Doelstelling: Het doel van deze studie was om de overleving te rapporteren en prognostische factoren en resultaten van therapie te bepalen bij vrouwen met chirurgisch stadium II endometriumkanker.
Methoden: Achtenveertig opeenvolgende vrouwen met chirurgische stadium II endometriumkanker behandeld aan de Universiteit van Vermont tussen maart 1984 en maart 1998 werden beoordeeld. De kenmerken van de patiënten, de chirurgische ingreep, de postoperatieve behandeling en de complicaties ervan, en het tumorherval en de behandeling ervan werden geregistreerd. Bovendien werd een formeel onderzoek van hun pathologisch materiaal ter bevestiging van de diagnose uitgevoerd.
Resultaten: De mediane duur van de follow-up was 6,2 jaar. Drie patiënten (6,3%) hadden tumorrecidief en twee (4,2%) overleden aan hun ziekte. De geschatte 5-jaars overall survival en ziektevrije overleving waren 92,1% (SE = 5,5%, 95% betrouwbaarheidsinterval: 81,3, 100%) en 89,9% (SE = 5,8%, 95% betrouwbaarheidsinterval: 78,5%, 100%), respectievelijk. Bij geen van de patiënten die werden behandeld met een totale abdominale hysterectomie gevolgd door bestraling van zowel het gehele bekken als de vaginale manchet (de belangrijkste behandelingslijn voor patiënten bij wie na hysterectomie cervicale betrokkenheid werd vastgesteld, n = 20) of met radicale hysterectomie (de belangrijkste behandelingslijn voor patiënten bij wie vóór hysterectomie cervicale betrokkenheid bekend was, n = 11) was er sprake van tumorrecidief. Bij drie van de 17 (17,6%) patiënten die werden behandeld met totale abdominale hysterectomie gevolgd door bestraling van het gehele bekken (n = 13) of de vaginale manchet (n = 4) trad tumorrecidief op. Het verschil tussen deze twee groepen was statistisch significant (0/31 versus 3/17, P = 0,02). Er was geen verschil in overleving tussen vrouwen met stadium IIA en IIB of vrouwen die een radicale abdominale hysterectomie ondergingen en vrouwen die een totale abdominale hysterectomie ondergingen met postoperatieve bestraling van het bekken en de vaginale manchet. De morbiditeit ten gevolge van de therapie was gering. Leeftijd, diepte van myometriale invasie, tumorhistologie, en graad waren niet significant gerelateerd aan herval.
Conclusies: Overleving van vrouwen met chirurgische stadium II endometriumkanker is uitstekend, vooral onder degenen die werden behandeld met totale abdominale hysterectomie gevolgd door zowel bekken- als vaginale manchet radiotherapie of door radicale abdominale hysterectomie.