht voor gezondheidszorg / medische volmacht
Een duurzame volmacht voor gezondheidszorg, ook bekend als een medische volmacht, is een juridisch document waarin u een persoon als gevolmachtigde (agent) benoemt om al uw beslissingen over gezondheidszorg te nemen als u hiertoe niet in staat bent. Voordat een medische volmacht kan worden gebruikt om medische beslissingen te begeleiden, moet de arts van een persoon verklaren dat de persoon niet in staat is om zijn eigen medische beslissingen te nemen.
Als u niet meer in staat bent om uw eigen beslissingen over de gezondheidszorg te nemen, kan uw gevolmachtigde of agent namens u met uw gezondheidszorgteam en andere zorgverleners spreken en beslissingen nemen volgens de wensen of aanwijzingen die u eerder hebt gegeven. Als uw wensen in een bepaalde situatie niet bekend zijn, zal uw gevolmachtigde of agent een beslissing nemen op basis van wat hij of zij denkt dat u zou willen. Als u weer in staat bent om uw eigen medische beslissingen te nemen, kan uw gevolmachtigde (agent) niet namens u medische beslissingen blijven nemen.
De persoon die u als gevolmachtigde of agent benoemt, moet iemand zijn die u goed kent en iemand die u vertrouwt om uw wensen uit te voeren. Uw gevolmachtigde of agent moet begrijpen hoe u beslissingen zou nemen als u daartoe in staat was, en moet zich op zijn gemak voelen om vragen te stellen en namens u te pleiten bij uw gezondheidszorgteam. Zorg ervoor dat u uw wensen in detail met deze persoon bespreekt. U kunt er ook voor kiezen om een reservepersoon te benoemen voor het geval uw eerste keuze niet in staat of bereid is om namens u te handelen.
Duurzame volmachtwetten verschillen van staat tot staat. Praat met uw zorgteam en controleer de wetten van uw staat.
POLST (Physician Orders for Life-Sustaining Treatment)
Een POLST-formulier helpt ook om uw wensen voor de gezondheidszorg te beschrijven, maar het is geen richtlijn vooraf. Een POLST-formulier bevat een reeks specifieke medische opdrachten die een ernstig ziek persoon kan invullen en aan zijn zorgverlener kan vragen om te ondertekenen. Een POLST-formulier behandelt uw wensen in een noodsituatie, zoals de vraag of u in een noodsituatie reanimatie (cardiopulmonale resuscitatie) moet toepassen, of dat u in een noodsituatie naar een ziekenhuis moet gaan en zo nodig aan een beademingsmachine moet worden gelegd, of dat u moet blijven waar u bent en comfortabel moet worden gemaakt.
Een POLST-formulier moet worden ondertekend door een gekwalificeerd lid van uw gezondheidszorgteam, zoals uw arts. Hulpverleners, zoals paramedici en EMT’s (Emergency Medical Technicians), kunnen geen gebruik maken van een advance directive, maar ze kunnen wel een POLST-formulier gebruiken. Zonder een POLST-formulier zijn hulpverleners verplicht om alle mogelijke behandelingen te geven om u in leven te houden.
POLST-formulieren zijn alleen in sommige staten beschikbaar. U kunt nagaan of uw staat is opgenomen en meer te weten komen op http://www.polst.org. Als u een POLST-formulier wilt, praat dan met uw zorgteam over uw wensen.
Do not resuscitate (DNR) orders
Resuscitatie betekent dat medisch personeel zal proberen uw hart en ademhaling weer op gang te brengen met behulp van methoden zoals CPR (cardiopulmonale reanimatie) en AED (automatische externe defibrillator). In sommige gevallen kunnen ze ook levensondersteunende apparatuur zoals beademingsmachines gebruiken. (Zie Wat is een levensondersteunende medische behandeling? in Veelgestelde vragen over geavanceerde richtlijnen.
In het ziekenhuis
Een opdracht tot niet-reanimeren (Do Not Resuscitate of DNR) betekent dat als u stopt met ademen of als uw hart stopt, er niets zal worden gedaan om u in leven te houden. Als u in het ziekenhuis bent, kunt u uw arts vragen een DNR-opdracht aan uw medisch dossier toe te voegen. U kunt hier alleen om vragen als u niet wilt dat het ziekenhuispersoneel u probeert te reanimeren als uw hart of ademhaling stopt. Sommige ziekenhuizen vereisen elke keer dat u wordt opgenomen een nieuw DNR-formulier, dus het kan zijn dat u dit elke keer moet vragen als u naar het ziekenhuis gaat. Maar vergeet niet dat dit DNR-gebod alleen geldig is zolang u in het ziekenhuis bent. Buiten het ziekenhuis ligt het iets anders.
Buiten het ziekenhuis
Vraag uw zorgverlener hoe u een portefeuillekaart, armband of andere DNR-documenten kunt krijgen om te bewaren wanneer u thuis bent of niet in het ziekenhuis bent. Sommige staten hebben standaard DNR-formulieren die bedoeld zijn om buiten het ziekenhuis te gebruiken. De extramurale DNR is bedoeld voor EMS-teams (Emergency Medical Service). Tenzij u een geldige en zichtbare DNR-opdracht hebt, zijn de ambulanceteams die oproepen van 911 beantwoorden, verplicht om te proberen het leven op elke mogelijke manier te reanimeren en te verlengen. Een extramurale DNR moet door zowel de patiënt als de zorgverlener worden ondertekend. Bespreek met uw gezondheidszorgteam of u een DNR-opdracht bij u wilt houden.
Orgaan- en weefseldonatie
Orgaan- en weefseldonatie kan worden opgenomen in uw advance directive. Veel staten verstrekken ook orgaandonorkaarten of voegen notities toe aan uw rijbewijs.