Investeringsadvies terzijde, een ode aan al het goede dat Dave Ramsey doet

Dave Ramsey is het zwaargewicht van alle zwaargewichten in persoonlijke financiën. Hij helpt mensen al tientallen jaren hun persoonlijke financiën op orde te krijgen. Zijn dagelijkse radioshow is de derde meest beluisterde in het land.

Ramsey kan ook een bliksemafleider zijn voor kritiek. Een voorbeeld: in 2013 schreef ik een artikel met kritiek op zijn beleggingsaannames (reken op 12% jaarlijks rendement), en zijn suggesties voor pensionering (een “veilig opnamepercentage” van 8%). Dat leidde tot een optreden in zijn radioshow dat op zijn zachtst gezegd controversieel was.

Daarom gaan de meesten ervan uit dat ik tegen alles wat Ramsey is ben. Het punt werd gehamerd op deze week toen een college vriend een link stuurde naar dit Guardian artikel: “De man die je uit de schulden wil helpen – tegen elke prijs.” Na het lezen ervan, is er één ding dat de moeite waard is om duidelijk over te zijn: Het is mogelijk om het hartgrondig oneens te zijn met Ramsey’s beleggingsadvies en hem tegelijkertijd alle lof van de wereld toe te zwaaien voor zijn advies over persoonlijke financiën.

Wanneer we die twee door elkaar halen — of insinueren dat er iets moreels mis is met het helpen van mensen uit de schulden — verliest iedereen in de financiële gemeenschap.

De kleine en grote lijnen van Ramsey’s “baby steps”

Ramsey heeft een systeem van zeven eenvoudige stappen opgezet om mensen te helpen hun financiële huishouding op orde te krijgen. Het omvat:

1. Sparen $ 1.000 voor een starter noodfonds.
2. Aflossen van alle schulden (behalve uw huis) met behulp van de schuld sneeuwbal methode (meer daarover hieronder).
3. Sparen van drie tot zes maanden uitgaven voor een volledig gefinancierde nood stash.
4. Investeer 15% van uw huishoudinkomen voor pensionering.
5. Sparen voor het studiefonds van uw kind.
6. Vroegtijdig afbetalen van uw huis.
7. Vermogen opbouwen en (een deel) weggeven.

U zou het moeilijk hebben om financiële experts te vinden die een probleem hebben met deze prioriteiten. Ze zijn rotsvast.

Sommigen hebben moeite met de “schuld sneeuwbalmethode,” omdat het je aanmoedigt om je schulden af te betalen “in volgorde van saldo van kleinste naar grootste – ongeacht het rentepercentage.” Door zich te concentreren op de kleinste saldi en niet op de rentepercentages, beweren sommigen dat Ramsey-volgelingen hun schuld sneller laten groeien dan nodig is. Dit, zo luidt de theorie, leidt tot suboptimale schuldaflossing.

Maar hier wringt de schoen: Ramsey probeert echte mensen in de echte wereld te helpen, geen abstracte mensen in een hypothetische wereld. Echte mensen hebben emoties, gevoelens, en motivatie niveaus die eb en vloed. De sneeuwbalmethode zorgt voor een psychologische boost (“Joepie, ik heb die rekening leeggehaald!”) die het momentum kan creëren dat nodig is om grotere schulden weg te werken. Er is belangrijk, peer-reviewed bewijs van top universiteiten om Ramsey te ondersteunen.

Dat is een snelle inleiding tot Ramsey’s kader, maar het komt niet tot de grote kwesties die de moeite waard zijn om aan te pakken.

Wie is de schuld van je geldellende?

De crux van The Guardian-artikel was dat sommigen Ramsey’s plaatsing van de schuld voor schulden oneerlijk vinden: “Zoals Ramsey het ziet, is Amerika’s schuldencrisis een epidemie die verwant is aan drugsverslaving, en de wortels liggen in individueel gedrag,” zegt het. “De enige manier om te ontsnappen aan het verpletterende gewicht is om te stoppen met jezelf in staat te stellen en cold turkey te gaan: leef op rijst en bonen, neem een tweede baan, verkoop je geldverslindende auto.”

Het gaat verder met het citeren van experts die het over het algemeen eens zijn met de zeven stappen, maar de context waarin ze worden gegeven verafschuwen. Ik denk gewoon dat het het nuttigst is om waardeoordelen helemaal weg te gooien en te vragen: Werkt het?

