Idaho Statesman Outdoor Editor Roger Phillips heeft onlangs een interessant artikel gepubliceerd dat relevant is voor uw vragen. Hier is het artikel:
Outdoors Q&A: Een langdradig antwoord op wat waren Idaho’s ‘inheemse’ wolven
Door Roger Phillips
Augustus 14, 2014
Q: Ik las onlangs een artikel over de inheemse Idaho-wolf. Ik had nog nooit gehoord van deze wolvensoort, die naar verluidt 40 tot 60 pond kleiner is dan de wolf die we in Idaho hebben geherintroduceerd. Bestaat zo’n wolf en is hij bedreigd?
IRENE ANDERSON, Meridian
A: Maak het je gemakkelijk, Irene, dit kan even duren.
De korte versie is dat er om vele redenen geen definitief antwoord is op wat Idaho’s “inheemse” wolf is, maar ik zal een beredeneerde gok doen dat de wolven die we nu hebben vergelijkbaar zijn met wat we vroeger hadden.
Sommigen beweren dat Idaho’s “inheemse” wolf de “Plains” wolf was, wat een iets kleinere ondersoort is van de grijze wolf, en dat de wolven die uit Canada zijn overgebracht grotere “timber” wolven waren.
Volgens de U.S. Fish and Wildlife Service, kwamen grijze wolven ooit voor van kust tot kust en van Alaska tot Mexico, en waren zij een van de meest wijdverspreide dieren op het continent.
Er waren, en zijn, talrijke ondersoorten, waarvan de “vlaktes” wolf er een is. Ondanks zijn naam komt hij ook voor in de Grote Meren.
Als je het DNA van een Idaho-wolf van honderden jaren geleden zou kunnen opsporen, zou dat waarschijnlijk uitwijzen dat het om een grijze wolf gaat, maar niet om een bepaalde ondersoort.
Als je naar het bewijs kijkt, wijst het erop dat Idaho’s vroegere wolven vergelijkbaar waren met die in Canada, gebaseerd op Idaho’s geografie, terrein en klimaat.
De voorouders van Idaho’s huidige grijze wolvenpopulatie kwamen in 1995-96 uit zuid-centraal Alberta en British Columbia.
Het feit dat ze uit Canada komen maakt ze niet tot een ondersoort, zoals sommige mensen beweren.
Het gewichtsbereik van de getransplanteerde wolven was 72 tot 126 pond, volgens Idaho Fish and Game records.
F&G’s recente oogststatistieken laten zien dat Idaho wolven die door jagers zijn gedood gemiddeld ongeveer 90 pond wegen voor vrouwtjes en ongeveer 100 pond voor mannetjes.
Dat kan een beetje klein zijn omdat jonge wolven meer kans hebben om te worden neergeschoten dan oudere wolven. De grootste wolf die sinds de herintroductie in Idaho is gedood, woog ongeveer 135 pond.
Over de vraag of de uit Canada geïmporteerde wolven een andere ondersoort zijn, is op basis van de geografie en andere soorten geen bewijs dat dit het geval is.
Van Noord-Idaho is er slechts een paar honderd mijl verwijderd van waar de getransplanteerde wolven vandaan komen, en de verste afstand van het oorspronkelijke thuis van de huidige populatie is waarschijnlijk minder dan 1000 mijl.
Volgens Mark Drew, dierenarts van het Fish and Game’s Wildlife Health Laboratory, is 1000 mijl niet genoeg afstand om de zogenaamde Bergmann’s regel in werking te stellen. Dat is een algemeen aanvaard zoölogisch principe dat individuele dieren van een bepaalde soort de neiging hebben groter te zijn op hogere breedtegraden en in koudere klimaten dan dieren dichter bij de evenaar en in warmere klimaten.
Hittestaartherten zijn een klassiek voorbeeld. Witstaarten in zuidelijke staten zijn kleiner dan witstaarten in noordelijke staten en Canadese provincies.
Ook, als je het gewicht dat je noemde (40 tot 60 pond lichter) aftrekt van de gemiddelde grootte van de huidige wolven, zou je een wolf hebben van ongeveer de grootte van een coyote, wat niet waarschijnlijk is.
Maar je zou kunnen stellen dat wolven die een eeuw of langer geleden in Idaho leefden, anders waren dan de wolven die we nu hebben, simpelweg omdat Idaho anders was.
Wolven zijn, net als alle dieren, een product van hun omgeving en hebben een groot aanpassingsvermogen. Hun grootte houdt verband met hun habitat en prooi.
Jon Rachael, F&G’s state big game manager, zei dat de huidige wolf gewichten variëren in de hele staat. Aan elkaar grenzende roedels kunnen grotere of kleinere individuen hebben, simpelweg omdat de ene roedel gezonder is dan de andere.
Maar om uw vraag over wat de “inheemse” wolf van Idaho was, directer te beantwoorden, stuurde Rachael me een exemplaar van “An account of the Taxonomy of North American Wolves from a Morphological and Genetic Analysis.”
Het is een wetenschappelijk artikel dat vele ondersoorten wolven in heel Noord-Amerika bespreekt, en hier is uw wetenschappelijke smoking gun:
“Erkenning van de noordelijke houtwolf Canis lupus occidentalis en de vlaktenwolf Canis lupus nubilus als ondersoorten wordt ondersteund door morfologische gegevens en uitgebreide studies van microsatelliet DNA-variatie waar beide ondersoorten in contact zijn in Canada.
“Er is wetenschappelijke steun voor de hier erkende taxa, maar de afbakening van exacte geografische grenzen vormt een uitdaging. In plaats van scherpe grenzen tussen taxa, moeten grenzen over het algemeen worden gezien als intergrade zones van variabele breedte.”
Als je dat allemaal hebt begrepen, ben je waarschijnlijk slimmer dan ik.
Maar dit is mijn mening: Omdat Idaho zowel bergen als woestijn heeft, valt het waarschijnlijk in de categorie van een “intergrade zone.” Het is mogelijk dat er een woestijnondersoort bestond die kleiner was dan hun noordelijke neven. Maar aangezien het grootste deel van de staat bergachtig en koud is, waren de meeste “inheemse” wolven in Idaho waarschijnlijk vergelijkbaar met de wolven die we nu hebben.
Blog
