In 1904 gaf Darwin D. Martin Frank Lloyd Wright de opdracht een gebouwencomplex te ontwerpen dat zijn thuis zou worden. Het Martin Estate werd in 1907 voltooid op een terrein van 1,4 hectare in de door Frederick Law Olmsted ontworpen wijk Parkside in Buffalo. Het complex omvatte het hoofdgebouw, de pergola, de serre en het koetshuis. Toen Martin in 1935 overleed, liet zijn weduwe het landgoed achter. In 1959 verkocht de eigenaar de Pergola, de Serre en het Koetshuis om reparaties aan het hoofdgebouw te financieren. De verkochte elementen werden afgebroken en er kwamen appartementengebouwen voor in de plaats. In 1966 verwierf de Universiteit van Buffalo het huis, dat in 1986 werd aangewezen als National Historic Landmark.
In 1992 werd de Martin House Restoration Corporation opgericht met de opdracht het complex te restaureren en te beheren. De drie appartementsgebouwen werden gesloopt, en de wederopbouw van het complex in zijn oorspronkelijke staat begon. Dit resulteerde in een meerjarige zoektocht naar materialen, waaronder romeinse baksteen, mozaïek vloertegels, handgemaakte terra cotta dakpannen, gegoten beton, kalksteen, kunstglas ramen, oude cipressen, kwartiers gezaagd eikenhout, verlichtingsarmaturen, en bronzen/messing hardware. Het onderzoek omvatte een bezoek aan de archieven van Frank Lloyd Wright om originele artefacten, specificaties, foto’s, enz. te bestuderen. Tenslotte werd ook een geothermisch HVAC-systeem ingebouwd voor een constante temperatuur/vochtigheidsregeling.