Paula Abdul Net Worth

Hoeveel is Paula Abdul waard?

Over Paula Abdul

Van Laker-meisje tot popsensatie uit de jaren ’80, verdween ze in de jaren ’90 van de radar voordat ze in 2002 groots terugkwam met lovende woorden (soms onsamenhangend) als jurylid bij American Idol. Ze ging van Forever Your Girl in de jaren ’80 naar Amerika’s favoriete slissende jurylid in de zangrealityshow American Idol in het nieuwe millennium. Hoewel ze niet altijd ‘Straight Up’ was met haar jurering, was Paula Abdul’s optimisme de perfecte aanvulling op Simon Cowell’s vernietigende kritiek – en zorgde voor eindeloos entertainment door hun bizarre haat-liefde verhouding.

Dancing (And Cheering) To The Top

Geboren als Paula Julie Abdul in San Fernando, Calif, leefde Abdul het gecharmeerde leven van een getalenteerde danseres en cheerleader op de middelbare school. Onder invloed van Broadway-grootheden als Fred Astaire, Bob Fosse en Debbie Allen, zette Abdul al op jonge leeftijd haar zinnen op een carrière in de dans en keek nooit meer om.

Haar grote doorbraak kwam toen de toenmalige eerstejaarsstudente een plek won als Laker meisje. Ze stopte prompt met haar studie omroep aan de Universiteit van Californië-Northridge om haar kunsten te vertonen voor het publiek in haar woonplaats. Abdul’s talent en ambitie leidden haar al na drie maanden bij de ploeg tot de plek van hoofdchoreograaf.

Het leven als een Lakers Girl was leuk, maar Abdul had haar oog op een grotere prijs: wereldwijd supersterrendom. Ze verliet de Lakers Girls na zes maanden en sloot zich onmiddellijk aan bij The Jacksons om hun single ‘Torture’ te choreograferen. Tito, Jermaine, Jackie en Marlon vonden haar werk blijkbaar goed – ze vroegen haar al snel om in te tekenen als de hoofdchoreograaf van hun ‘Victory’ tour. Abdul werd al snel een van de meest gevraagde choreografen in Hollywood. Ze hielp enkele van de meest iconische dansscènes van de jaren ’80 te creëren, waaronder Janet Jackson’s ‘Control’ en de pianoscène van Tom Hanks in ‘Big’.

Forever Your Girl

Het duurde niet lang voordat Abdul besloot dat ze achter de schermen vandaan wilde breken en een begrip wilde worden. Ze nam een demo op met geld dat ze gespaard had van haar choreograaf optredens. Haar stem was allesbehalve uitzonderlijk, maar haar danstalenten en pop-gedreven sound pasten goed in de jaren ’80 MTV cultuur en ze werd al snel getekend bij Virgin Records. Abdul’s eerste plaat, Forever Your Girl, debuteerde in 1988 en steeg langzaam naar de nummer één plaats op Billboard’s Hot 200, gestimuleerd door de hits ‘Straight Up’, ‘Forever Your Girl’, ‘Cold Hearted’ en ‘Opposites Attract’. Haar tweede album, Spellbound, was een groter succes, mede dankzij de video voor de single ‘Rush, Rush’ met een post-Bill & Ted, pre-Matrix Keanu Reeves als Abdul’s devil-may-care love interest.

Falling Star

Ondanks haar persoonlijke succes, was Abdul’s persoonlijke leven een puinhoop. Haar huwelijk met acteur Emilio Estevez eindigde na slechts twee jaar in 1994 en ze gaf toe dat ze aan boulimia leed. Haar problemen werden alleen maar erger in 1995 toen de minder-dan-stralende verkoop van haar vierde album, Head Over Heels, haar relatie met Virgin Records verzuurde en ze verliet het label kort daarna om bij Mercury Records te tekenen. Ook die deal liep stuk, waardoor Abdul voor het eerst in tien jaar geen platencontract meer had.

America’s Idol

Ze verdween uit de schijnwerpers tot ze in 2002 een comeback maakte als jurylid bij American Idol. De zangwedstrijd, de Amerikaanse versie van het Britse Pop Idol, plaatste haar in de iconische juryzetels tussen de zuurpruimende platenbaas Simon Cowell en Randy Jackson. Het debuutseizoen van Idol was een groot succes, mede dankzij talenten als Kelly Clarkson en de excentrieke jurystijlen van Abdul, Cowell en Jackson. Abdul’s “glas half vol” kritieken bezorgden haar de reputatie als het aardige jurylid van de show en veel deelnemers keken naar haar voor advies, waardoor ze de onofficiële rol als “den mother” van American Idol kreeg. Ze tekende een contract voor onbepaalde tijd om bij Idol te blijven na het succes van het eerste seizoen.

Haar stint op Idol was niet zonder controverse. De gediskwalificeerde tweede seizoen deelnemer Corey Clark beweerde in zijn boek uit 2005 dat Abdul haar sex-appeal gebruikte om hem te manipuleren. Hij beweerde dat Abdul hem hielp bij het uitzoeken van kleding, muziek en advies gaf over hoe hij de wedstrijd kon winnen. Abdul wees de geruchten snel van de hand en een onderzoek door Fox en Idol-bedenker Nigel Lythgoe wees uit dat Clark alles had verzonnen.

Haar vermeende verslavingen (of niet-verslavingen, zoals ze beweert) aan zowel alcohol als pijnstillers kwamen ook ter sprake nadat Abdul zich grillig gedroeg op verschillende Idol-evenementen en live in de show. Ze beweerde dat een rugblessure eerder in haar carrière dagelijkse activiteiten pijnlijk maakte, hoewel ze beweerde haar pijn op natuurlijke wijze te hebben genezen. Geruchten bleven het jurylid plagen en werden zelfs een mikpunt voor de show en roddelbladen over beroemdheden.

Life After Idol

Abdul kondigde eind augustus 2009 haar vertrek uit Idol aan, maar haar vertrek betekende niet dat ze de televisie wilde verlaten. Kort na haar aankondiging, presenteerde Abdul VH1’s Divas Live en stak zelfs de draak met haar vervangster, Ellen DeGeneres, met een tongue-in-cheek imitatie van haar kenmerkende dansstijl. Fans misten Abdul tijdens het seizoen 2009-2010 en het leek erop dat Abdul ook de stoel van het jurylid miste – ze verscheen als hoofdjurylid en mentor in het première seizoen van CBS ‘reality show, Live to Dance.

Haar sprankelende persoonlijkheid, en grillig gedrag, zorgt voor een aantal must-see-TV elke week. Niet slecht voor een meisje dat haar weg naar de entertainment business maakte als een cheerleader.

Definiërende Quote “Ik ben nog nooit dronken geweest. Ik heb nog nooit recreatieve drugs gebruikt. Kijk maar naar mijn 20-jarige carrière. Vertel me iemand die van feesten en of drugs houdt, die dat had kunnen doen.”