Volgens Ramsey hebben meer dan 5 miljoen mensen zijn Financial Peace University voltooid, tientallen miljoenen luisteren elke dag mee, en als de “Debt-Free Screams” moeten worden geloofd (en ik zie geen reden waarom ze dat niet zouden zijn), is het antwoord voor een groot aantal mensen duidelijk: JA!

Ik ga niet beweren dat er niet structureel oneerlijke redenen zijn waarom sommige mensen het moeilijker hebben dan anderen om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar zoals mijn vrouw me voortdurend herinnert – en zoals ik heb geleerd als een binnenstad middelbare school leraar – je kunt niet verwaarlozen de “en.”

Daarmee bedoel ik dat je kunt erkennen dat er structurele problemen die aandacht nodig hebben en erkennen dat het helpen van mensen zich te concentreren op de dingen die ze controleren is enorm nuttig. Deze dingen sluiten elkaar niet uit. In feite Ramsey’s show kan – in zekere zin – worden gezien als een structureel antwoord op een groot probleem in de Amerikaanse samenleving van vandaag: het gebrek aan elementaire financiële educatie.

Als Ramsey een gekozen ambtenaar was, zou een ander perspectief gerechtvaardigd zijn. Maar dat is hij niet, en niemand gaat een dienst aanbieden die geliefd is bij iedereen. Toch helpt Ramsey’s programma duidelijk veel mensen en we zijn er allemaal beter door.

Over dat beleggingsadvies…

Slechts een klein deel van Ramsey’s boodschap draait om het proces van beleggen. Om de een of andere reden suggereert hij:

1. Aanname van 12% rendement elk jaar op de aandelenmarkt. De waarheid, die teruggaat tot 1871 (en eindigde vorig jaar), is dat het samengestelde gemiddelde 9,2% is geweest. Over de afgelopen 100 jaar, 10,5%. In de afgelopen 50 jaar, 10,2%. Over de afgelopen 20 jaar, 6,7%. U kunt het hier zelf controleren. Dat klinkt misschien als kleine verschillen, maar samenvoeging is het achtste wereldwonder, en kleine procentpunten verschil zijn een grote zaak. Ramsey dekt het wel af door te zeggen: “Laat je mening over het al dan niet mogelijk zijn van een rendement van 12% je niet weerhouden van investeren.” Ik ben het er helemaal mee eens.
2. Veilig 8% van je nestei opnemen in jaar één en daarna aanpassen voor inflatie. Ik heb al gewezen op de risico’s met deze zeer agressieve veronderstelling.
3. Beleggen in beleggingsfondsen met een hoge vergoeding. Ramsey suggereert beleggingsfondsen in vier gebieden: internationaal, groei, groei en inkomen, en agressieve groei.

Hoewel er op zich niets mis is met beleggingsfondsen, maken de kosten die in rekening worden gebracht en de regels rond hoe ze moeten worden beheerd het moeilijk (hoewel toegegeven niet onmogelijk) voor een fonds om consequent de prestaties van de markt te evenaren.

Maar ik denk niet dat deze drie adviezen de waarde van Ramsey’s boodschap tenietdoen. Misschien moeten ze gewoon in evenwicht worden gebracht door enkele van onze kernovertuigingen over beleggen hier bij The Motley Fool. Namelijk:

1. Je kunt 12% krijgen, maar reken er niet op. Het is zeker mogelijk om elk jaar 12% of meer te krijgen. Veel van onze beste beleggers hier hebben een track record dat dit aantoont. Maar ervan uitgaan dat u die rendementen zult krijgen, is uw verwachtingen hoger stellen dan de geschiedenis duidelijk aantoont dat ze zouden moeten zijn.
2. Het is veel veiliger om in het eerste jaar 3% tot 5% van uw nestei op te nemen en dat daarna aan te passen aan de inflatie.
3. Het is heel goed mogelijk om de markt te verslaan door een individuele belegger te worden. Maar als dat u niet interesseert, is beleggen in een gediversifieerd mandje van (zeer laaggeprijsde) indexfondsen volkomen redelijk.

Wanneer u deze tijdloze lessen combineert — in zowel persoonlijke financiën als beleggen — kan het resultaat u de financiële vrede geven die Ramsey belooft en aan zo velen heeft geleverd.

Trending

• {{headline }}

The Motley Fool has a disclosure policy.