Op 10 maart 1864 tekent President Abraham Lincoln een kort document waarin hij de toenmalige Generaal-Majoor Ulysses S. Grant officieel bevordert tot de rang van Luitenant-generaal van het Amerikaanse leger.S. Army, waarmee de toekomstige president de taak krijgt om alle troepen van de Unie tegen het leger van de Confederatie te leiden.
De rang van luitenant-generaal was sinds 1798 niet meer officieel gebruikt; toen wees president John Adams de post toe aan voormalig president George Washington, in afwachting van een mogelijke Franse invasie van de Verenigde Staten. Een van Grant’s voorgangers in de Burgeroorlog, Winfield Scott, had de rang kort verdiend, maar de benoeming was slechts tijdelijk – in feite was het gebruik van de rang opgeschort na de dood van George Washington in 1799.
LEES MEER: 10 Things You May Not Know About Ulysses S. Grant
In 1862 vroeg Lincoln het Congres om de rang van luitenant-generaal nieuw leven in te blazen om onderscheid te maken tussen de generaal die de leiding had over alle strijdkrachten van de Unie en andere generaals van gelijke rang die onder hem in het veld dienden. Ook het Congres wilde de rang van luitenant-generaal weer invoeren, maar alleen als Lincoln de rang aan Grant zou geven. Lincoln had andere ideeën.
Lincoln gaf er de voorkeur aan om toenmalig bevelvoerend generaal Henry Halleck te bevorderen om het leger van de Unie te leiden, dat geplaagd werd door een reeks van ineffectieve leiders en verschrikkelijke verliezen in de strijd. Hij was terughoudend om Grant te bevorderen en het risico te lopen de populariteit van de generaal op te vijzelen; op dat ogenblik gonsde het in Washington van de geruchten dat vele noordelijke senatoren overwogen Grant te nomineren in plaats van Lincoln op de Republikeinse Nationale Conventie van 1864. Nadat Grant het idee om zich kandidaat te stellen voor het presidentschap publiekelijk had verworpen, legde Lincoln zich neer bij de keuze van het Congres en stemde ermee in Grant de herwonnen rang te geven. Als luitenant-generaal van het Amerikaanse leger was Grant alleen verantwoording verschuldigd aan Lincoln. Grant, die door troepen en burgers werd gerespecteerd, won Lincolns vertrouwen en dwong in 1865 de overgave van het Zuiden af.
Hoewel Grant een onderscheiden carrière in het leger genoot, schreef hij later dat hij nooit bewust voor het leven van een soldaat had gekozen. Als student aan West Point had hij nooit verwacht af te studeren, laat staan dat hij het hele Amerikaanse leger zou aanvoeren in een wanhopige maar uiteindelijk succesvolle strijd om de Unie te behouden.
In 1869 werd Grant de 18e president van de Verenigde Staten.
