Encyclopædia Britannica, Inc.Bekijk alle video’s bij dit artikel
Johannes Kepler, (geboren 27 december 1571, Weil der Stadt, Württemberg -gestorven 15 november 1630, Regensburg), Duits astronoom die drie belangrijke wetten van de planetaire beweging ontdekte, die gewoonlijk als volgt worden aangeduid: (1) de planeten bewegen in elliptische banen met de zon in één brandpunt; (2) de tijd die nodig is om een boog van een planeetbaan te doorkruisen is evenredig met de oppervlakte van de sector tussen het centrale lichaam en die boog (de “oppervlaktewet”); en (3) er is een exact verband tussen de kwadraten van de periodieke tijden van de planeten en de kubussen van de stralen van hun banen (de “harmonische wet”). Kepler zelf noemde deze ontdekkingen geen “wetten”, zoals gebruikelijk zou worden nadat Isaac Newton ze had afgeleid uit een nieuw en heel ander geheel van algemene natuurkundige principes. Hij beschouwde ze als hemelse harmonieën die Gods ontwerp voor het universum weerspiegelden. De ontdekkingen van Kepler veranderden het zonnestelsel van Nicolaus Copernicus in een dynamisch heelal, waarin de zon de planeten actief voortduwt in niet-cirkelvormige banen. En het was Keplers idee van een fysische astronomie dat een nieuw probleem stelde voor andere belangrijke 17e-eeuwse bouwers van wereldsystemen, waarvan Newton de beroemdste was.
Wat was het beroep van Johannes Kepler? Wanneer en hoe is het begonnen?
Johannes Kepler was een astronoom. Hij studeerde aanvankelijk voor theoloog aan de universiteit van Tübingen. Hij raakte zeer geïnteresseerd in astronomie, en zijn wiskundeprofessor Michael Maestlin stimuleerde zijn interesse. Maestlin was een vroege gelover in het idee van Nicolaus Copernicus dat de Aarde en de andere planeten rond de Zon draaien. Hij leerde Kepler alles over de ideeën van Copernicus.
Waar stond Johannes Kepler om bekend?
Johannes Kepler is vooral bekend geworden door zijn drie wetten van de planeetbeweging. Deze wetten zijn:
- Planeten bewegen in banen die de vorm hebben van een ellips.
- Een lijn tussen een planeet en de Zon bestrijkt gelijke oppervlakten in gelijke tijden.
- Hoe lang een planeet erover doet om rond de Zon te gaan, hangt samen met de straal van de baan van de planeet.
Wie heeft Johannes Kepler beïnvloed?
Johannes Kepler en zijn wetten waren van grote invloed op Isaac Newton. Newton kwam met een wet van de zwaartekracht, die stelt dat massa’s elkaar aantrekken met een kracht die omgekeerd evenredig is met het kwadraat van de afstand tussen hen. Newton gebruikte zijn wetten van de zwaartekracht en beweging om de wetten van Kepler af te leiden en te laten zien dat de beweging van de planeten kon worden verklaard met behulp van wiskunde en natuurkunde.
Waar werd Johannes Kepler geboren?
Johannes Kepler werd geboren op 27 december 1571 in de stad Weil der Stadt in het hertogdom Württemberg, nu in Duitsland.
Hoe en waar stierf Johannes Kepler?
Na koorts overleed Johannes Kepler op 15 november 1630 in Regensburg, in het hertogdom Beieren, nu in Duitsland. Hij was naar Regensburg gegaan om rente te innen op Oostenrijkse obligaties die hij had. Zijn graf werd slechts enkele jaren na zijn dood vernield tijdens de Dertigjarige Oorlog.
Tot Keplers vele andere prestaties behoorde een nieuwe en juiste verklaring van hoe het gezichtsvermogen ontstaat; hij ontwikkelde een nieuwe verklaring voor het gedrag van licht in de pas uitgevonden telescoop; hij ontdekte verschillende nieuwe, halfronde veelvlakken; en hij bood een nieuwe theoretische basis voor de astrologie, terwijl hij tegelijkertijd het domein beperkte waarin haar voorspellingen als betrouwbaar konden worden beschouwd. Een opsomming van zijn ontdekkingen doet echter tekort aan het feit dat zij voor Kepler deel uitmaakten van een gemeenschappelijk bouwwerk van kennis. De matrix van theologische, astrologische en natuurkundige ideeën waaruit de wetenschappelijke prestaties van Kepler voortkwamen, is op zichzelf al ongewoon en fascinerend. Toch vereist het hoogst originele karakter van Keplers ontdekkingen een daad van intellectuele empathie van de moderne mens om te begrijpen hoe zulke blijvende resultaten konden voortkomen uit zo’n schijnbaar onwaarschijnlijk complex van ideeën. Hoewel het wetenschappelijke werk van Kepler in de eerste plaats gericht was op de astronomie, werd dat onderwerp zoals het toen werd opgevat – de studie van de bewegingen van de hemellichamen – geclassificeerd als onderdeel van een breder onderzoeksonderwerp dat “de wetenschap van de sterren” werd genoemd. De wetenschap der sterren werd beschouwd als een gemengde wetenschap, bestaande uit een wiskundige en een natuurkundige component en verwant aan andere soortgelijke disciplines, zoals muziek (de studie van de verhoudingen van tonen) en optica (de studie van licht). Het was ook onderverdeeld in theoretische en praktische categorieën. Naast de theorie van de hemelbewegingen had men de praktische constructie van planetaire tabellen en instrumenten; evenzo hadden de theoretische beginselen van de astrologie een overeenkomstig praktisch deel dat zich bezighield met het maken van jaarlijkse astrologische voorspellingen over personen, steden, het menselijk lichaam en het weer. Binnen dit kader maakte Kepler van de astronomie een integraal onderdeel van de natuurfilosofie, maar hij deed dat op een ongekende manier – en leverde daarmee unieke bijdragen aan de astronomie en aan alle ondersteunende disciplines.